Evangelist Torben Søndergaard is recentelijk vrijgelaten uit de gevangenis en deelt in een video op Facebook over een belangrijke les die hij heeft geleerd: hij leefde jarenlang geïsoleerd van de kerk. Hij stond jarenlang bekend als criticus van ‘het instituut’ kerk, maar kreeg tijdens zijn gevangenschap steun vanuit kerken waar hij ‘in zijn hart iets tegen had.’ “Dat bracht me in grote verlegenheid en ik heb me moeten bekeren. Ik zal nooit meer afgezonderd leven van het lichaam van Christus.”
Torben Søndergaard vertelt. “Ik heb in het laatste jaar zoveel geleerd. Een van de moeilijkste dingen was dat ik me zo alleen voelde. Ik kreeg veel brieven, maar alsnog voelde ik me alleen. Vooral ten opzichte van de kerk. Vaak vroeg ik me af: ‘Waarom verenigt de kerk zich niet om zich uit te spreken tegen mijn gevangenschap?’ Ik heb dat vaak geanalyseerd. Het feit dat mensen de zaak niet begrepen, zal ongetwijfeld een rol hebben gespeeld.
Een andere oorzaak was dat ik zelf niet betrokken was bij mijn kerk. Ik heb jarenlang mijn eigen ding gedaan en zei: ‘Ik heb die mensen daar niet nodig, ik heb de kerk niet nodig.’ Tijdens mijn gevangenschap echter, waren er kerken waar ik me totaal niet mee verbonden voelde, die het voor me opnamen. Veel mensen van wie ik het wel verwachtte, deden niets, en mensen van wie ik het niet verwachten, stonden voor mij op. Het was confronterend, ik moest me bekeren in mijn hart.”
Torben Søndergaard besluit: “Mensen die dingen anders aanpakken dan ik, zijn niet mijn vijanden. Dat besefte ik. Het ging echt diep. Als je lijdt, is iedereen die niet je vijand is, je vriend. Ik ben echt dankbaar. Ik wil er nu ook zijn voor anderen in het lichaam van Christus, ook al zijn ze anders. De vijand van mijn vijand, is mijn vriend. Ik leerde dat we elkaar nodig hebben. Daarom bied ik mijn excuses aan dat ik niet betrokken ben geweest bij anderen, zoals het moest zijn.”
Bekijk hier de video van Torben Søndergaard :