“Veel meer dan jullie moed, die groot is, en meer dan jullie arbeid, die bewonderenswaardig is, is het de Heilige Geest die jullie naar Sion terugbracht. Vergeet dat niet”, schreef de Britse dominee William Hechler in een brief uit 1931 die ook vandaag nog relevant is. Hoewel vervolging, geweld en onderdrukking vaak aan de grondslag ligt van golven van aliyah – in het Noordoosten van India leidt etnisch geweld op dit moment bijvoorbeeld tot de terugkeer van duizenden “Bnei Manashe” naar Israël – is het de Geest die waait en Israël bijeenbrengt.
Tijdens een van de grootse immigratiegolven tot nu toe, die plaatsvond in de vroege jaren negentig na de val van de Sovjet-Unie, zei een van de immigranten: “Het was alsof er een wind waaide en we wisten gewoon dat we moesten komen.” Meer dan een miljoen Sovjet-Joden vertrokken in die tijd naar Israël. Het is God die Zijn volk roept, die hen haalt vanwaar de zon opkomt tot waar zij ondergaat. “Ik zal zeggen tegen het noorden: Geef! En tegen het zuiden: Weerhoud niet! Breng Mijn zonen van ver, en Mijn dochters van het einde der aarde.” (Jesaja 43:6)
God beloofde in Zijn Woord dat Hij Zijn volk opnieuw in het land Israël zou planten in getrouwheid en met heel Zijn hart en ziel, en dat Hij hen goed zou doen, ja meer nog dan in het begin (Jeremia 32:41; Ezechiël 36:11). Hij doet dit niet omdat Israël dit verdient, maar tot glorie en eer van Zijn Naam. Herhaaldelijk zegt God dat Hij in de eindtijd door Israël Zijn Naam zal heiligen onder de heidenvolken zodat zij zullen weten dat Hij de HEERE is.
“Holocaust-overlevenden opnieuw achter prikkeldraad…”
De eerste golf van aliyah kwam op gang na de Tweede Wereldoorlog. Op oude, afgedankte schepen, die waren verbouwd om zoveel mogelijk mensen kwijt te kunnen, voeren duizenden zwaar getraumatiseerde Joden onder erbarmelijke omstandigheden richting Palestina. Vele schepen werden onderschept en opvarenden kwamen in gevangenkampen op het eiland Cyprus terecht. Meer dan 50.000 Holocaust-overlevenden, onder wie 6000 wezen, opnieuw achter prikkeldraad… De kampen raakten overvol en er was groot gebrek aan basisbehoeften zoals schoon drinkwater. Ondanks de gevaren bleven de schepen komen.
De volgende golf ontstond in de jaren ’50, toen Joden door alle Arabische landen werden uitgekotst na de oprichting van de staat Israël. Dit ging gepaard met grootschalige lynchpartijen. Meer dan een miljoen Joden werden verdreven uit hun huizen en uit steden waar hun families vaak al vele eeuwen hadden gewoond. In een artikel voor EW-magazine schreef Ronit Palache: “Niet alleen vertrokken de joden uit de islamitische wereld, die islamitische wereld werd een plek waar geen joden meer kónden wonen. Anders dan over de half miljoen Palestijnse Arabieren die in 1948 hun huizen en dorpen in Israël kwijtraakten, ontfermde geen VN-organisatie zich over deze joodse Arabieren, kregen zij geen wereldwijde sympathie, en eiste de wereldgemeenschap namens hen geen terugkeer of vergoeding.”
“Hun verhaal is grotendeels vergeten…”
“Hun verhaal is grotendeels vergeten, terwijl het een miljoen mensen betreft, en zij een groot deel van de Israëlische bevolking beslaan. Nog schrijnender is het dat in Israël, waar velen van hen terechtkwamen en jarenlang in tentenkampen moesten leven, van hen werd verwacht dat ze zouden zeggen uit zionistische overtuiging te zijn geëmigreerd. Terwijl ze tegen hun zin waren verbannen.” Het was niet alleen een drama voor deze Joden, het betekende ook een aderlating voor de Arabische wereld. “Niet alleen nam het joodse leven in de Arabische wereld af in absolute getallen, ook in culturele zin ontstond een grote armoede. Met de Joodse exodus verloren Arabische landen een van hun meest creatieve en ondernemingsgezinde minderheden.”
“Niemand van het huis Israël zal achterblijven onder de heidenvolken.”
De val van de Sovjet-Unie bracht zoals eerder gezegd ook weer een enorme stroom immigranten naar Israël op gang. Sinds 2021 wordt er al gesproken over een nieuwe vloedgolf, en met de recentelijke ontwikkelingen erbij opgeteld zal deze waarschijnlijk aanzwellen tot ongekende proporties. Het is onderdeel van de grote inzameling van Israël die meer dan tweeduizen jaar geleden door de profeten werd voorzegd. De profetieën van Ezechiël in de hoofdstukken 36, 37, 38 en 39 van het gelijknamige boek lezen als een chronologische beschrijving van de ontwikkelingen in de aanloop naar het Duizendjarig vrederijk waarin Jezus vanuit Jeruzalem zal regeren. Het verhaal begint met de aankondiging van de grote inzameling van het Joodse volk in hoofdstuk 36 en loopt via de wonderbaarlijke herrijzenis van Israël en de hereniging van Juda en Israël naar de massale aanval die een alliantie van vele landen zal openen op een welvarend en in vrede en veiligheid wonend Israël, beschreven in de hoofdstukken 38 en 39. In hoofdstuk 39 vers 28 zegt God dat Hij bij de inzameling van Zijn volk niemand van het huis Israël zal laten achterblijven onder de heidenvolken.
Eric Michaelson schreef in een artikel in The Jerusalem Post dat immigratie ten tijde van oorlog altijd is toegenomen en dat het Israëls economische, maatschappelijke en collectieve welvaart ten goede heeft gevormd. Ook nu ziet hij het als grote kans voor het land die door middel van overheidsprogramma’s met beide handen dient aangegrepen te worden. Instroom van nieuwe Israëliërs draagt bij aan stabiliteit, veiligheid en economische groei en zorgt voor een meer verenigde, veerkrachtige en welvarende toekomst van het land.
“Zelfs nu in de mist oorlog”, zo schrijft de auteur, “zien we wereldwijd een groeiend bewustzijn onder Joden van de hoge prijs van het hebben van en vechten voor een Joods thuisland. Maar terwijl aanvallen op Joden wereldwijd toenemen zien we ook een groeiend bewustzijn van de hoge prijs van het niet hebben van een thuisland. Een kans die met beide handen aangegrepen moet worden.”
“Een grote legermacht zal optrekken tegen een Israël dat in vrede, veiligheid en welvaart leeft om roof te plegen.”
In het artikel van Ronit Palache dat eerder werd aangehaald, bleek al dat het vertrek van Joden vaak een groot gat achterlaat in een samenleving, en ook op economisch en cultureel vlak nadelige gevolgen heeft. Dit was niet alleen in de Arabische wereld zo, maar ook in bijvoorbeeld het Spanje van de 15e eeuw, in het Amsterdam van na de Tweede Wereldoorlog en in alle gebieden van de voormalige Sovjet-Unie. Een artikel van de Groene Amsterdammer gaf aan dat Poetin een braindrain zou vrezen in zijn land bij het vertrek van zoveel Joden. In Jesaja 60:9 staat dat de kinderen van Israël naar het land zullen terugkeren met hun zilver en goud met hen. Op verschillende plaatsen in de Bijbel belooft God ook dat Hij bij de herrijzenis van Israël het volk zal zegenen, meer dan ooit tevoren (Ezechiël 36:8-12). En uiteindelijk lezen we in Ezechiël 38 dat een grote legermacht van verschillende volken zal optrekken tegen een Israël dat in vrede, veiligheid en welvaart leeft om roof te plegen.
Het opbloeien van Israël in deze tijd laat zien dat God trouw is aan Zijn volk en Zijn beloften en dat Hij Israël opnieuw plant, in getrouwheid en met heel Zijn hart en ziel, om nooit meer uitgerukt te worden. Het is een enorm wonder wat we zien gebeuren, een wonder dat zich kan meten met de uittocht uit Egypte. In Jeremia 23:7 en 8 staat: “Daarom zie, er komen dagen, spreekt de HEERE, dat men niet meer zal zeggen: Zo waar de HEERE leeft, Die de Israëlieten geleid heeft uit het land Egypte, maar: Zo waar de HEERE leeft, Die het nageslacht van het huis van Israël geleid heeft en Die het gebracht heeft uit het land in het noorden en uit al de landen waarheen Ik hen verdreven had: zij zullen wonen in hun eigen land.” (HSV)
“Hoor het woord van de HEERE, heidenvolken, verkondig het in de kustlanden van ver weg.”
