“Heer, het kan me allemaal niks meer schelen”, zei Leander tegen God, nadat hij zijn auto langs de kant van de weg had gezet en alle pijn en boosheid en al het verdriet eruit had geschreeuwd. In een flits had hij heel zijn leven aan zich voorbij zien gaan, en was tot een radicaal besluit gekomen: “Ik wil U volgen.”
Al op zesjarige leeftijd kreeg Leander een grote schok te verwerken. Zijn ouders gingen uit elkaar en daarmee verdween zijn vader uit beeld. Maar zijn identiteit zou in zijn ontwikkeling nog meer deuken oplopen. Toen hij negen jaar oud was, werd hij door een familielid seksueel misbruikt, en drie jaar later kwam hij voor het eerst in aanraking met porno, wat zijn beeld van seksualiteit zou vormen. Al snel merkte Leander dat hij bij het kijken naar porno vooral op de mannen gefocust was, en ook steeds meer gevoelens voor mannen ontwikkelde.
“Heer, wilt U dit van mij weghalen?”
In de jaren die volgde belandde Leander in een eenzame worsteling met zijn identiteit. Hij ging toen ook al regelmatig naar de kerk en bad vaak tot God: “Heer, wat moet ik hiermee? Wilt U dit van mij weghalen?” Maar zijn homoseksuele gevoelens gingen niet weg. Uiteindelijk kwam hij een jongen tegen waar hij verliefd op werd en waar hij ook me samen ging wonen. Maar toen er een abrupt einde aan deze relatie kwam, kwam Leander duidelijk op een kruispunt in zijn leven te staan. Er kwam een Bijbelschool op zijn pad, en hij vertelt: “Daarvoor heeft God mij gegrepen.”
“Ik twijfelde heel erg of ik deze school zou gaan doen”, vertelt Leander. “Totdat ik onderweg naar huis de auto aan de kant heb gezet. In een flits zag ik mijn hele leven voorbijschieten. Alles wat ik fout heb gedaan, alles wat mij is overkomen. Ik heb enorm gejankt en alles eruit geschreeuwd naar God.”
“Dit sloeg bij mij in als een bom, …”
Een diepe vrede kwam over Leander en thuis sloeg hij de Bijbel open bij Psalm 23. Nog geen minuut later stuurde zijn voorganger hem een berichtje met Psalm 23 vers 4: “Al ging ik door een dal vol schaduw van de dood, ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij.”
“Dit sloeg bij mij in als een bom,” zo vertelt Leander, “en ik wist: welke weg ik ook ga, het is goed zo.” De volgende dag begon hij aan de DTS (Discipleship Training School) bij Jeugd met een Opdracht, niet wetende wat voor avontuur hij was ingestapt.
Tijdens zijn DTS dacht Leander vooral te gaan ontdekken wat Gods plan met zijn leven was. Maar God bleek ook een diep werk van herstel in zijn hart te willen doen. “Ik ontdekte dat ik mijn identiteit had gebaseerd op het homo-zijn. Ik ben toen op de kast gaan staan en heb gezegd: ‘Heer, wilt U de autoriteit nemen in mijn leven? Wilt U dit stukje in mijn leven overnemen?’ Daarnaast heb ik uitgesproken dat mijn identiteit in Christus is.”
Tijdens de Bijbelschool was er een combinatie van waarheid en genade aanwezig die heel verhelderend was. Zo werd duidelijk onderwijs gegeven over hoe God het huwelijk en de eenheid tussen man en vrouw had bedacht en ingesteld, maar was er ook ruimte om gevoelens die in strijd met Gods wil zijn aan het licht te brengen, in plaats van ze te ontkennen en onderdrukken. De bijzondere ontmoetingen met gezonde, christelijke gezinnen gedurende zijn tijd bij Jeugd met een Opdracht maakte ook veel bij Leander los.
“Als je dit zes jaar geleden tegen me gezegd zou hebben, dan zou ik je voor gek verklaard hebben.”
Maar wat hij niet had kunnen bevroeden was dat hij zelf gevoelens zou krijgen voor een vrouw. De verliefdheid werd serieus en hij vroeg deze vrouw, Martine, ten huwelijk. In de jaren die volgde mocht hij twee keer vader worden van een prachtige dochter. “Als je dit zes jaar geleden tegen me gezegd zou hebben, dan zou ik je voor gek verklaard hebben. En hierin zie ik dat God met iedereen een weg van herstel in het leven wil gaan. Als je samen met de Heilige Geest op pad wil gaan, dan wil Hij je herstellen naar een leven samen met Hem, en waarin Hij je ook wil plaatsen in het leven dat Hij voor je bedoeld heeft, zoals Hij je gemaakt heeft.”
“Is mijn leven nu makkelijk? Dat zeker niet. Maar het is wel vreugdevol. Mijn verhaal is een uniek verhaal. Geen verhaal is hetzelfde, en ik denk dat het belangrijk is dat we bij iedereen op een eigen manier kijken hoe God met deze persoon wil omgaan. En dan is elk herstel mogelijk.”
Bekijk Leanders volledige getuigenis hier: