God riep Suzon en haar man en kinderen om Nederland te verlaten en zending te gaan doen in Azië. Dat was niet makkelijk, het voelde als een offer dat ze brachten. “Maar Jezus is het waard”, getuigt Suzon. Na een tijd gediend te hebben bij Jeugd met een Opdracht in Hongkong, zijn ze terug in Nederland en vertelt Suzon over hun leerrijke ervaring bij Xpedition Glory.
“De allereerste grote stap voor ons als gezin was de keuze om onze banen op te geven en fulltime zending in te gaan. Het was een grote stap om te gaan verhuizen en om alles wat we hier hadden, los te durven laten.”
Toch had het gezin zekerheid dat het goed was om te gaan, dat God het van hun vroeg. Suzon vertelt daarover: “Als gezin hebben we samen op een zondagmiddag gebeden. We zaten bij elkaar, iedereen met zijn boekje en zijn Bijbeltje op tafel. Onze kinderen waren op dat moment 5 en 9.
Toen vroegen we aan God: ‘God, waar wilt U dat wij zending gaan doen?’ Daarna waren we stil en zag ik onze jongste, die in groep 2 zat en nog geen letters kon schrijven, dingen opschrijven. Ze schreef op: ‘I Asia’ (ik Azië). Aan de andere kant van de tafel zag ik onze andere dochter ‘Azië’ opschrijven. Alle vier hadden wij iets gehoord op basis waarvan we wisten: dit is waar we naartoe gaan als gezin.”
“Je gaat een avontuur tegemoet waarvan JE NOG NIET WEET HOE DAT ERUIT GAAT ZIEN.”
Tranen
“Dan stap je dat vliegtuig in. Het was heel heftig om Nederland te verlaten, de tranen liepen bij ons alle vier over de wangen. Je weet dat je een aantal jaar niet meer in Nederland zult zijn en alles hebt achtergelaten. Je gaat een avontuur tegemoet waarvan je nog niet weet hoe het eruit gaat zien.”
In Hongkong diende het gezin bij een van de drie basissen daar van Jeugd met een Opdracht. Suzon deed onderzoek naar de jongeren in Hongkong, “zodat we heel gericht activiteiten konden ontwikkelen die jongeren in Hongkong daadwerkelijk helpen.”
Ook gaf ze les aan haar eigen kinderen. “Een groot deel van mijn tijd was ik iets wat ik eigenlijk nooit geweest was; fulltime moeder.” Zoveel van haar tijd geven om haar kinderen thuis lesgeven, vond Suzon soms erg ingewikkeld. “Het liefst wilde ik naar buiten en het zendingsveld op”, vertelt ze eerlijk. Maar ze wist dat God van haar vroeg om haar kinderen haar eerste prioriteit te laten zijn.
“ik heb gezaaid en het is gods werk om te oogsten.”
‘Just obey, don’t value’
“Op een gegeven moment vertelde iemand in Hongkong mij het principe van: ‘Just obey, don’t value’. Dat betekent: als je het idee hebt dat God iets tegen je zegt, doe het dan ook. Heb vervolgens geen waardeoordeel over wat jij tastbaar kan zien. Ik weet dat ik gezaaid heb, ik weet dat ik er was voor mensen die alleen waren. In evangelisatieacties heb ik met heel veel mensen mogen praten. Ik heb gezaaid en het is Gods werk om te oogsten.”
Offers
De grootste les die Suzon leerde in het buitenland, was dat het soms echt iets kost als God iets van je vraagt. “Als je kijkt naar de discipelen in de Bijbel, die hebben zoveel offers gebracht. Die offers vroegen ontzettend veel van hen, ze raakten soms alles kwijt. Maar Jezus is het waard.
Ik denk dat we soms in Nederland in de kerk denken: als je maar gelukkig bent, dan is het goed en dat is wat God wil. Maar soms vraagt God echt ook iets van ons ten behoeve van het Koninkrijk, ten behoeve van het bereiken van die mensen die God nog niet kennen.” Dat is niet makkelijk. Maar, zegt Suzon: “Daar word jij uiteindelijk ook een mooier mens van.”
Ze vervolgt: “Ik heb zoveel geleerd over wie ik ben, ik ben gegroeid in karakter. Het is niet een makkelijke weg, maar Jezus volgen is nooit een makkelijke weg. Dat zegt Hij ook niet in Zijn Woord. Hij zegt alleen wel dat Hij erbij is en dat is wat ik heb ervaren.”
Het advies dat Suzon aan andere gelovigen wil meegeven en waar ze mee afsluit, is: “Als God spreekt, dan denk ik dat het heel verstandig is om te luisteren. Vertrouw dat Zijn weg de beste weg is, ook als die hobbels heeft.”
Bekijk hier het filmpje van Suzon’s getuigenis:
