Het is #vakantie. Tijd om uit te rusten. Het is druk geweest. Ook veel ontwikkelingen en dingen om me druk over te maken. Misschien herken je het wel? Deze week sprak ik iemand, die cursussen timemanagement gaf. Hij vertelde dat het voor veel mensen een standaardantwoord was op de ‘hoe is het?’-vraag: Druk. Herkenbaar? Voor mij wel. Drukte leidt tot stress. Stress kan leiden tot klachten of zelfs een burn-out.
𝗪𝗲𝗿𝗸
Jaren geleden mocht ik een keer spreken over ditzelfde thema. Ik kreeg herhaaldelijk de vraag of ik ervaringsdeskundige was. Nee. Wel qua drukte en stress. Niet qua klachten en burn-out. Gelukkig niet. In deze overdenking blik ik terug op wat ik toen mocht ontvangen van God en uitdelen aan de mannen, tot wie ik sprak.
Dit stuk gaat ook over drie mannen: twee gewone mannen en dé Man. Deze mannen waren helden. Van Jezus weten we dat. Voor de twee anderen gold dat ook. Ze waren belangrijk en werden eeuwen later herkend. De één vertegenwoordigt de wet en de ander de profeten. Ze waren bij Jezus. En kenden Hem, vanuit de vervulling van de wet of de profetieën. Het verhaal gaat als volgt – Markus 9:2-8 HSV:
‘𝘌𝘯 𝘯𝘢 𝘻𝘦𝘴 𝘥𝘢𝘨𝘦𝘯 𝘯𝘢𝘮 𝘑𝘦𝘻𝘶𝘴 𝘗𝘦𝘵𝘳𝘶𝘴 𝘦𝘯 𝘑𝘢𝘬𝘰𝘣𝘶𝘴 𝘦𝘯 𝘑𝘰𝘩𝘢𝘯𝘯𝘦𝘴 𝘮𝘦𝘵 𝘡𝘪𝘤𝘩 𝘮𝘦𝘦 𝘦𝘯 𝘣𝘳𝘢𝘤𝘩𝘵 𝘩𝘦𝘯 𝘢𝘱𝘢𝘳𝘵 𝘰𝘱 𝘦𝘦𝘯 𝘩𝘰𝘨𝘦 𝘣𝘦𝘳𝘨, 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘯; 𝘦𝘯 𝘏𝘪𝘫 𝘸𝘦𝘳𝘥 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘩𝘶𝘯 𝘰𝘨𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘨𝘦𝘥𝘢𝘢𝘯𝘵𝘦 𝘷𝘦𝘳𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘥. 𝘌𝘯 𝘡𝘪𝘫𝘯 𝘬𝘭𝘦𝘳𝘦𝘯 𝘸𝘦𝘳𝘥𝘦𝘯 𝘣𝘭𝘪𝘯𝘬𝘦𝘯𝘥, 𝘻𝘦𝘦𝘳 𝘸𝘪𝘵, 𝘢𝘭𝘴 𝘴𝘯𝘦𝘦𝘶𝘸, 𝘻𝘰 𝘸𝘪𝘵 𝘢𝘭𝘴 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘸𝘰𝘭𝘣𝘦𝘸𝘦𝘳𝘬𝘦𝘳 𝘰𝘱 𝘢𝘢𝘳𝘥𝘦 𝘻𝘦 𝘬𝘢𝘯 𝘮𝘢𝘬𝘦𝘯. 𝘌𝘯 𝘢𝘢𝘯 𝘩𝘦𝘯 𝘷𝘦𝘳𝘴𝘤𝘩𝘦𝘦𝘯 𝘌𝘭𝘪𝘢 𝘮𝘦𝘵 𝘔𝘰𝘻𝘦𝘴 𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘫 𝘴𝘱𝘳𝘢𝘬𝘦𝘯 𝘮𝘦𝘵 𝘑𝘦𝘻𝘶𝘴. 𝘌𝘯 𝘗𝘦𝘵𝘳𝘶𝘴 𝘢𝘯𝘵𝘸𝘰𝘰𝘳𝘥𝘥𝘦 𝘦𝘯 𝘻𝘦𝘪 𝘵𝘦𝘨𝘦𝘯 𝘑𝘦𝘻𝘶𝘴: 𝘙𝘢𝘣𝘣𝘪, 𝘩𝘦𝘵 𝘪𝘴 𝘨𝘰𝘦𝘥 𝘥𝘢𝘵 𝘸𝘪𝘫 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘻𝘪𝘫𝘯; 𝘦𝘯 𝘭𝘢𝘵𝘦𝘯 𝘸𝘪𝘫 𝘥𝘳𝘪𝘦 𝘵𝘦𝘯𝘵𝘦𝘯 𝘮𝘢𝘬𝘦𝘯, 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘜 éé𝘯 𝘦𝘯 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘔𝘰𝘻𝘦𝘴 éé𝘯 𝘦𝘯 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘌𝘭𝘪𝘢 éé𝘯. 𝘏𝘪𝘫 𝘸𝘪𝘴𝘵 𝘯𝘢𝘮𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘸𝘢𝘵 𝘩𝘪𝘫 𝘻𝘦𝘪, 𝘸𝘢𝘯𝘵 𝘻𝘪𝘫 𝘸𝘢𝘳𝘦𝘯 𝘻𝘦𝘦𝘳 𝘣𝘦𝘷𝘳𝘦𝘦𝘴𝘥. 𝘌𝘯 𝘦𝘳 𝘬𝘸𝘢𝘮 𝘦𝘦𝘯 𝘸𝘰𝘭𝘬, 𝘥𝘪𝘦 𝘩𝘦𝘯 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘴𝘤𝘩𝘢𝘥𝘶𝘸𝘥𝘦, 𝘦𝘯 𝘶𝘪𝘵 𝘥𝘦 𝘸𝘰𝘭𝘬 𝘬𝘸𝘢𝘮 𝘦𝘦𝘯 𝘴𝘵𝘦𝘮, 𝘥𝘪𝘦 𝘻𝘦𝘪: 𝘋𝘪𝘵 𝘪𝘴 𝘔𝘪𝘫𝘯 𝘨𝘦𝘭𝘪𝘦𝘧𝘥𝘦 𝘡𝘰𝘰𝘯, 𝘭𝘶𝘪𝘴𝘵𝘦𝘳 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘏𝘦𝘮! 𝘌𝘯 𝘱𝘭𝘰𝘵𝘴𝘦𝘭𝘪𝘯𝘨, 𝘵𝘦𝘳𝘸𝘪𝘫𝘭 𝘻𝘪𝘫 𝘰𝘮 𝘻𝘪𝘤𝘩 𝘩𝘦𝘦𝘯 𝘬𝘦𝘬𝘦𝘯, 𝘻𝘢𝘨𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘫 𝘯𝘪𝘦𝘮𝘢𝘯𝘥 𝘮𝘦𝘦𝘳 𝘣𝘪𝘫 𝘻𝘪𝘤𝘩 𝘥𝘢𝘯 𝘑𝘦𝘻𝘶𝘴 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘦𝘯.’
