Nu racisme weer een hot topic is sinds de moord op George Floyd, heeft de Leidense kerk GODcentre besloten om hier zonder taboe over te gaan praten. Aanstaande vrijdag om 10 uur zal er een livestream zijn waarin ze het in een panel bespreken. Onderdeel van dit panel zijn ook Sherwin en Minerva Blijd. Ze wonen in Nederland en geven aan beiden te worden geconfronteerd met racisme. Minerva: “Ik wil zoveel mogelijk op Jezus lijken en mensen liefhebben die mij kwetsen. Soms is dat nog wel een proces. Dan voel je de angst, de woede en het verdriet.”
Sherwin en Minerva hebben beiden een Surinaamse achtergrond; Sherwin is in Nederland geboren, Minerva heeft ook tot tien jaar geleden in Suriname gewoond. Ze vertelt hoe het nieuws van George Floyd’s dood op haar af kwam.
Zuchten
“Ik moest er ten eerste van zuchten. Het is voor mij geen nieuwe informatie. Het is erg pijnlijk voor veel zwarte mensen om dit nieuws te horen. Je herkent het namelijk uit je eigen omgeving. Wat er bij George Floyd gebeurde, bevestigt hetgeen je om je heen ziet gebeuren.”
“Wat er bij George Floyd gebeurDe, bevestigt hetgeen je om je heen ziet gebeuren.”
“Toen ik net in Nederland woonde, liep ik eens een rondje in mijn nieuwe buurt. Toen belden buurtbewoners de politie vanwege ‘verdacht gedrag’. Je kunt het niet bewijzen, maar ik vraag me wel af of dit ook was gebeurd als ik een blanke vrouw was.”
Excuses
Minerva ziet dat er – bijvoorbeeld in het geval van Floyd – vaak excuses gebruikt worden, om niet toe te hoeven geven dat het met de huidskleur te maken heeft. “Dan zeggen ze bijvoorbeeld dat Floyd een briefje van twintig dollar vervalst had. Dat klopte achteraf niet, maar stel dat het wel zo was, is dit dan een reden om hem te laten stikken?” Minerva geeft aan dat we ons niet achter Amerika moeten verschuilen, omdat er in Nederland ook genoeg meldingen zijn van racisme.
Sherwin en Minerva staan positief in het leven en wonen met plezier in Nederland, maar ze vinden het niet altijd makkelijk. “Als ik tegen mensen zeg dat ik op de universiteit heb gestudeerd, dan krijg ik vaak verbaasde reacties. Sommige mensen complimenteren me ermee, ze hadden het totaal niet verwacht. Alsof je van iemand met mijn uiterlijk niet verwacht dat die hoogopgeleid is.”
Bedreiging
Volgens Sherwin maken donkere vrouwen vaak mee dat er op hen wordt neergekeken – vooral in professionele sferen – , bij donkere mannen ligt dat anders, vertelt hij. “Ze zien donkere mannen eerder als een bedreiging. Ik merk dat mensen mij vaak met angstige blikken aankijken. Of je ziet een reflex dat ze hun tas wegtrekken of hun kind opzij halen. Het is angst.”
“Ik merk dat mensen mij vaak met angstige blikken aankijken.”
Hoewel de eerste generatie Surinamers vooral heel nederig en dankbaar waren dat ze in Nederland konden wonen, ziet Sherwin dat de nieuwere generaties wat kritischer zijn. “Ik merkte als kind bijvoorbeeld dat ik sneller werd afgerekend voor fouten die ik maakte, dan mijn witte klasgenootjes. Ik zat op een gemengde school, dus je kon dat goed merken. Daar ging ik wel over nadenken.”
Het feit dat Sherwin vaker als ‘bad boy’ bestempeld werd, maakte dat hij zich daaraan ging aanpassen. “Als reactie daarop, probeerde ik mezelf te ontwapenen. Ik ging zoveel mogelijk glimlachen en vriendelijk kijken, zodat mensen de onschuld in mij extra zouden zien. Toen ik ouder werd, dacht ik: ‘Waarom moet ik dat eigenlijk doen?’ Waarom moet ik steeds mijn best doen om zo te zijn? Het zit diep in de maatschappij.”
Politie
Ook vanuit de politie, ervoer hij vaak onbegrip. Hij groeide op in een middenstandswijk en als Surinaamse jongen was hij vaak op straat met zijn vrienden. Dat zit in de Surinaamse cultuur. “Maar we werden vaak bestempeld als ‘hangjongeren’. Terwijl we geen enkele overlast bezorgden, kwam de politie vaak langs om ons weg te halen.”
