Midden in de spiraal van kerkbezoeken in Amerika maken theologisch conservatieve Southern Baptists de weg vrij voor kerkgroei op de meest onwaarschijnlijke plaatsen: de opmerkelijk progressieve regio New England.
Groei in droog gebied
Het kerkgenootschap bloeit voornamelijk op in Maine, Vermont, Massachusetts, Connecticut, New Hampshire en Rhode Island, waar het kerkbezoek historisch gezien opmerkelijk laag is. Ondanks de groeiende kritiek op een golf van schandalen, hebben de Southern Baptists gefloreerd in deze geestelijk uitgedroogde regio. Verschillende redenen zijn fanatieke kerkstichting, innovatieve gemeenschapsfocus en een enthousiaste omhelzing van groeiende immigrantenpopulaties.
Toegewijd en persoonlijk
Deze groep is de vrucht van jarenlange cultivering bij de Southern Baptists. In plaats van grote en trendy, zoekervriendelijke kerken bij elkaar te gooien, zijn ze toegewijd aan kleine organische kerkstichtingen met een diep geloof en uithoudingsvermogen, op basis van bottom-up gemeenschapsgroei, en een focus op discipelschap. Sinds 2010 hebben ze op deze manier meer dan 10.000 kerken geplant. Deze inspanningen resoneren duidelijk in New England, een geestelijk dode wildernis die nu een opstanding ervaart door het ijverige gebed van christelijke New Englanders die niet van plan zijn om op te geven. Het belang van deze visie om veel kleine, gerichte kerken te stichten, kan niet genoeg worden benadrukt. Het is de belangrijkste reden waarom we daar een opwekking zien.
Een voorbeeld nemen
Studies tonen aan dat nieuwe kerkstichtingen altijd een grote groep onkerkelijke mensen aantrekken. Lifeway Research meldt dat 42% van de aanwezigen bij nieuwe kerkstichtingen voorheen onkerkelijk waren. Hoe frisser en lokaler, hoe meer onkerkelijke mensen komen opdagen. Het is een patroon dat voor elke denominatie kan werken. De Evangelische Raad voor Financiële Verantwoording (ECFA) ontdekte dat kerken die verwachten met 10 te vermenigvuldigen, dit in de praktijk ook daadwerkelijk doen. Christenen moeten druk, optimistisch en praktisch worden met het creëren van nieuwe kerken, om mensen te ontmoeten waar ze nu zijn. Net als Southern Baptists kunnen ze langetermijnplannen opstellen met een open geest over de ontwikkeling van hun kerken.
Een eigen leven passend bij het volk
Vanwege het postchristelijke karakter in New England onderwerpen kerkleiders zich daar niet aan een traditioneel draaiboek voor kerkgroei. Volgens de lokale bevolking gaat elke nieuwe kerk een eigen leven leiden. “Hier hanteren we een whiteboard-benadering bij het bouwen van kerken”, zegt John Ames, een voormalige kerkstichter in Boston en de huidige lokale leider van SEND Relief, de wereldwijde compassiebedieningstak van de Southern Baptist Convention (SBC).
Zendeling in eigen stad
Dit komt overeen met de verklaring van kerkgroei-expert Carey Nieuwhof dat kerken die “meer van hun methoden houden dan van hun missie, zullen sterven”. Dat blijkt waar te zijn voor veel ouderwetse denominaties en kerken die weigeren zich aan te passen. De stichters van de Southern Baptists kerken zijn als het ware zendelingen in eigen stad. Door zichzelf in te bedden als actieve buren, maatschappelijke leiders en leden van de gemeenschap, winnen ze vertrouwen. Zendelingen die in het buitenland aan hun werk beginnen, zijn vaak een jaar of langer bezig om de mensen om hen heen te leren kennen. Kerken bouwen en zielen redden komt nadat ze vertrouwen hebben opgebouwd, en hetzelfde zie je terug bij Southern Baptists.
Betrokkenheid in de gemeenschap
In Maine gebruikt de kerk van Coleman sport om in contact te komen met lokale bewoners. Dit doen ze door kampen en evenementen te organiseren, om zo het vertrouwen en de waardering van de gemeenschap op te bouwen. In Boston zei Ames dat kerken lokaal investeren door openbare scholen te adopteren en voor leraren, personeel en studenten te zorgen. Ze geven ook prioriteit aan het omarmen van vluchtelingen met welkomstteams en zorgcirkels. Hij zei tevens dat deze “innemende” benadering al 15 jaar de norm is in New England.