De negentienjarige Gezienus van Iren werd bevrijd en radicaal omgekeerd. Vrijwel meteen na dat moment plaatste God hem in zijn roeping. Vandaag de dag loopt hij in vrijmoedigheid naast Jezus door onder meer op straat te preken, mensen te dopen en Bijbelstudies te organiseren.
Rijkdom achterlaten
Voordat hij wist van Gods plan in zijn leven, was Gezienus hard op weg om profvoetballer te worden. “Toen ik op het punt kwam dat ik een contract kon tekenen bij een profclub in Nederland, heeft God mij met heel veel openbaringen laten zien dat dat niet mijn roeping was,” vertelt hij. “Mijn droom zou in vervulling gaan, maar het was net als met die rijke jongen in Marcus 10. Die kon Jezus letterlijk op de voet volgen, maar daarvoor moest hij eerst zijn rijkdom achterlaten.”
Jezus wast de voeten van Zijn discipelen
Eerst wilde Gezienus dat niemand iets van zijn leven wist. “Mijn Instagram had een jaar geleden iets van 5 of 6 volgers. Ik was introvert en toen ik net naar de kerk ging, was ik degene die als eerste weg was.” Op het moment dat hij zijn voetbalcarrière achter zich laat, verandert er iets. “Ik moest, net als die rijke jongen, iets dierbaars achterlaten. Toen ik dat had gedaan gingen we de dag daarna evangeliseren, en ik merkte zoveel vrijmoedigheid, dat was niet normaal.” Niet veel later las hij over de voetenwassing van Jezus en Zijn discipelen. “De discipelen protesteerden eerst, maar vervolgens deed Jezus het toch. Hij begon bij Petrus, en wat zei Petrus toen? ‘Doe nu ook de rest maar.’ Wat ik daaruit heb gehaald, is dat als Jezus je op je gevoeligste punt pakt, de rest ook niet meer uitmaakt. Bij mij was het voetbal, maar het kan van alles zijn. Petrus zei daar ook: ‘U heeft het gevoeligste al gehad; doe nu ook de rest maar.’ Toen ik mijn voetbalcarrière losliet was het net alsof mijn voeten werden gewassen.”
Al die gasten kenden mij van jaren terug en dachten allemaal ‘die Gezienus is niet goed, hij is gek in zijn hoofd,’ maar op het moment dat ze in de stad kwamen, zagen mij in een omgeving vol lust en dronkenschap, wetende dat ik daar niet aan meedeed.
Oude bekenden veranderd op straat
Gezienus laat weten dat hij tijdens het evangeliseren veel gebrokenheid en depressie tegenkomt. “We gingen een keer op een studentenavond de stad in en liepen tot een uur of 5 buiten. Ik kwam jongens tegen van vroeger die ik al jaren niet meer had gezien. Ze zagen mij en dachten: ‘Als zelfs Gezienus als Christen hier op straat loopt, dan is wat wij doen ook gerechtvaardigd.’” Nadat de Heilige Geest een sterke overtuiging had achtergelaten, realiseerden ze zich echter dat hij daar was om over het levende water te vertellen. Uiteindelijk kwam Gezienus rond de 20 bekenden tegen. “Al die gasten kenden mij van jaren terug en dachten allemaal ‘die Gezienus is niet goed, hij is gek in zijn hoofd,’ maar op het moment dat ze in de stad kwamen, zagen mij in een omgeving vol lust en dronkenschap, wetende dat ik daar niet aan meedeed. Desondanks liep ik daar als enige met oprechte vreugde en dat heeft toen echt iets aangeraakt in hun hart.” Jezus noemt ons het zout van de aarde en zout droogt uit. “Mensen gaan pas drinken als ze dorst krijgen. Als mensen aan jou zien dat jij iets beters hebt dan zij, dan pas gaan ze denken: dat is wat ik nodig heb, en dat is wat er toen in de stad gebeurde. Al die gasten gingen veranderd naar huis.”
Anderhalf jaar geleden durfde ik niet eens iemand aan te spreken over Jezus en een paar jaar geleden vond ik het nog spannend om iemand aan te spreken op straat. Nu preek ik op straat.
Wie zichzelf het meest vernedert…
God neemt je steeds een drempel verder als je je daarvoor openstelt. “Het is zo mooi dat Hij je daar dan ook de kracht voor geeft. Anderhalf jaar geleden durfde ik niet eens iemand te spreken over Jezus en een jaar geleden vond ik het nog spannend om iemand aan te spreken op straat. Nu preek ik op straat.” Gezienus noemt het voorbeeld van Simon van Cyrene: “Heel veel mensen willen dichter bij Jezus wandelen. Hoe dichter je bij Jezus komt, hoe meer liefde, vrede en vrijmoedigheid je krijgt. Als we Bijbels gaan kijken, dan was Simon van Cyrene degene die het dichtst bij Jezus liep, onderweg naar het kruis. Hij was degene die zichzelf het meest vernederde.” Vrijmoedigheid gaat gepaard met nederigheid en begint allemaal met Jezus ontmoeten. Wie zichzelf het meest vernedert zal dichter bij Hem lopen, en hoe dichterbij, hoe meer vreugde, liefde en vrijmoedigheid. Die Samaritaanse vrouw ging de stad in en de mensen die haar hoorden kwamen ook bij Jezus. Dit terwijl die vrouw daarvoor nog vol schaamte en schuld was. Nu zocht ze mensen zelfs op. Zij zeiden: ‘Eerst geloofden we het omdat zij het zei, maar nu geloven we het omdat we het zelf hebben gezien.’ Eén ontmoeting met Jezus, en je kunt nooit meer dezelfde zijn.”