Soms kunnen je ogen opeens geopend worden. Dan zie je alles anders. Opeens heb je een andere kijk op dingen. Misschien herken je het wel? Deze week had ik zo’n moment. Dit moment deel ik graag met jou. Maar voordat ik dit doe, wil ik graag nog iets anders delen. Het heeft betrekking op hetzelfde onderwerp. Het is een voorbeeld van een andere kijk, waar ik deze week aan moest denken. Ik moest denken aan een foto die ik eind oktober maakte.
Eind oktober was ik op Gran Canaria. Samen met twee vrienden vierden we daar een korte vakantie. Ik genoot; het was prachtig. Keek je iets langer om je heen of keek je iets verder dan de prachtige kustlijn, dan zag je ook een ander eiland. Ja, de natuur was daar prachtig. Maar je zag ook veel armoede. Kleine, vervallen huizen. Zwervers en bedelaars op straat. Ik las ergens dat een derde van de bevolking van het eiland leeft op of onder de armoedegrens.
In Las Palmas liep ik voorbij een bedelende vrouw. Voorbijgelopen wist ik: ik moet terug. Hoe ik dat wist? Ik mocht leren te begrijpen wanneer God tegen me spreek. Op mijn hurken zittend vroeg ik de vrouw of ze hongerig was. Ze vroeg om drinken. Ik gaf haar een flesje water en liet mijn net gekochte lunch achter. Dit schrijf ik niet om eer te ontvangen; God leerde mij een les.
Een dag na mijn ontmoeting met de bedelaar op Gran Canaria waren we in en klein dorpje. Mijn vrienden waren in een winkel en ik zat op een stoep op straat, in een nis, in de schaduw. Opeens besefte ik mij: Zo kijkt een bedelaar naar de wereld. Opeens had ik een andere kijk. Ik maakte een foto om het moment te markeren en te herinneren.
Buitenkant
Zittend op mijn hurken bij die vrouw of wachtend in de schaduw had ik opeens een andere kijk. Ik zag de dingen anders. God maakte mij daar deze week ook bewust van. Hij liet me iets zien, waardoor ik opeens een andere kijk kreeg. Dat ging zo: Ik luisterde een preek, waarin terloops gesproken werd over de roeping van Johannes de doper, over het begin van zijn loopbaan. Evangelist Lucas schrijft daar als volgt over – Lucas 3:1-2 HTB:
‘Keizer Tiberius was al vijftien jaar aan het bewind. Pilatus was gouverneur van Judea, Herodes gouverneur van Galilea, zijn broer Filippus gouverneur van Iturea en Trachonitis, en Lysanias gouverneur van Abilene. Annas en Kajafas waren de hogepriesters van de Joden. Toen Johannes, de zoon van Zacharias, in de woestijn was, hoorde hij de stem van God.’
Zie je hoe uitgebreid Lucas schrijft? Lucas was dokter. Hij had een scherpe blik en zijn manier van schrijven is beschouwend en gedetailleerd. Let er maar eens op, als je iets in het Lucas-evangelie leest. Wat ik mooi vind aan dit stuk, is de andere kijk van God. God had Johannes op het oog. Niet al die andere belangrijke personen. Niet de bestuurlijke, militaire of religieuze leiders. Nee, God had een andere kijk op de situatie.
Dit beeld liet me niet meer los. Het is een thema, dat je veel vaker in de Bijbel tegenkomt. Kijk maar eens naar de Jezus, die Zijn discipelen kiest. Waren dat voor de hand liggende keuzes? Nee. Ogenschijnlijk had Jezus het bij het verkeerde eind. Hij koos een heetgebakerde visser met een grote mond. Hij vroeg twee broers hem te volgen, die bekend stonden als druktemakers en herrieschoppers. Ik doel op Petrus en de broers Jacobus en Johannes.
Wij hadden vast andere keuzes gemaakt dan Jezus. We hadden leiders uitgekozen. Mannen of vrouwen met uitstraling en charisma. Mensen die gewend zijn om voor grote groepen te spreken. Mensen met de juiste connecties of invloed in bestuurlijke, militaire of religieuze kringen. Of niet? Jezus had een andere kijk op de situatie. Jezus had een andere kijk op de mensen en maakte daardoor andere keuzes. Ik wil hierin nog een tweede voorbeeld met je delen.
