Susanne Kooiman (44 jaar) ging als ongelovige door een diep dal van kinderloosheid en een miskraam heen. Nadat God haar aanraakt, geeft ze haar geloof al snel vorm op een creatieve manier: “Het helpt me om de Bijbel beter te leren kennen en de Heilige Geest gaat door de teksten heen met me aan de slag.” Nu helpt Susanne anderen om uit te stappen in profetisch schilderen.
Op haar 18e werd Susanne verliefd op een jongen die door een diep dal van depressies gaat. We hadden heel mooie momenten en heel zware. Toch blijft ze aan zijn zijde: “Ik heb een dienend karakter, dus ik wilde er altijd voor hem zijn. En de liefde zat diep.” Als de relatie na 15 jaar uitgaat, blijft Susannes kinderwens over: “Ik leefde vanuit angst en was bang dat ik nooit meer een kans zou krijgen op kinderen.” Ze noemt haar verlangen in gesprek met haar ex (waarmee ze bevriend blijft) en hij stemt ermee in om samen voor een kindje te gaan. Dat blijkt niet zo makkelijk te zijn. Door een arts worden de vrienden verwezen naar een IVF-traject. “Dat is al pittig voor een normaal stel, laat staan voor twee alleenstaanden. Je moet zoveel onderzoeken doen … dat is slopend voor je lichaam en geest.” De eerste IVF poging slaagt direct. Alles lijkt goed te gaan. “Maar bij de eerste echo – na acht weken – bleef het stil: het hartje van het kindje klopte niet. Op dat moment voelde het alsof er een zwarte deken over me gelegd werd: ik voelde niets meer, werd depressief en isoleerde mezelf.” De pogingen erna leverden niets op en Susannes kinderwens bleef onvervuld.
Het voelde alsof God me omarmde en tegen me zei: ‘Kom bij Mij, met al je verdriet en pijn. Je hoeft het niet langer alleen te doen!’
Omarmd door Jezus
De twee blijven wel samen optrekken. “We zouden een avond samen film gaan kijken, maar toen we door Netflix scrolden, vonden we niets wat ons leuk leek. Toen herinnerde mijn vriend zich dat hij een film bij zijn (christelijke) ouders vandaan had meegenomen.” Omdat christelijke films niet altijd even goed van kwaliteit zijn, spreken de twee af dat ze de film uitdoen als ze er klaar mee zijn. “Maar dat gebeurde niet. Binnen een kwartier huilde ik. Het voelde alsof God me omarmde en tegen me zei: ‘Kom bij Mij, met al je verdriet en pijn. Je hoeft het niet langer alleen te doen!’”
Susanne was onder de indruk van wat ze had ervaren en vroeg zich af wat er was gebeurd. “Daarom bestelde ik het boek van de film, ‘De uitnodiging’. Binnen een paar dagen had ik het uit. Het viel me op dat de diepe, rauwe pijn die ik eerder had, weg was. Ik besefte: ‘Dit kan alleen U zijn, U bent dit God!’”
Geloof vormgeven in creativiteit
Het stukje creativiteit begon bij Susanne met ‘Bible Journaling’. “Ik had een Journal-Bijbel gekregen voor mijn doop. Het hielp me om de Bijbel beter te leren kennen: Als je langer met een tekst bezig bent, onthoud je het beter. Ook merk ik dat de Heilige Geest ermee aan de slag gaat vanbinnen: toen ik voor het eerst journalde merkte ik dat ik dingen begon te verwerken en emoties een plekje kon geven.”
God vindt alles wat je maakt mooi! Je doet het niet voor een ander, maar voor en met de Heer.
Al snel krijgt Susanne dan ook het verlangen om het schilderen en haar ervaringen met God ook te gaan delen met anderen. Tijdens het evenement ‘Seasons’ van stichting I AM afgelopen januari ziet ze hoe anderen uitstappen in het schilderen. Het triggert haar: “Ik wilde dat eigenlijk ook, maar ik was bang voor wat anderen zouden vinden.” Thuis gaat ze er wel mee aan de slag. De uitwerking van het schilderij, laat haar versteld staan: “Ik was verbaasd over hoe makkelijk het ging en over hoe mooi het was.” In haar gemeente wordt ze aangemoedigd om hierin te groeien. Ook ervaart ze hoe God haar steeds vaker beelden van afbeeldingen geeft die ze kan gaan schilderen. “De beelden die ik ontvang in dromen of tijdens mijn stille tijd zet ik dan op het doek.”
Inmiddels helpt Susanne anderen om te groeien in het profetisch schilderen en in Bible Journaling. “Vaak zeggen mensen dat zij dat zelf niet zo mooi kunnen, ze vergelijken wat zij maken met wat anderen doen. Of ze zijn perfectionistisch en vinden dat hun schilderingen niet goed genoeg zijn. Maar God vindt alles wat je maakt mooi!” En dat is waar het om draait: “Je doet het niet voor een ander, maar voor en met de Heer.”
Neem contact met Susanne op via haar site, of bekijk daar de schilderijen die ze maakt.