Ik schreef het al: Mozes en Elia waren gewone mannen. Gewone, maar toch uitzonderlijke mannen. Deze mannen verschenen in heerlijkheid. Ze waren bij Jezus op de berg. Ze spraken met elkaar. Wat zullen ze besproken hebben? Zouden ze Jezus ook de ‘hoe is het?’-vraag hebben gesteld? En zou Jezus met een kort druk hebben geantwoord? Ik denk het niet. Ik denk dat ze spraken over het grote werk, dat Jezus zou volbrengen. Het werk dat de vervulling van de wet én de profeten (Mattheüs 5:17) zou zijn.
Beide mannen hadden zelf drukke banen gehad. Ze hadden beide een pittige opdracht gekregen. Mozes leidde het volk (2 miljoen mensen) uit het land en door de woestijn. En Elia? Die was druk met het brengen van slecht nieuws aan hetzelfde volk. Pittige opdrachten allebei. Taken van God gekregen. Ze waren allebei geroepen.
Mozes. Hij is mijn held. Je kan boeken vullen over hem. En wat een baan had deze man. Opgevoed als prins, maar ook als herder. Hij leidde een volksverhuizing. Miljoenen eigenwijze mensen. Hij was risicomanager, crisismanager, coach en woordvoerder in één.
En Elia? Hij was de grootste profeet, die het volk van de Joden kende. De eerste uit een lange rij van dienstknechten. Hij heeft een indrukwekkend CV. Hij deed een weersvoorspelling, die uitkwam, maakte een dood kind weer levend en streed in z’n uppie tegen honderden Baäl-profeten.
Nu denk je misschien, dat jij niet zo’n belangrijke taak hebt. Maar jouw baan (betaald of onbetaald), jouw gezin, jouw omgeving maakt jou ook een Mozes of een Elia. Wij hebben allemaal een taak gekregen. Wij allemaal. Ons volk is ons gezin, onze omgeving, onze collega’s enzovoort.
𝗕𝗲𝗿𝗴
Mozes was ‘de zachtmoedigste man op aarde’. En toch verloor ‘ie z’n geduld. Hij had het volk door de grote uittocht geleid, had wonder na wonder zien gebeuren, was zelf diegene die wonderen deed, sprak met God, bracht dag en nacht met God door, werd Gods vriend genoemd en toch twijfelde hij. En God kwam hem tegemoet. God maakte zich openbaar en gaf Mozes nieuwe kracht. 𝗟𝗲𝗲𝘀 𝗵𝗶𝗲𝗿𝗯𝗶𝗷: 𝗘𝘅𝗼𝗱𝘂𝘀 𝟯𝟯:𝟭𝟮-𝟮𝟯
En Elia? Elia dacht dat ‘ie alles alleen moest doen. Dat er niemand was die hem hielp. God had Elia altijd van het nodige voorzien; hij was niets tekort gekomen. Hij had grote wonderen mogen doen en God laten zien aan een enkeling, maar ook aan het hele volk! En toch zat hij er helemaal doorheen. En God kwam Elia tegemoet. God liet zich zien en gaf Elia nieuwe kracht. 𝗟𝗲𝗲𝘀 𝗵𝗶𝗲𝗿𝗯𝗶𝗷: 𝟭 𝗞𝗼𝗻𝗶𝗻𝗴𝗲𝗻 𝟭𝟵:𝟰-𝟭𝟯
Misschien herken je die momenten van onzekerheid. Ik herken ze wel. Momenten dat je het allemaal even niet weet. Weet dan, dat God, dat Jezus je tegemoet wil komen. Hij wil zich ook aan jou openbaren. Hij geeft kracht en richting.
