De Noord-Ierse Rodney Burton leefde zonder God, tot hij op zijn twintigste tot bekering kwam bij een evangelisatiedienst. Hij begon naar de kerk te gaan, maar vond geen voldoening. Hij had honger naar meer van God. “Ik vroeg God: ‘Laat me zo duidelijk zien Wie U bent, dat ik er geen enkele twijfel meer over heb dat U bestaat”, vertelt Rodney.
“Op een keer viel ik bijna in slaap terwijl ik aan het pianospelen was. Plotseling hoorde ik een Stem in de kamer die heel duidelijk één woord zei: ‘Woord’. Ik dacht dat mijn vader of moeder had geroepen, maar er was niemand in huis.
Ik vroeg me af waar ik het woord ‘woord’ eerder had gehoord en begon te lezen in het Bijbelboek Johannes. In hoofstuk 1 gaat het over het Woord dat onder ons kwam, maar ik begreep er niets van. Toen keek ik onderaan de bladzijde en daar stond als kanttekening: ‘woord’ is in het Grieks ‘logos’.
De volgende dag ging ik naar mijn voorganger en vroeg hem: ‘Wat betekent logos?’ Hij lachte, want precies op dat moment had hij een boek voor zich openliggen bij een bladzijde waar iets stond over het zendingsschip de Logos II.”
Logos II
“Hij schreef het telefoonnummer op en zei: ‘Bel deze man en zeg hem dat God je op het schip wil hebben.’ Ik belde de man – John Brown – en hij nodigde me uit langs te komen. Op alle vragen die hij vroeg, gaf ik de slechtste antwoorden die je je maar kunt bedenken als je als zendeling op het schip meewilt.
Hij vroeg: ‘Hoe lang ben je al christen?’ ‘Een paar dagen’, antwoordde ik. ‘Wat is het laatste boek dat je hebt gelezen?’ Ik vertelde hem dat ik geen boeken las en snel daar achteraan: ‘maar ik heb wel een beetje Bijbel gelezen’.
Daarna vroeg hij: ‘Wat weet je over de Logos?’ ‘Niets’, zei ik. Toen hij vroeg of ik wist waar de Logos was, dacht ik dat die wel ergens in Afrika zou liggen. Hij zei: ‘Nee, hij ligt op dit moment in Belfast, 25 minuten van waar we nu zijn.’
Hij nam me mee op het schip voor een rondleiding. Daarna zei hij me naar huis te gaan en dat hij me later terug zou bellen. Vervolgens nodigde hij me uit naar het conferentiecentrum. Daar wilden alle leiders van het schip me vragen stellen.
‘Klopt het dat je de hoorbare stem van God hebt gehoord?’ vroeg een van hen. Ze waren stomverbaasd dat een nieuwe gelovige Gods stem hardop had gehoord. ‘Kun je over drie weken op het schip zijn?’ vroegen ze toen. Ze regelden alle financiën voor me, ik hoefde niets te betalen.”
Avonturen met God
“De Heer begon me te leiden op manieren die anders zijn dan veel mensen gewend zijn. Ik nam deel aan de nachtwacht bij het schip. In die tijd had ik allerlei gesprekken met mensen en velen kwamen tot geloof. De Heer bracht deze mensen bij mij en gaf mij de juiste woorden om te spreken.
Toen we op een keer met het schip in Sint Petersburg, Rusland waren, kwam er een prostituee naar me toe en groette me. Ze sprak met een Amerikaans accent en had een drankje bij haar. Ze bood me aan een slok te nemen. Ik aarzelde, maar de Heer zei: ‘Drink ervan’. Dus dat deed ik.
De vrouw kon er niet bij dat ik haar genoeg vertrouwde om een slok te nemen en was diep geraakt. Ze vertelde me dat ze gevangen was genomen, waarna haar paspoort was afgenomen en ze de prostitutie in was gedwongen. De volgende dag kwam ze terug en bracht ik haar in contact met lokale christenen.”
