Pastor Jorge Fabiani uit Mexico heeft verschillende kerken opgericht in Zuid-Amerika (Dominicaanse Republiek, Guatemala, Ecuador, Mexico) onder moeilijke omstandigheden. Hij weet wat het is om strijd te ervaren en niet op te geven. Over een van de kerkplantingen vertelt hij: “Mensen gooiden stenen naar ons, vielen ons midden in de nacht lastig, gooiden dode dieren op het dak en achtervolgden ons, maar God beschermde ons”. Pastor Fabiani is nu samen met zijn vrouw voor een aantal weken in Nederland. Bij Fusion Vision in Uden geeft hij zaterdag 17 juni een evangelisatietraining en spreekt hij zondagochtend 25 juni in de ochtenddienst. Revive sprak met hem over zijn bekering, hoe God Hem leidde kerken te stichten en hoe hij keer op keer Gods trouw en voorziening daarin heeft mogen ervaren.
“Ik ben geboren in Puerto Rico, maar groeide op in Mexico”, vertelt hij. “Ik verliet Puerto Rico als kind. Mijn moeder stierf toen ik een baby was. Mijn vader overleed toen ik 14 jaar was. Ik had niemand, alleen een oma van 80 jaar. Ik ging naar New York en leefde daar op straat. Ik was boos op God en wilde niets van Hem weten als mensen naar me toe kwamen om me over Hem te vertellen. Ik zei: ‘Als God van me hield, zou Hij mijn vader en moeder niet van me weggenomen hebben’.
Er was haat en bitterheid in mijn hart, totdat God Zelf tot mijn hart sprak en zei: ‘Ik ben jouw Heer’. Die dag ging ik naar de kerk en het eerste wat ik uit mijn broekzak haalde om weg te doen, was mijn pakje sigaretten. Ik was verslaafd aan roken, drugs, alcohol en gokken. Maar toen God mij tot een nieuw mens maakte, was ik in één week vrij van alle verslavingen. Dat was in 1980. Op 4 juli dat jaar liet ik me dopen.”
Dominicaanse Republiek
“In die tijd werkte ik in New Jersey (VS), maar riep God me tegelijkertijd om in mijn vakanties Hem te dienen in de Dominicaanse Republiek. We stichtten een gemeente in Santo Domingo waar ik ook ging prediken. Zes jaar lang reisde ik in mijn vrije tijd daarheen om te dienen. Ik was zo blij en wilde ermee doorgaan.
Maar op een dag toen ik terug zou reizen naar de VS, kwam ik op het vliegveld aan – het vliegtuig stond op het punt te vertrekken – en had ik het gevoel dat ik moest stoppen. Ik keek achterom en zag een deur. Toen hoorde ik Gods stem: ‘Zie je die deur? Je zult hier niet terugkomen totdat Ik het je laat weten’. Die dag vertrok ik uit Santo Domingo en moest ik mijn bediening daar loslaten.”
Honduras
“Ik zei: ‘Heer, wat wilt U nu van mij?’ Op een dag werd ik gebeld door een zuster uit Honduras, die zei: ‘Er is grond beschikbaar in Honduras, zullen we daar een kerk bouwen? Ik heb vier stukken grond voor je apart gehouden’. Ik bad erover en ging ermee akkoord. Die avond had ik een visioen dat ik mezelf in een arm dorp zag waar het heel warm was en waar geen geasfalteerde wegen waren.
Ik zocht de zuster en haar dochter op om erover door te praten en besloot een van de vier stukken grond te kopen. Al snel kwamen er drie anderen die de andere stukken grond voor hun rekening namen. Ik zei: ‘Dat is mooi, maar nu moeten we nog een kerk bouwen’. Er bestond nog helemaal geen kerk in dat gebied.
Elke maand besloten we allevier geld van ons salaris opzij te zetten voor de bouw van een kerk. In een jaar tijd hadden we toen alle financiën bij elkaar voor het gebouw. Zo zijn we de kerk begonnen in Honduras. Het was het eerste gebouw dat we voor de Heer bouwden.
Twee jaar later, toen het gebouw klaar was, reisde ik naar Honduras. Voor het eerst zag ik het kerkgebouw met eigen ogen en ik huilde. Destijds stonden er rond de kerk maar 16 tot 20 huizen in het hele gebied. Vandaag de dag hebben we er meer dan 5.000 huizen staan. God heeft ons echt gezegend.” (Artikel gaat verder onder foto.)