Wat heeft dit ons als christenen te zeggen? De Bijbel betrekt ons actief bij het wonder dat zich voltrekt. Jeremia 31:10 zegt: “Hoor het woord van de HEERE, heidenvolken, verkondig het in de kustlanden van ver weg, en zeg: Hij Die Israël verstrooid heeft, zal het weer bijeenbrengen en het hoeden, zoals een herder zijn kudde hoedt.” Wij mogen allereerst verkondigen wat God doet, want hierin wordt Zijn trouw, almacht en de betrouwbaarheid van Zijn Woord zichtbaar. Niet voor niets zegt God ook herhaaldelijk in Zijn woord dat Hij het niet om de Israëlieten doet omdat zij zo bijzonder of goed zijn, maar dat Hij door Zijn handelen met Israël in deze eindtijd Zijn naam zal heiligen onder de heidenvolken zodat zij zullen weten dat Hij de HEERE is.
Daarnaast betrekt de Bijbel ons er ook op een praktische manier bij. Jesaja 49:23 zegt dat God de heidenvolken zal wenken en dat zij de zonen van Israël zullen brengen in hun armen, en zijn dochters op de schouder gedragen zullen worden.
“Als Degene komt op wie we beiden wachten… Dan zullen we alles begrijpen.”
William Hechler, die goed bevriend was met Theodor Herzl, de grondlegger van het moderne zionisme en de staat Israël, en die zich als christen vanuit een diepe liefde voor Gods volk voor hen en hun verlangen naar hun thuisland inzette, schreef in een van zijn laatste brieven:
“Jullie zullen moeite en strijd op je pad vinden. Maar God zal de strijd voor jullie winnen. Als Degene komt op wie we beiden wachten, zullen de wapens tot stof worden. Dan zullen we alles begrijpen. Jullie zullen alleen staan te midden van onverschillige en vijandige naties. Vergeet echter nooit dat het ware verbond met God is.”
“Laat Israël niet alleen, als hij omringd wordt door vijanden en overweldigd door de bijna onmogelijke taak om zijn kinderen van de vier hoeken van de aarde thuis te brengen.”
En in een brief aan collega-predikanten schreef hij:
Jullie hebben Israël, jullie oudste broer, vergeten en je niet verheugd over zijn terugkomst in het huis van de Vader. We hebben ook Jeruzalem en alles waar zij voor staat, vergeten. Onze hoop is opgedroogd, en in plaats daarvan hebben we onze hoop gevestigd op de machten van dood en leugen.
Laat Israël niet alleen, als hij omringd wordt door vijanden en overweldigd door de bijna onmogelijke taak om zijn kinderen van de vier hoeken van de aarde thuis te brengen. Denk aan de heidenvolken die geschenken gaven aan de Joden die uit Babel terugkwamen en probeer net zo’n goed christen te zijn.
Laat het niet zo zijn dat alleen bepaalde namen of personen uit de Bijbel jullie aanspreken, of sommige ruïnes en heilige plaatsen (die jullie vaak misleiden). Laat het niet aan Israël alleen over om de weg van de Heere te bereiden!
Waarde theologen en collega’s, jullie hebben de Bijbelteksten lang genoeg nauwkeurig onderzocht, jullie hebben – als het ware – autopsie op de woorden gepleegd en deze woorden van leven behandeld op jullie eigen manier; alsof het woorden zijn van een profane geschiedenis, een geschiedenis zonder God; alsof deze woorden niet allereerst aan Israël toebehoren!
De tijd is nu gekomen dat jullie opkomen voor de vrede van Jeruzalem, ten behoeve van het geluk en de verzoening van alle kinderen van Abraham. Als de pioniers van Israël niet beseffen dat het de Heilige Geest is die hen bijeen verzamelt en leidt, dan is het jullie plicht hen dit te vertellen, in plaats van slechts te proberen hen onder jullie hoede in de kerk (maar niet Christus) te krijgen, en in plaats van hen te vangen in jullie dogma’s en tradities, die niet de woorden van Christus zijn.
Jullie en ik zijn als Ezechiël, omgeven door de dorre doodsbeenderen van Israël, te midden van de graven van de naties. Waar komt de adem van het Messiaanse tot leven wekken vandaan en wie zal hem aankondigen?
Meer weten?
https://www.jpost.com/opinion/article-771460#google_vignette