Beide mannen ontmoetten God op een berg. Op een plek los van de drukte, los van je dagelijkse beslommeringen. Beide mannen stonden ook in een spelonk of rotsspleet. Hun rug was gedekt en hun gezicht naar God gekeerd. Zo wil God ook jou ontmoeten.
Je weet het: Jezus wordt in de Bijbel voorgesteld als de Rots. De Rots, waarop wij mogen bouwen en mogen staan. Hij is onze rugdekking en Hij zorgt ervoor, dat onze blik op God gericht is. Hij voorkomt dat we vallen, hij zorgt ervoor dat we bij God kunnen komen. Iedere keer opnieuw.
Tegelijkertijd laat ook Jezus’ leven zien, dat God ontmoeten op een berg ook betekent, dat je jezelf even terugtrekt en afzondert. Dat je God zoekt om te binnen en tijd neemt om na te denken. Jezus deed dat ook vaak. Vaak met vrienden. Soms alleen. Nu nam Hij Petrus, Jakobus en Johannes mee. Met wie beklim jij jouw berg?
𝗝𝗲𝘇𝘂𝘀
Tot slot neem ik je nog even mee terug naar de verheerlijking op de berg. Naar de plek waar de twee mannen en dé Man elkaar ontmoetten. Daar waar de mannen Zijn werk, het grootste werk ooit, het werk aan het kruis bespraken. Daar kwamen God, Jezus en het werk samen. Waar komen jouw werk, God en Jezus samen?
De drie discipelen begrepen niet, wat ze zagen. En nog voordat ze (bij monde van Petrus) waren uitgesproken, was het God zelf, die het Woord nam. Hij stelde zelf zijn Zoon centraal: ‘Dit is mijn Zoon, van wie Ik heel veel houd. Luister naar Hem.’ Op het moment dat God uitgesproken was, waren Mozes en Elia verdwenen. Het draaide om Jezus alleen. In een andere vertaling (en in Mattheus) staat: ‘𝘛𝘰𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘫 𝘩𝘶𝘯 𝘰𝘨𝘦𝘯 𝘰𝘱𝘴𝘭𝘰𝘦𝘨𝘦𝘯, 𝘻𝘢𝘨𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘫 𝘯𝘪𝘦𝘮𝘢𝘯𝘥 𝘥𝘢𝘯 𝘑𝘦𝘻𝘶𝘴 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘦𝘯.’
Jezus wil de vervulling van ons werk en onze agenda zijn. Petrus heeft het later wel begrepen, wat daar op de berg gebeurde. Petrus die zijn eigen werk ook met vallen en opstaan deed, maar hij had wel begrepen dat Jezus de basis van alles was. Hij sluit er zelfs z’n laatste brief mee af. Hij schrijft – 2 Petrus 3:18 HSV:
‘𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘨𝘳𝘰𝘦𝘪 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘨𝘦𝘯𝘢𝘥𝘦 𝘦𝘯 𝘬𝘦𝘯𝘯𝘪𝘴 𝘷𝘢𝘯 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘏𝘦𝘦𝘳𝘦 𝘦𝘯 𝘡𝘢𝘭𝘪𝘨𝘮𝘢𝘬𝘦𝘳 𝘑𝘦𝘻𝘶𝘴 𝘊𝘩𝘳𝘪𝘴𝘵𝘶𝘴. 𝘏𝘦𝘮 𝘻𝘪𝘫 𝘥𝘦 𝘩𝘦𝘦𝘳𝘭𝘪𝘫𝘬𝘩𝘦𝘪𝘥, 𝘻𝘰𝘸𝘦𝘭 𝘯𝘶 𝘢𝘭𝘴 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘥𝘢𝘨 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘦𝘦𝘶𝘸𝘪𝘨𝘩𝘦𝘪𝘥. 𝘈𝘮𝘦𝘯.’
Petrus begreep het: Groei geestelijk. Leer Jezus steeds beter kennen. Jezus zal goed voor je zijn. Voor Jezus is alle eer. Kortom: Jezus alleen!
Zegen!
Tim Meijer
Tim is man, vader, ondernemer, schrijver en spreker. Tim (1982) is getrouwd met Harmanna en vader van vier kinderen. Hij geeft samen met twee partners leiding aan drie bedrijven. Wekelijks deelt hij zijn gedachten en doet daarbij de Bijbel open. Op dit moment schrijft hij aan zijn eerste boek.