Strijd
“Mijn vrouw en ik gingen zes keer terug naar Honduras om te dienen. Het kwaad wilde ons vernietigen; mensen gooiden stenen naar ons, vielen ons midden in de nacht lastig, gooiden dode dieren op de daken van onze gebouwen en achtervolgden ons dagelijks wanneer we naar onze gebouwen toegingen. Maar God beschermde ons.
Uiteindelijk zegenden we een dame in om voorganger van de kerk te worden. Verschillende mensen in de omgeving hadden er bezwaar tegen en vroegen me waarom we een vrouw als voorganger inzegenden. Ik antwoordde: ‘Wie zegt dat het niet kan? God heeft man en vrouw beide geschapen. Overal in de wereld prediken vrouwen het evangelie en brengen ze mensen tot Jezus. Zouden we dat van ze af moeten nemen en die grond terug moeten geven aan de vijand? Nee!’ Nu is deze zuster al 16 jaar voorganger van die kerk. Ze dient God met vreugde en ervaart dat Hij met haar is.”
Ecuador
“Op een keer reisden mijn vrouw en ik naar Ecuador. Daar verbleven we in een garage bij een huis van mensen die ons gevraagd hadden te komen. Ik zou daar ook prediken. De Heer zei toen tegen mij: ‘Vraag hen of ze getrouwd zijn of dat ze samenwonen’. Het bleek dat er ongeveer acht mensen waren die samenwoonden zonder getrouwd te zijn. Ik zei: ‘Zo kunnen we niet verder’. Ze vroegen me wanneer ik weg zou gaan en ik zei dat ik acht dagen had. In acht dagen hadden ze toen allemaal alle papieren geregeld, zodat ik hen allemaal tegelijk kon trouwen. Die mensen werden vervolgens de kerngroep van de kerk die we toen in Ecuador stichtten.” (Artikel gaat verder onder foto.)
Uit de duisternis gered
Naast de bijzondere dingen die pastor Fabiani meemaakte met kerken stichten, zag hij ook hoe God op bijzondere manieren de meest harde harten aanraakte en uit de duisternis redde. Een van die wonderen gebeurde tijdens het uitbreken van de pandemie.
“Toen corona uitbrak, waren wij in Honduras voor een reis die officieel 18 dagen zou duren. Een dag voordat we naar huis zouden vliegen, sloot het land echter de grenzen vanwege de pandemie en konden we niet meer wegkomen. We hadden geen geld en ik kon mijn creditcard niet gebruiken. De mensen om ons heen waren erg arm, we hadden bijna geen eten en konden geen gas kopen voor het gasfornuis. Ik stookte een vuurtje, waarboven we een blik met rijst kookten, zodat we toch nog iets hadden.
Hij zei: ‘U bent een echte pastor. Niemand hield van mij, maar u was niet bang voor mij.'”
Een zware crimineel in Honduras kwam toen naar mij toe. Hij zei: ‘Pastor, zolang ik te eten heb, zult u ook eten hebben’. Ik vroeg hem: ‘Ben je christen?’ Hij zei: ‘Nee, ik ben een zoon van de duivel, maar u behoort God toe, ik ga u dienen’. Hij diende ons en gaf ons te eten gedurende die hele periode die uiteindelijk zes maanden duurde. Ik deelde in die tijd het evangelie met hem en hij zei: ‘U bent een echte pastor. Niemand hield van mij, maar u was niet bang voor mij’. Ik zei: ‘Nee, waarom zou ik?’ Deze crimineel gaf zijn leven aan Jezus en dient nu God in de VS. Ik heb nog steeds contact met hem.”
Nederland voor Christus
Pastor Fabiani gelooft dat God de mensen in Nederland ook op het oog heeft. “Ik vroeg: ‘Heer, wat wilt U doen in Nederland?’ Hij zei: ‘Ik wil de mensen genezen, redden en vrij van zonde maken’. Mijn boodschap is: Nederland voor Christus. Het gaat niet om traditie, maar om relatie. Als je een goede relatie met Jezus hebt, ga je helemaal voor Hem en zal niets je stoppen. Je geeft je helemaal over aan God. Waarheen Hij je ook roept, daar ga je, om Zijn boodschap te brengen.”
Komende zaterdag 17 juni geeft pastor Fabiani een evangelisatietraining bij Fusion Vision in Uden. De deur gaat open om 10.30 uur en de ochtend start om 11.00 uur. Na de training zal er in Uden geëvangeliseerd worden.
Zondag 25 juni spreekt pastor Fabiani tijdens de ochtenddienst bij Fusion Vision. Kijk voor meer info op de website van Fusion Vision.