Het is een voorbeeld uit het oude testament, eentje uit het leven van de profeet Samuël. Het is het moment dat David tot koning wordt gezalfd. Samuël komt in het huis van Isaï. Samuël die de stem van de Here had leren verstaan. Samuël die door de Here geliefd was (zie: 1 Samuël 2:26). Samuël die had geleerd wat de kijk van God was. Aangekomen in het huis van Isaï wordt de oudste zoon, Eliab aan Samuël voorgesteld – 1 Samuël 16:6-7 HTB:
‘Toen zij arriveerden en Samuël Eliab zag, dacht hij: ‘Dat moet de man zijn die de Here heeft gekozen!’ Maar de Here zei tegen hem: ‘Beoordeel een man niet op zijn uiterlijk of zijn lengte, want dit is niet de man die Ik bedoel. Ik beslis op andere gronden dan u! De mensen beoordelen iemand naar zijn uiterlijk, maar Ik kijk naar zijn gedachten en hoe hij innerlijk is.’’
God sprak – en spreekt nog steeds: ‘Het gaat niet om wat je ziet. Een mens kijkt hoe de buitenkant is; Ik kijk naar de binnenkant.’
Binnenkant
God had een andere kijk dan Samuël en leert Samuël ook zo te kijken: Het gaat om de binnenkant. Het gaat om het hart. De andere broers gingen voorbij. En Samuël leerde zien zoals God zag. Zeven broers werden aan Samuël voorgesteld. Eentje was weggestopt bij de schapen. Hij was het niet, dachten ze. Hij was de jongste en niet de moeite waard. Dat was David. David werd gehaald. Het was een knappe gozer met rood haar en vriendelijke ogen. Op dat moment sprak God opnieuw tot Samuël: ‘Dit is degene die Ik bedoel, sta op en zalf hem.’
Het gaat niet om de buitenkant. Het gaat niet om je studie en of je wel of geen opleiding hebt afgemaakt. Het gaat niet om je connecties of je mate van invloed. Het gaat niet om je bestuurlijke, militaire of religieuze positie. Het gaat niet om hoe je eruitziet. Het gaat om je hart. Het gaat om je binnenkant. God zoekt jou en onderzoekt jouw binnenkant. God ‘ziet het hart aan’ staat in een andere vertaling.
God koppelde het stukje uit de preek en de momenten op Gran Canaria aan elkaar. Alsof God zelf zei: ‘Ik wil jou een andere kijk geven en wil je leren te kijken, zoals IK zelf kijk.’ Ja, God heeft een andere kijk dan wij. Tegelijkertijd leert God ons ook om zo te kijken, zoals Hij kijkt. Dat leerde Hij mij deze week. Dat leerde Hij toen aan Samuël terwijl hij in het huis van Isaï was. Ik denk ook, dat het een grote les voor Isaï zelf was. Denk je ook niet? Het is een les voor ons allemaal. Wij mogen leren kijken naar onszelf, zoals God naar onszelf kijkt.
Wij moeten onszelf niet bekijken, vergelijken, beoordelen volgens de hiervoor genoemde maatstaven. Dat is voor God totaal niet interessant. Voor God zijn alle mensen gelijk. Dat schrijft Paulus in Galaten 2:6. God kent geen partijdigheid en trekt geen mensen voor. Dat schrijft Mozes in Deuteronomium 10:17. God kijkt naar binnen. God onderzoekt wat onze drijfveren zijn. God toetst onze plannen. Het is alsof Hij vraagt: ‘Hoe is het met jouw hart?’ Jouw hart is van belang van hoe je kijkt. Ik wil je graag een andere kijk geven.’ David wist dat en schreef daarover – Psalm 139:23-24 HSV:
‘Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart, beproef mij en ken mijn gedachten. Zie of er bij mij een schadelijke weg is en leid mij op de eeuwige weg.’
Hoe is jouw hart? Hoe kijk jij?
Zegen!
Tim Meijer
Tim is man, vader, ondernemer, schrijver en spreker. Tim (1982) is getrouwd met Harmanna en vader van vier kinderen. Hij geeft samen met twee partners leiding aan drie bedrijven. Wekelijks deelt hij zijn gedachten en doet daarbij de Bijbel open. Op dit moment schrijft hij aan zijn eerste boek.