Jesse Landoulsi was best vroeg al serieus over geloof en het leven. Geloof voelde van jongs af aan al als natuurlijk en normaal, daarom liet hij zich op zijn veertiende dopen. Waar de toewijding van een jongere ontzettend tof is, heeft het ook lastige kanten: het grootste gedeelte van Jesse zijn leeftijdsgenoten stond niet hetzelfde in het leven als hij. Waar Jesse bezig was met vragen als ‘waarom leef ik?’ en ‘wie is God?’, praatten de jongens om hem heen vooral over voetbal en meiden.
“Het gevolg hiervan was dat ik vooral optrok met de vrienden van mijn ouders. Ik voelde me ‘zoon van’ in plaats van dat ik mezelf kon zijn. Ik kon het niet overal over hebben: ze waren veel ouder dan ik. Ik voelde me een beetje een outcast. Daarom begon ik te bidden voor een vriend waarmee ik kon ‘levelen’. Ik wilde iemand leren kennen waarmee ik alles kon delen en waar ik gewoon naast kon staan.”
“Pas drie jaar geleden besefte ik me dat ik naast gebed, ook actie moest ondernemen. Dat werkt hetzelfde als voor toetsen: naast bidden voor een toets, moet ik er ook voor leren. God zal echt niet alle antwoorden op die toets geven, Hij wil door je heen werken. Rond het maken van vriendschappen betekende dit dat ik plekken op mocht gaan zoeken waar andere gelovige jongeren waren. Daarom meldde ik me aan als medewerker voor Royal Adventure, het team van de vakantieweken op de Betteld.”
Betteld
Als Jesse vertelt over de tijd op de Betteld wordt hij enthousiast: “Dat was legendarisch! De Betteld is een plek waar God veel werkt. Jongeren en medewerkers komen met de verwachting dat het levens gaat veranderen, inclusief hun eigen leven. Israel Houghton schrijft in het nummer ‘I will live’ ‘the atmosphere of expectation is the breeding ground of miracles’. En dat is echt zo: honderden tieners worden aangeraakt, relaties worden hersteld en er vindt genezing plaats. En daar mag ik als leider dan een bijdrage aan leveren… Er is niet veel bijzonderder dan dat…”
Tijdens Royal Adventure waren er zo’n 60 of 70 gasten die allemaal op dezelfde manier in het leven stonden als Jesse dat deed. Met een paar jongens hield hij contact. “Zes van die jongens voldeden precies aan het gebed wat ik eerder had: hun leeftijd was gelijk, ze waren volledig toegewijd aan Jezus en waren open over hun leven. Toen ik een van de zes benaderde, gaf hij aan dat hij ook nog nooit een vriendschap had gehad met mensen die hetzelfde in het leven stonden. Toen nam ik natuurlijk ook contact op met de anderen.”
“Het is een beetje als supporters van een voetbalclub. Je hebt geen idee wie die persoon naast je is, maar je bent samen voor hetzelfde team.”
“De vakantieweken gaven ons een gemeenschappelijke deler. Het is een beetje als supporters van een voetbalclub. Je hebt geen idee wie die persoon naast je is, maar je bent samen voor hetzelfde team. Dat maakt dat je samen naast elkaar staat te juichen en zelfs 18 biertjes voor elkaar koopt. We hebben als leiders op Royal Adventure hetzelfde: we hebben een liefde en toewijding voor elkaar omdat we een nog veel grotere liefde en toewijding hebben voor Jezus. Bovendien hebben we tegelijkertijd ontdekt wat God in ons heeft gelegd om anderen dichterbij God te brengen en hadden we allemaal hetzelfde meegemaakt.”
Vanuit die basis kwam de groep vrienden de eerste keren bij elkaar. Eerst brachten ze gewoon tijd met elkaar door: ze kartte samen, gingen bowlen, paintballen en meer. Later stopten de jongens steeds meer tijd in aanbidding. Nu, bijna twee jaar later, wijzen ze elkaar altijd op Jezus, activeren ze elkaar in geloof en inspireren ze elkaar. Want: “de enige reden dat we bij elkaar zijn is God. Hij heeft ons naar elkaar toe geleidt. We willen alles doen tot Zijn eer. En Hij is bij ons, want in de Bijbel staat dat waar twee of drie in Zijn naam vergaderd zijn, Hij in hun midden is. Dat is toch cool!?” (Matt. 18:20)
Corona
“Tijdens de lockdowns voelde ik me toch wel eenzaam, ondanks dat ik die vriendengroep, mijn familie en gemeente om me heen had staan. Ik begon te geloven dat ik er alleen voor stond, voor een bepaalde tijd (lockdown). Ik voelde me down, was negatief en verveelde me enorm. Aan die leugens zat ik twee maanden vast, totdat ik me besefte dat ik wél mensen om me heen had. Ik brak de leugens waar ik eerder in geloofde en ging in de waarheid staan.
We moeten letten op de leugens die in onze levens spelen. Veel dingen lijken extremer dan ze uiteindelijk zijn, door de leugens waar je in gelooft. Het is in deze tijd makkelijk om verdwaald te raken, maar de waarheid is altijd vindbaar in de Bijbel. Die waarheid geeft licht, rust en vrede.”