Peter heeft altijd in de techniek gewerkt als elektricien en Irene was werkzaam als ambulant begeleider. In geloof besloten zij hun baan op te zeggen om volledig in te stappen in hetgeen waartoe God hen geroepen heeft, ook al hadden ze lange tijd nog geen idee wat dat dan precies was. Peter en Irene zijn een voorbeeld in hoe zij stap voor stap naar Gods Stem luisteren. In dit interview vertellen ze over dit spannende proces en zijn ze ook heel eerlijk: Het is niet altijd makkelijk.
De 41-jarige Peter en 38-jarige Irene zijn 16 jaar getrouwd en hebben samen 3 kinderen. Met campers hadden zij niet zoveel. Toch riep God hen echt om iets met campers te doen. Het was op dat moment een jaar geleden dat zij gedoopt waren.
Omslag
Peter vertelt: ‘’We hadden allebei een christelijke achtergrond, maar toen mensen uit onze vorige kerk die een discipelschapstraining hadden gevolgd ons het evangelie nog een keer uitlegden, dachten we: Dan moeten we gedoopt worden. Ons leven begon vanaf dat moment een beetje te veranderen. We gingen van alle avonden Netflixen naar alle avonden bijbel lezen. Het was een hele grote omslag.’’
Plotselinge overtuiging
Op een dag kreeg Peter de overtuiging dat zij iets met campers moesten doen. ‘’Ik heb echt het idee dat God dit wil’’, zei Peter. Het was een gevoel waar hij achteraf nog steeds niet zijn vinger op kan leggen; het was er gewoon ineens. Irene vertelt over het moment dat hij het uitte: ‘’Ik was er helemaal niet happig op, want ik had er echt niets mee. En goed om te weten: Peter heeft soms hele leuke ideeën, maar puntje bij paaltje blijken die toch niet zo realistisch met een gezin met drie kinderen. Dus ik temper hem daar vaak in. En dit keer deed ik dat extra actief. Ik geloofde er echt niet in.’’
Droom
Totdat Irene zelf een droom kreeg dat zij naar Oostenrijk moesten gaan. Ze hadden op dat moment niet de juiste auto of een kampeermiddel, dus Irene begon te bidden. Irene: ‘’Ik kreeg als antwoord dat we met de camper moesten gaan, maar die hadden we niet. Toen zei God: ‘Neem de eerste die je tegenkomt op Marktplaats’.’’
Ik kreeg als antwoord dat we met de camper moesten gaan, maar die hadden we niet. Toen zei God: ‘Neem de eerste die je tegenkomt op Marktplaats’.
Begin van het avontuur
Beiden kregen zij – in hun eigen woorden – ‘met grote neonletters’ in hun hoofd: Dit moeten we doen. Na gebed werd dit voor hen alleen maar duidelijker. Ze namen vervolgens de stap om hun laatste spaargeld te besteden aan het kopen van een camper en haalden deze in Assen op. ‘’Toen is ons avontuur eigenlijk begonnen’’, zegt Irene. ‘’Die camper hebben we niet meer, maar daardoor is wel de liefde voor campers ontstaan.’’
‘Gewoon’ gaan proberen
Vanaf dat moment zijn ze Gods Stem stap voor stap blijven volgen. De eerste camper hadden ze gebouwd, uitgaande van hun gezin en ook met die indeling. Peter zocht simpelweg op internet op hoe hij dit moest aanpakken. Naast zijn baan toentertijd is hij gewoon begonnen en gaan proberen. Op dat moment nog niet exact wetende wat ze ermee zouden moeten.
Zendingsgebied
Tijdens hun eerste kampeertrip werd er meer duidelijk. Meteen de eerste ochtend stond Peter op met een gigantische hoofdpijn. Om weer een beetje tot zichzelf te komen is hij in zijn eentje een rondje gaan lopen. Ondertussen keek hij naar alle luxe caravans die daar stonden en op dat moment sprak God heel duidelijk: ‘Dit is jouw zendingsgebied’.
Op dat moment sprak God heel duidelijk: ‘Dit is jouw zendingsgebied’.
In geloof gaan huren
Ook weer na een tijd van gebed kreeg Peter het idee dat ze een loods moesten gaan huren. Het werd een gigantische; het pand van een oude fabriek die ging verhuizen. In eerste instantie probeerden zij de ruimte nog samen met iemand anders te huren, omdat ze het echt heel groot vonden, maar uiteindelijk zijn ze de loods in geloof gaan huren. Let wel: Ze hadden niet meer dan alleen het idee dat zij iets met campers moesten. Hun toenmalige camper kon er niet eens staan, omdat de deur niet hoog genoeg was.
Maar zoals in iedere fase van dit proces, zochten Peter en Irene God. Ze baden thuis en ze baden in de huiskerk, en God gaf hen een beeld. In dat beeld zagen ze in die loods een camper staan. Ze vroegen God het te bevestigen met een bus en met geld, en ook dat gebeurde vervolgens. Zo konden ze de verdere stappen zetten.
Evangelisatie
Hoewel ze wisten wat hun zendingsveld zou worden, was het voor hen nog steeds niet helder waar de campers precies voor bedoeld waren. Dat kreeg pas een paar maanden geleden meer vorm. Zowel Peter als Irene waren inmiddels gestopt met hun betaalde baan en ze vroegen zich af waar ze inkomsten vandaan moesten halen. Ze hadden de camper klaar en een tweede in aanbouw, en vroegen zich af of zij ze moesten verkopen of verhuren. God zei op beide duidelijk ‘nee’. Peter: ‘’Toen was eigenlijk het hele businessmodel weg. Daarna kwam ook wel heel duidelijk het gevoel van: We gaan ze uitlenen aan mensen die gaan evangeliseren.’’ De camper is pas geleden voor het eerst uitgeleend en afgelopen weekend is die opgehaald voor de eerste evangelisatie in Amsterdam.
