Ieder jaar staat er de hele zomervakantie een uitgebreid en mooi programma klaar op de Betteld. Voor jongeren tussen de 11 en 18 jaar is dat Royal Adventure, georganiseerd vanuit Royal Mission. Remco de Zwart sloot de laatste week van de vakantieperiode als jeugdspreker af. Hij blikt terug op een bijzondere, levensveranderende week.
Op het hoogtepunt, midden in de zomervakantie, namen maar liefst 300 jongeren deel aan het programma. In de laatste week, waarin in sommige regio’s de scholen alweer startten, waren het er slechts 41. Remco had als spreker dus een minder grote groep, maar juist dat zorgde voor een hele andere en juist ook bijzondere dynamiek.
‘Deeply rooted’
Voor de invulling van de dienst werkt de spreker nauw samen met de hoofdcoach en assistent-coaches. Los van elkaar kregen alle vier het idee om de week anders dan anders te beginnen. Het thema van de week was ‘Deeply rooted’ en dat was precies wat ieder afzonderlijk dacht: Laten we meteen de diepte ingaan. Waar ze bij stil zouden staan is het feit dat er soms stormen in je leven kunnen zijn en dat er soms dingen kunnen gebeuren die je niet begrijpt. Hoe ga je daarmee om, met name als tiener?
Intieme sfeer bij leiders
Remco vertelt over de intieme sfeer die al bij de leiders ontstond in de voorbereidingsfase: ‘’Toen wij dit met z’n vieren aan het voorbespreken waren, merkten we eigenlijk dat we allemaal zelf ook veel met dit thema hadden. De een na de ander begon heel open te vertellen over bepaalde dingen in zijn leven waar hij mee geworsteld heeft op psychisch gebied. Toen kwam de gedachte in ons op: Deze week gaan wij zelf ook voor in open en kwetsbaar zijn.’’
God aan het werk onder de leiders
Met de leiders kwamen zij twee avonden samen. Om de coaches stond ook een team heen van veelal jonge mensen tussen de 18 en 25 jaar. Daar is Remco enthousiast over: ‘’Zij offeren hun week op om de tieners te dienen. Het is bijzonder om te zien hoe gemotiveerd en vurig die groep is.’’ Op die avonden was God onder de leiders al aan het werk: ‘’Ze zeiden: ‘Wij zijn leiders, maar we zijn niet perfect. Wij hebben ook onze struggles.’ Die avonden stelden zij zich open en de Heilige Geest kon hen aanraken. In het uitdelen aan de tieners heeft God ook enorm veel werk gedaan in de leiders.’’
Voorbereid door God
Het was een voorbode van wat er nog zou komen. Zowel de hoofdcoach als Remco zelf kwamen op het idee om niet standaard te beginnen, maar meteen de diepte in te gaan met ‘over de streep’. Ze moesten er het hele programma voor omgooien en Remco ook zijn preek, maar God had daarin al de voorbereiding gedaan: ‘’Een dag voordat ik naar de Betteld ging hoorde ik God tegen me zeggen: ‘Neem de preek over de rugzak met de stenen mee’. Ik had die preek al eens eerder gedaan, maar nu niet voorbereid en ook helemaal niet op mijn lijstje staan. Toch heb ik het meegenomen, omdat ik het God zo duidelijk hoorde spreken. Nadat we besloten hadden om het programma om te gooien, bleek dat ik een kwartiertje zou moeten inleiden. Ik wist: Daar is die boodschap over de rugzak voor nodig.’’
Mentale klachten onder jongeren
Tijdens de inleiding droeg Remco een rugzak met stenen en één voor één haalde hij die stenen eruit: De steen van verslaving, de steen van bitterheid, de steen van veroordeling, van zorgen en ook van ontmoediging. Hij vertelde dat zelfmoord doodsoorzaak nummer 1 is onder jongeren in Nederland en dat het aantal jongeren met mentale klachten explosief is toegenomen. Vervolgens stelde hij zich kwetsbaar op en deelde hij over de dingen waar hij zelf op psychisch vlak mee geworsteld heeft.
Knielen bij het kruis
Dat kwam binnen. Toen ze overgingen tot ‘over de streep’, merkte Remco dat er iets gebeurde onder de jongeren: ‘’Iedereen had zoiets van: ‘Wij gaan niet naar huis zonder dat we onze rugzak geleegd hebben bij het kruis’. Het was de eerste avond en als je elkaar niet kent, zou het normaal heel lastig zijn om je kwetsbaar op te stellen. Maar de een na de ander ging over de streep en begon te huilen. Er was heel veel respect voor elkaar; als iemand over de streep ging, maakten degenen die bleven staan een hartje met hun handen. Na dit moment gingen we aanbidden en tijdens de aanbidding zette ik het kruis vooraan. Ik zei: ‘Kom, laten we gewoon allemaal bij het kruis knielen en alles wat naar boven is gekomen, al die stenen in je rugzak, breng het bij het kruis.’’
Iedereen had zoiets van: ‘Wij gaan niet naar huis zonder dat we onze rugzak geleegd hebben bij het kruis’.