“Op het moment dat ik mijn arm uitstrekte, viel ze onder de kracht van de heilige geest.”
Estland
“Op een gegeven moment waren we met het schip in Estland. Daar werden we gevraagd om met een team op een klein eiland te evangeliseren. Daar deed ik mijn eerste sketch en speelde ik Jezus. Op een gegeven moment moest ik uitbeelden dat Jezus aan het kruis stierf.
Ik strekte een arm uit en zag in mijn ooghoek een meisje staan. Ze stond precies in de richting waarnaar ik mijn arm uitstrekte. Op het moment dat ik mijn arm uitstrekte, viel ze onder de kracht van de Heilige Geest.
We ontdekten dat haar ouders twee vrouwen waren en dat er veel satanische invloeden in het gezin waren. Ik bad voor het meisje. Ze gaf haar leven aan Jezus en ging later bij een oom wonen, waar ze een beter leven kreeg.”
Ontmoeting met straatbende
“Op dezelfde plek deelden we flyers uit op straat. Van tevoren waarschuwden ze ons dat bepaalde straten niet veilig waren. Maar ik was vergeten welke straten dat waren en zo belandden we per ongeluk in een ruige buurt. Al snel werden we omringd door een straatbende van skinheads met neuspiercings en hakenkruizen.
De bendeleider kwam naar me toe en vroeg wie ik was. Ik gaf hem een flyer met uitnodiging voor de avonddienst. Daarna zei hij vanuit het niets: ‘Ben jij hier om de betekenis van mijn droom uit te leggen?’
Ik keek hem aan en zei: ‘Ja, dat kan ik wel proberen.’ De leider vertelde me dat hij over twaalf kaarsen had gedroomd die allemaal uitgeblazen werden, tot op drie na. Ik zei: ‘Als je je leven niet verandert, zul je sterven.’
Toen we naar de dienst gingen, bleek hij te zijn gekomen. Hij zat als enige aan de linkerkant van de zaal. Iedereen was zo bang voor hem, dat iedereen aan de rechterkant van de zaal was gaan zitten, zo ver mogelijk bij hem vandaan. Die avond gaf hij zijn leven aan de Heer.”
“God zal je dingen geven wanneer je tijd neemt om naar hem te luisteren.”
Amsterdam
“Na mijn tijd bij de Logos II heb ik een tijdje in Amsterdam gewoond. Daar werkte ik bij de Shelter. Toen ik mijn eerste bijbelstudie voorbereidde, zeiden ze dat ik me moest voorbereiden op een opkomst van ongeveer vier mensen.
Die avond kwamen er zo’n 38 mensen, waaronder 5 moslims. Ik leidde de avond met hulp van mijn vrienden. Ik sprak niet over het onderwerp dat ik had gepland. In plaats daarvan sprak ik erover dat God een God van vrede is. En dat als je die vrede niet hebt, je Jezus mist in je leven. Aan het eind van de avond gaven alle 5 moslims hun leven aan Jezus.”
Wachten op de Heer
Hoe komt het dat Rodney zulke ontmoetingen heeft en mensen tot geloof ziet komen? “Ik ben me er altijd van bewust geweest dat ik zelf niets kan. Alleen God kan dingen doen. Wat ik doe, is dat ik mezelf gewoon wijd openstel voor Hem en mezelf beschikbaar maak. Als Hij dan zegt: ‘Doe dit’, dan doe ik dat.
God zal je dingen geven wanneer je tijd neemt om naar Hem te luisteren. Ik heb veel tijd doorgebracht met God in aanbidding. Op de Logos II heb ik mezelf gitaar leren spelen en ben begonnen daarmee God te aanbidden.
Wanneer ik aanbid, bid ik tegelijkertijd. Ik luister en wacht om God te horen spreken. Aanbidding is als wachten op de Heer. In zulke tijden neem ik een dagboek mee om dingen op te schrijven. Als je dat doet, zul je zien dat je geestelijke zintuigen meer opengaan. Het is heel simpel. De sleutel is om het gewoon te doen.”