Zijn moeder overleed toen hij tien jaar was. Dus belandt Nelson op jonge leeftijd al in kindertehuizen. Hij ziet er een stuk of 8, want door zijn woede-aanvallen weet niemand echt wat ze met hem aanmoeten. Een kleine jongen, boos en eigenlijk ook verdrietig vanbinnen. Hij krijgt verkeerde vrienden en belandt al snel in de criminaliteit. Altijd is er die leegte: ”Die probeerde ik te vullen met geld, seks, vriendinnetjes, reizen – ik ging heel vaak op vakantie. Zelfs toen ik vader werd, bleef de leegte.” Tot hij op een dag aangeraakt wordt door Jezus.
Nelson: ”Ik voelde mij altijd leeg vanbinnen. Al die reizen, geld en seks vervulde niets. Ik had geen huis, wisselde van woonplekken. Ik geloofde dat wat ik ook deed, slechte dingen op mijn pad kwamen. Dat ik altijd alles kwijt raakte. Dat niets zou lukken. Ik dacht wel: als ik vader wordt dan ben ik gelukkig. Maar toen ik op mijn twintigste vader werd vulde het die leegte ook niet’‘
Kindje
Hij loopt tegen een muur aan. Er is een meisje dat hem vertelt over God en de kerk maar het doet hem weinig. Dan leert hij zijn huidige vrouw kennen. Hij is niet van plan om bij haar te blijven. Nelson: ”Maar toen kregen we een kindje. Zij was al christen, vroeg bekeerd. Onze normen en waarden waren niet hetzelfde. Ik raakte haar daardoor bijna kwijt. En mijn hele leven heb ik dat meegemaakt. Dat ik het gevoel had dat ik dingen kwijt raakte, dat slechte dingen op mijn pad kwamen. ”
Het verhaal van het meisje kwam naar boven. Dus hij besluit om een poging te wagen. Bij de deur wordt hij begroet door de groeter, die heel even zijn arm aanraakt. Nelson: ”Ik dacht: raak mij niet aan man! Ik kwam van een harde wereld, waar gevoelens niet bestonden. Maar het leek net of deze man wist dat ik troost nodig had. Eenmaal in de kerk zag ik iemand met wie ik vroeger ook criminele activiteiten had gedaan. En het raakte mij. Het voelde zo echt, in die kerk, zo mooi.”
Dienst boos verlaten
Uiteindelijk belandt hij in de Zaandamse kerk JerehSalem. Wanneer hij binnenkomt voelt hij opnieuw hoe echt het is. Nelson: ”Ik had heel veel moeilijke vragen. Geloofde niks. Mijn eerste indruk van de kerk was dat ze je geld wilden. Maar ik kreeg steeds maar weer antwoord op de vragen. En de mensen waren heel écht. En heel blij. Alleen hadden ze het zoveel over Jezus. Dat vond ik heel raar, het ging toch om God? Die was toch de baas? Elke preek voelde alsof het over mij ging. Ik had een muur opgebouwd om mij heen. Dus wanneer ik dat voelde verliet ik de dienst boos. Maar het voelde alsof God mij bleef terugroepen.”
”Ik kreeg een warmte van mijn tenen tot aan mijn hoofd en begon te huilen. Huilen en kon niet Meer stoppen.”
Aanraking
Dan is er een dienst waarin de pastor zegt dat iedereen die God wil leren kennen een hand in de lucht moet doen. Nelson: ”Toen greep ik mij kans. En ik deed mijn hand in de lucht. Ik weet niet wat er gebeurde -nouja, ik weet het wel. Het was God. Hij raakte mij aan. En zo’n gevoel had ik nog nooit gehad in mijn leven. Ik had het gevoel dat ik vrij werd. Dat ik niet meer alleen was. Ik kreeg een warmte van mijn tenen tot aan mijn hoofd en begon te huilen. Huilen en ik kon niet stoppen. Ik was niet gewend om te huilen. Dat was niet stoer. Maar het gevoel wat ik het, het was zó echt. En zo mooi. Wonderbaarlijk. Dat gevoel wou ik natuurlijk meer, wilde ik vaker ervaren.”
Nooit meer alleen
Hij krijgt op zijn hart dat ze moeten trouwen. Nelson: ”Maar we hadden het geld niet. Uiteindelijk hebben we een súper bruiloft gehad. Nu heb ik een nieuwe familie – mijn gemeente. Ik heb een huis waar ik woon met mijn prachtige gezin. Toen ik dakloos was liep ik wel eens langs dat huis en dacht: als ik dit zou hebben… Qua werk precies hetzelfde. Ik ben begonnen als schoonmaker en nu heb ik mijn droombaan- in de zorg. En werk ik met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt als ik. Ik kan alleen maar zeggen dat ik gezegend ben sinds ik bekeerd ben.”
Kijk zijn getuigenis op video hieronder terug.