Zekerheid over eeuwig leven
In die sfeer van openheid kwam er onder andere een jongen naar Remco toe, die zijn zonden aan hem beleed. Dingen waar hij echt mee zat en zich voor schaamde. ‘’En dat al op de eerste avond. Zoveel openheid en kwetsbaarheid heerste er meteen al.’’ Eén van de vragen die gesteld was tijdens ‘over de streep’ is: ‘Wie weet er niet zeker of je naar de hemel gaat?’ Remco geeft aan dat hij schrok van het aantal jongeren dat over de streep ging. ‘’Aan het einde van de avond heb ik die groep de gelegenheid gegeven om hun leven aan Jezus te geven. Dat is natuurlijk heel kostbaar, alleen al het feit dat ze dat durfden toe te geven. En nog mooier: Die groep jongeren heeft die avond de zekerheid alsnog ontvangen.’’
Eén van de vragen die gesteld was tijdens ‘over de streep’ is: ‘Wie weet er niet zeker of je naar de hemel gaat?’ Remco geeft aan dat hij schrok van het aantal jongeren dat over de streep ging. ‘’Aan het einde van de avond heb ik die groep de gelegenheid gegeven om hun leven aan Jezus te geven.”
Bevrijd van suïcidale gedachten
Op de donderdagavond deelde de hoofdcoach zijn getuigenis en dat maakte veel los. ‘’Ook dat was een heel kwetsbaar verhaal. Er zijn die avond ook echt dingen gebeurd. Tijdens de slotdienst aan het einde van de week kwam er een meisje het podium op. Ze vertelde dat het iets met haar had gedaan dat hij zijn getuigenis zo kwetsbaar vertelde. De avonden zijn verder niet zo flitsend; Er is maar één gitaartje en we gaan gewoon de diepte in met elkaar. Maar die avond is dat meisje bevrijd van suïcidale gedachten!’’
De avonden zijn verder niet zo flitsend; Er is maar één gitaartje en we gaan gewoon de diepte in met elkaar. Maar die avond is dat meisje bevrijd van suïcidale gedachten!
Tieners bloeien op
Zo ging het de hele week door, vertelt Remco, nog steeds onder de indruk. ‘’Er kwam een ouder naar me toe die er de week van tevoren ook was met haar gezin. Ze zei: ‘Mijn tieners zagen dat het een kleine groep was en ze hebben er eigenlijk geen zin meer in’. Maar aan het eind van de week kwam ze weer naar me toe en zei: ‘Ze zijn er helemaal op teruggekomen. Jullie gingen meteen de diepte in en er was zo’n openheid in de groep. Ze vonden dit eigenlijk ook wel heel bijzonder!’ Dat zijn hele mooie getuigenissen; jongeren die een beetje de boot af hielden, maar zich blijkbaar toch zo veilig voelden dat zij zich konden openstellen. Bovendien is een van haar kinderen introvert en die kon in dat massale niet zo goed meekomen, maar deze week is hij helemaal opgebloeid. Daar doe ik het voor!’’
Fractie van wat God doet
De kers op de taart was het dopen van 3 personen: Een vrouw, een 11-jarige jongen en iemand die er speciaal een uur voor in de auto heeft gezeten. ‘’Diegene was aanwezig bij de Heart2heart Zomerweek, waar ik ook leiding aan geef. Daar is hij tijdens de dienst zo aangeraakt door God dat hij helemaal veranderd is. Hij wilde zich per se laten dopen op de Betteld en toen zij erachter kwamen dat ik die week de jeugdspreker was, zijn ze speciaal naar de Betteld gereden. Daar heeft hij dus zijn getuigenis gegeven en heb ik hem vervolgens mogen dopen. Soms zie je als leider niet wat God doet. Ik kende dit verhaal niet en ik herkende hem ook niet echt. Bij Heart2heart zijn natuurlijk 200 tieners. Als je dan ineens zo’n verhaal hoort, dan besef je dat wat wij terughoren slechts een fractie is van wat God in zo’n week doet met de tieners.’’
Ook bij zijn eigen zoon ziet Remco een verandering: ‘’Hij heeft een aanraking van God gekregen en wil zich laten dopen. Dus ook dicht bij huis zie ik de impact van dit soort weken. Ik zou elke vader en moeder aanraden om hun kinderen of samen als gezin zo’n week te bezoeken.’’
Ook dicht bij huis zie ik de impact van dit soort weken. Ik zou elke vader en moeder aanraden om hun kinderen of samen als gezin zo’n week te bezoeken.
Generatie Z
Zeker als je stilstaat bij wat er speelt binnen deze generatie: ‘’Generatie Z wordt gekenmerkt door het feit dat ze zich meer zorgen maken dan de voorgaande generaties, onder andere door prestatiedruk, maar ook wereldproblemen, woningnood enzovoorts. Een van mijn preken ging over ‘je zorgen maken’. Ik heb teruggehoord dat het veel indruk heeft gemaakt op de jongeren. Een tiener had speciaal op een kaartje geschreven: ‘bedankt voor de preek over ‘geen zorgen hoeven maken’. God wil echt iets in deze generatie doen, Hij wil hen sleutels geven om vrij te worden van zorgen. Ze hoeven er niet onder gebukt te gaan.’’
God wil echt iets in deze generatie doen, Hij wil hen sleutels geven om vrij te worden van zorgen. Ze hoeven er niet onder gebukt te gaan.