De kerk heeft al zo lang de verkeerde crisis aangepakt. We hebben geklaagd over echtscheidingsstatistieken in de kerk, terwijl we een belangrijke reden negeren waarom er zoveel echtscheidingen plaatsvinden, namelijk: misbruik. We hebben de microscoop op het topje van de ijsberg gezet in plaats van te kijken naar wat eronder ligt. We lijken te vergeten dat huwelijksgeloften niet alleen bestaan uit ‘tot de dood ons scheidt’, maar ook om lief te hebben, te eren en te koesteren.
God heeft het huwelijk beslist voor het leven ontworpen, en echtscheiding mag nooit luchthartig of om frivole redenen zijn. Maar Gods hart voor het huwelijk is niet alleen de lange levensduur, het gaat ook om de kwaliteit ervan. Hij bedoelde het huwelijk als een liefdevol partnerschap, een beeld van Christus en de kerk, en een veilige context voor geestelijke, emotionele en fysieke intimiteit.
In plaats van ons ten doel te stellen het aantal echtscheidingen te verlagen, zouden we ons misschien moeten concentreren op het hebben van gezonde, liefdevolle en godvruchtige huwelijken (iets waar misbruikers helaas geen echte interesse in lijken te hebben). Hier ligt het probleem: wanneer we als enig doel stellen om het huwelijk ten koste van alles te redden, stellen we misbruikers in staat hun misbruik voor onbepaalde tijd door te zetten zonder verantwoording af te leggen.
Voor degenen in gewelddadige huwelijken maken we van het huwelijksverbond een gevangenisstraf in plaats van een liefdevolle band. En we geven naar de slachtoffers ook een signaal af dat de enige goddelijke optie is om te blijven en voortdurend misbruik te ondergaan van een persoon die heeft gezworen hen lief te hebben en te koesteren. De echte vraag is deze: als we lage echtscheidingspercentages hadden, maar hoge misbruikpercentages, hoe zou dat dan een succes kunnen zijn? Ik geloof dat Jezus dat een witgekalkt graf zou noemen!
Sommigen zullen zeggen: “Maar hoe moet het er in de wereld wel niet uitzien dat onze echtscheidingsstatistieken hetzelfde zijn als de rest van de samenleving? We kunnen geen echtscheidingen toestaan; we zijn geen goede getuige!” Daarop antwoord ik: hoe ziet het er in de ogen van God uit dat we een witgekalkt graf oké vinden? Hoe brengt het voortzetten van een gewelddadig huwelijk eer aan God?
Geven we meer om hoe we er voor de wereld uitzien dan om wat er werkelijk achter gesloten deuren gebeurt? Willen we een echt huwelijk zoals God het bedoeld heeft of de schijnvertoning die misbruik ervan maakt?
Wat gaan we ermee doen?
Hoe gaan we om met de misbruikcrisis in de kerk? Persoonlijk voel ik de nood op te staan, me uit te spreken en te helpen op alle mogelijke manieren. Het aanpakken van huiselijk geweld is geen onderwerp waar ik mezelf ooit bij betrokken zou hebben gezien. Er zijn veel andere onderwerpen die ik liever zou willen behandelen. Ik ben fulltime pastor, heb een groeiende schrijf- en spreekbediening en een jong gezin om voor te zorgen. Meer heb ik zeker niet op mijn bordje nodig!
Maar ik kan niet niet zien wat ik wel heb gezien. Voor mij zou zwijgen betekenen dat ik langs de man aan de kant van de weg zou lopen in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan (zie Lucas 10:30-37). Als een gelukkig getrouwde predikant, die het huwelijksverbond waardeert en het gezag van de Schrift handhaaft, zeg ik dat het de hoogste tijd is dat de kerk de crisis van huiselijk geweld in ons midden aanpakt.
We moeten ons laten onderwijzen over de aard en de tactieken van misbruik, bereid zijn om de kant van de slachtoffers te kiezen en bereid zijn om in het proces verkeerd begrepen te worden. We moeten niet alleen streven naar huwelijken voor het leven, maar ook naar gezonde, godvruchtige en liefdevolle huwelijken. We moeten het hart van God krijgen voor dit onderwerp, bereid zijn om ons kaartenhuis te laten instorten en een nieuw paradigma te stichten voor hoe we gewelddadige huwelijken benaderen.
God schuift dit onderwerp meer en meer naar de voorgrond. Er is veel werk aan de winkel, maar ik zie dat het tij langzaam begint te keren. De vraag is: wat gaan we ermee doen?
Geschreven door: Jake Kail
Jake Kail werd geroepen om te dienen op de universiteit na een levensveranderende ontmoeting met God. Hij is de auteur van meerdere boeken en spreekt in kerken, conferenties, retraites en andere evenementen. Na zes jaar als predikant, dient Jake nu als apostolisch leider van Threshold Church.