“we werden vaak bestempeld als ‘hangjongeren’.’Terwijl we geen enkele overlast bezorgden”
“Soms verzochten ze ons vriendelijk om weg te gaan, maar andere keren kwamen ze met een wapenstok aanzetten. Toen mijn neef eens in discussie ging, werd hij door vier man politie neergesabeld en meegenomen naar de cel.” Gebeurtenissen zoals bij George Floyd zijn voor hem dan ook niet nieuw. “Ook in deze extreme mate, is het vaak voorgekomen. Maar nu is er meer bekendheid over vanwege social media.”
Hoe is het voor Sherwin als Nederlanders vaak geïntimideerd raken door grote, brede, ‘zwarte’ mannen die voorbij lopen? Is het ook niet begrijpelijk dat ze een beetje ontzag hebben? “Ik snap best dat je weleens kunt denken: ‘Wow, daar wil ik geen ruzie mee krijgen.’ Maar het is belangrijk dat mensen door de buitenkant heenkijken. Ik ben een heel rustig, aardig persoon. Niet alle zwarte mannen zijn breed. Ook korte of magere zwarte mannen maken mee dat men door hen geïntimideerd raakt. De vraag is waarom een donkere huid angst oproept in die mensen.”
Succes
Hij vertelt dat hij een ambitieuze jongen is en lange tijd probeerde de negatieve benaderingen te veranderen door succes te hebben. “Ik kreeg ook steeds meer succes, maar de reacties veranderden niet. Dat was teleurstellend.”
Inmiddels is het racisme-debat helemaal open en komen er meer mensen in verzet. Bijvoorbeeld op De Dam, waar grote groepen zich verzamelden. “Dat het daar zo druk was, is een bemoediging voor ons. Vooral omdat er ook veel blanke mensen op afkwamen. Ik zag borden met teksten als: ‘White silence is violence’. Het is mooi om die solidariteit te merken.”
GODcentre
Ook het feit dat GODcentre het bespreekt, vinden ze fijn. Minerva: “Als lichaam van Christus is dit belangrijk om te doen. Als je zulke gesprekken niet eerlijk kunt aangaan, hoe hecht ben je dan als familie? We moeten meer praten en luisteren naar elkaar. Ik ga met opzet in gesprek met mensen die niet dezelfde mening hebben als ik. Ik probeer deze mensen ook te begrijpen, ook al denk ik er soms heel anders over.”
“het is vooral belangrijk om juist wel met elkaar te blijven praten, zonder dat je je direct aangevallen voelt.”
“Als we het gesprek voeren, geven we de duivel geen ruimte om verdeeldheid te kunnen zaaien.” Sherwin: “Je kunt weleens een strubbeling hebben met een broer of zus in het geloof, waardoor je denkt: ‘Met deze persoon ga ik niet meer praten.’ Maar het is vooral belangrijk om juist wel met elkaar te blijven praten, zonder dat je je direct aangevallen voelt. Als je maar de bereidheid hebt om naar elkaar te luisteren.”
Jezus
Minerva: “Ik wil zoveel mogelijk op Jezus lijken en mensen liefhebben die mij kwetsen. Soms is dat nog wel een proces. Dan voel je de angst, de woede, het verdriet. Ik zoek dan naar een weg om mensen lief te hebben, zonder dat ik mijn emoties hoef te ontkennen. Ik mag deze aan God geven.”
“Ik wil zoveel mogelijk op Jezus lijken en mensen liefhebben die mij kwetsen. Soms is dat nog wel een proces.”
“Ik ben blij dat we de goede kant op gaan en we samen kunnen praten, bijvoorbeeld bij GODcentre. Ik denk dat het heling brengt in relaties.”
Voor Minerva is Jakobus 1 vers 19 een belangrijk vers om in acht te houden, te midden van verhitte discussies, vertelt ze. “Daar staat: ‘Ieder mens moet haastig zijn om te horen, maar traag om te spreken en traag tot toorn.’ We hebben elkaar nodig. Ga niet jezelf verdedigen, maar probeer de ander als eerste te begrijpen. Als je frustraties hebt, uit die niet te haastig, maar in alle geduld. Ik geloof dat we op deze manier een voorbeeld kunnen zijn naar de wereld toe als gelovigen.”
Steun de missie van Revive! Help onze impact te vergroten! |
Onze hersenen zijn geprogrammeerd om alleen ons gelaat,gedrag en reacties te kunnen lezen binnen onze eigen gemeenschap.Dus primair wordt iedereen die er anders uit ziet gewantrouwd.Onder blanken zie je ook of iemand uit zuid of oost Europa komt.Het helpt natuurlijk ook niet dat we de laatste decennia worden overlopen door tientallen verschillende rassen,culturen,talen en godsdiensten.Verdringing en ruimtegebrek ea spelen ook mee. Ik denk dat het alleen maar erger wordt als de economie minder wordt.