Toen was eigenlijk het hele businessmodel weg. Daarna kwam ook wel heel duidelijk het gevoel van: We gaan ze uitlenen aan mensen die gaan evangeliseren.
Geen menselijke uitwegen meer
We vroegen het stel hoe zij het spannende aspect van hun avontuur ervaren en hoe zij omgaan met reacties van anderen: ‘’We worden niet altijd begrepen. Mensen gaan ervan uit dat de zaken goed lopen, omdat Peter ook gestopt is met zijn betaalde baan. Ze vragen dan: ‘Hoeveel heb je er verkocht?’ Nul, is dan mijn antwoord en daar stopt het gesprek. Mensen kunnen er niet met hun hoofd bij en dat snap ik ook. Bij ons is het zo gegroeid. Ik denk nog wel eens na over of er nog menselijke uitwegen zijn om aan inkomsten te komen. Tegelijkertijd ervaar ik ook wel heel erg dat God het gewoon vaag gemaakt heeft in mijn hoofd. Om te leven zoals wij nu doen is gigantisch onverantwoord. Je moet toch zorgen dat je inkomsten en een appeltje voor de dorst hebt, want je hebt toch drie kinderen waar je voor moet zorgen? Ik kan het noemen, maar het is geen issue. Ik heb gewoon vrede en voel dat het goed komt.’’
Om te leven zoals wij nu doen is gigantisch onverantwoord. Je moet toch zorgen dat je inkomsten en een appeltje voor de dorst hebt, want je hebt toch drie kinderen waar je voor moet zorgen? Ik kan het noemen, maar het is geen issue. Ik heb gewoon vrede en voel dat het goed komt.
Twijfel
Toch is twijfel, zeker bij het horen van reacties van anderen, wel hun Goliath. Peter: ‘’Ik kan me nu heel goed voorstellen dat Saul het offer al had aangestoken voordat Samuel kwam om te offeren, toen het leger voor hen lag. En ik herken ons ook in David, die bijvoorbeeld tegenover Goliath stond. De gedachte: Nu moet ik het echt doen met God, want van mezelf kan ik het niet.’’
Waarheid spreken tegen gevoel in
‘’Of zoals Sara die lachte van: ik geloof het niet meer’’, haakt Irene aan. ‘’Het is wel heel lang wachten soms. Zo’n sterk geloof heb ik echt niet altijd. Pas nog wist ik het even niet meer en wilde ik ermee stoppen, maar.. Dan toch door. Wat dan echt genade van God is, is dat Peter dan wel weer geloof heeft en mij erdoorheen sleept en andersom gebeurt dat ook. Zo wisselen we elkaar af. En we blijven Gods waarheid uitspreken, ook al is dat soms tegen ons gevoel in. God heeft altijd in Zijn Woord laten zien dat iedereen die Hem blijft zoeken, Hij niet teleurstelt. De hele bijbel staat er vol van dat God voorziet.’’
We blijven Gods waarheid uitspreken, ook al is dat soms tegen ons gevoel in. God heeft altijd in Zijn Woord laten zien dat iedereen die Hem blijft zoeken, Hij niet teleurstelt. De hele bijbel staat er vol van dat God voorziet.
Bemoedigingen
Ondertussen zorgt God voor allerlei bemoedigingen. Zo hebben Peter en Irene pas geleden contact gekregen met een zendingsechtpaar dat een visioen had gekregen van een heleboel campers die achter elkaar aan op reis gingen. En weer iemand uit hun omgeving had een soortgelijk visioen gehad. Ze hebben contact gekregen met een webdesigner die zo onder de indruk was van hun verhaal, dat hij kosteloos voor een website voor hen gezorgd heeft. Ook werden zij pas geleden gebeld dat er drie vrouwen wilden langskomen, omdat zij alle drie op hun hart hebben gekregen om met een camper op pad te gaan om te evangeliseren. Een van hen wilde zelfs haar huis verkopen en erin gaan wonen. ‘’Al deze dingen zijn heel bemoedigend. En dat die mensen al op ons pad komen, nog voordat we reclame hebben gemaakt is heel bijzonder.’’
De toekomst
Op de vraag wat zij zien als ze kijken naar de toekomst, reageren ze: ‘’We zijn aan het bidden dat we geld mogen ontvangen om een derde bus te kunnen betalen. God heeft gezegd dat we nog voor het einde van het jaar drie van dezelfde soort campers moeten bouwen. Voor de volgende zomervakantie hopen we er zelfs een stuk of twintig klaar te hebben staan, waarmee mensen voor lange of korte tijd op pad kunnen. Daarnaast denk ik dat er steeds meer mensen zullen komen die op zoek zijn naar wegen om dit te gaan doen. We willen mensen gewoon heel praktisch helpen, maar ook kunnen toerusten. We zien een community ontstaan van mensen die we kunnen helpen.’’
Open Huis
Op zaterdag 7 oktober organiseren Peter en Irene een Open Huis voor belangstellenden. Het doel ervan is om hun verhaal te vertellen en te laten zien wat ze tot nu toe gedaan hebben. Daarnaast zullen ze in deze setting ook momenten van ontmoeting creëren, waarin mensen onder andere kunnen horen hoe het is om met je gezin op pad te zijn om te evangeliseren. Ze hopen hiermee meer arbeiders gereed te kunnen krijgen om de oogst binnen te halen, maar ook mensen warm te maken om het werk financieel te ondersteunen. Zo kunnen de mensen die alles aan de kant zetten om op pad te gaan dat voor zo weinig mogelijk kosten doen.
Ben jij geïnteresseerd? Neem een kijkje op de website van Peter en Irene.
