Enkele jaren geleden stapte Job* uit de Gereformeerde Gemeente omdat hij zich wilde laten dopen. Hij ervoer een roeping om daarna in kleine groepen bij hem thuis samen te komen, niet wetende dat het zo groot zou worden, dat zijn huis zou uitpuilen. Inmiddels zijn er meer groepen in grote steden ontstaan waar samen zo’n 150 mensen samenkomen. “Het zijn er zoveel, dat we soms niet weten hoe we ermee om moeten gaan.”
Naast samenkomsten in zijn eigen plaats, zijn er ook gemeentes in omliggende dorpen ontstaan. Bij deze huisgemeenten komen vele mensen wekelijks samen. Job vertelt: “Ik kom uit de reformatorische hoek en daar kregen we op ons hart om ons te dopen, maar dat werd niet op prijs gesteld. Dus moesten we de kerk verlaten.”
“We zijn met een aantal mensen samen blijven komen om ons geloof te belijden en elkaar op te bouwen en God te aanbidden. Dat bleek onvoorstelbaar veel mensen aan te trekken. Al snel zaten we met zo’n vijftien mensen.”
“We ontdekten dat er een grote honger is naar deze manier van samenkomen.”
“We ontdekten dat er een grote honger is naar deze manier van samenkomen. Veel mensen die het geloof hadden afgezworen, of nooit gelovig waren, of uit een reformatorische kerk kwamen, haakten aan.”
“Vanaf toen is het gaan groeien als kool. We kwamen bijna in de problemen met hoe je zoiets coördineert. Toch wilden we niet een ‘gevestigde kerk’ worden met structuren, want het was juist zo mooi hoe het nu is.”
Tientallen bezoekers
Job zag de groep maandelijks groeien met soms tientallen nieuwe bezoekers. “Eigenlijk komen er bijna wekelijks mensen tot bekering. Die dopen we dan, in de zee, of bij ons huis.”
“Het is zo bijzonder wat er gebeurt. We doen eigenlijk niets bijzonders. We nemen tijd om God te aanbidden, iemand deelt het woord en we bidden samen. Daarna gaan we gezellig samen eten. Door de week discipelen we elkaar.”
“Het belangrijkste is dat mensen leren hoe je een relatie met God opbouwt – ongeacht hoe je eruit ziet of wat je achtergrond is. Als mensen vervolgens Gods woord volgen en zich laten dopen, dan zien we hoe levens veranderen. Je ziet in deze tijd dat mensen toch op zoek gaan naar de waarheid.”
“We hadden een aantal weken geleden een opbouwweekend met alle andere huisgemeenten uit de buurt. Dat is een keer per jaar. Daar waren ongeveer 150 mensen. Een van onze gemeenteleden nam een vrouw mee en toen ze uit de auto stapte, begon ze spontaan te huilen. Ze ervoer de liefde van God. Op dezelfde dag is ze nog gedoopt, samen met 14 anderen.”
“Het is echt een opwekking. Mensen komen van alle achtergronden, ook andere nationaliteiten. Iedereen is welkom. Natuurlijk liggen we ook wel onder vuur, vaak vanuit reformatorische kerken.” Een label wil Job er niet opplakken, zegt hij. “We zijn volgelingen van Jezus.”
“De samenkomsten vinden plaats in de huizen. Het verloopt heel organisch. Vaak hebben mensen omdebeurt iets voorbereid. Soms hebben we muzikanten, andere keren niet. Maar er gebeuren zulke mooie dingen.”
Krachtigste getuigenissen
Een van de krachtigste getuigenissen die job heeft zien plaatsvinden, is bij een Poolse werknemer. Die heeft hij vaak proberen te helpen met zijn drugs- en alcoholproblemen.
Toen Job een doopbad klaarzette voor de doopdienst, was de werknemer heel erg geïnteresseerd en besloot naar de samenkomst te komen, waar ook veel jongeren waren. “Hij werd zo sterk getroffen door Gods Geest, dat hij zich heeft laten dopen. Hij wilde sterven en opstaan met Jezus.”
“Het bijzondere is dat hij na het dopen in de avond een sterke ontmoeting kreeg met God en in tongen begon te bidden.”
“Het bijzondere is dat hij na het dopen in de avond een sterke ontmoeting kreeg met God en in tongen begon te bidden. Het was helemaal vanzelf gekomen. Het was zo bijzonder. Binnen een week was zijn leven compleet veranderd.”
Wat is precies de reden dat mensen hier zo graag komen? Hij vertelt: “Ik denk dat het de liefde is. Als iemand komt, heten we hem welkom als broeder of zuster. We hebben geen vooroordelen, tenminste, dat proberen we. We delen de liefde van God gewoon en dat ervaren mensen. God doet de rest. Het eten samen verbindt ook enorm.”
*Job is een fictieve naam, omdat hij graag in de anonimiteit wil blijven. De echte naam van Job en de beweging in Zeeland, is bij de redactie bekend.