Ruben de Jong is onder andere bekend vanwege zijn eerste boek uit 2019: ‘BUIGEN – de kracht van gebed’. Ruben gelooft in de kracht van gebed. Maar eigenlijk is er iets wat nóg dieper op de bodem van zijn hart ligt: discipel van Jezus zijn en discipelen maken. Zijn boek ‘DISCIPEL – Jezus volgen met hart, hoofd en handen’ is vers van de pers. “Ik werd met dit onderwerp op heftige wijzegeconfronteerd, toen mijn eerste geestelijke vader worstelde met het leven en uiteindelijk zelfmoord pleegde. Ik ben me toen gaan afvragen: wie was er eigenlijk voor hem?”
Ruben vertelt dat de opdracht van Jezus om discipelen te maken al in zijn kindertijd indruk op hem maakte. “Ik weet nog dat ik als jochie met mijn vader aan tafel zat en in zijn Bijbel las. Daar zag ik in Mattheus 28 het zendingsbevel staan: ‘Maak allen tot Mijn discipelen, leer hen alles wat Ik jullie geboden heb.’ Die kernroeping heeft vanaf toen altijd in mijn leven gebrand.
In mijn tienerjaren werd het nog concreter, toen ik met een oudere vriend een Alpha cursus volgde. Ik zag hem als mijn geestelijke vader. Hij heeft me bij Jezus gebracht en hielp mij verder.
Totdat ik ontdekte dat het eigenlijk niet goed ging met hem en hij worstelingen had. Hij heeft uiteindelijk zelfmoord gepleegd. Dat leidde ertoe dat het discipelen van mensen mijn hart kreeg. Hij heeft zelf misschien niet iemand gehad die hem bij de hand nam, zoals hij dat wel bij mij deed.”
Discipelen zijn en maken
Een discipel van Jezus wordt idealiter geholpen in dit avontuur door een geestelijk vader of moeder. Uiteindelijk zijn we als discipelen van Jezus bestemd om ook weer een geestelijke vader of moeder te zijn voor een ander. Dat is volgens Ruben kernachtig wat het inhoudt. En rondom dit thema ervaart Ruben bij veel christenen een stuk spanning. “Bij spreekbeurten vraag ik weleens: ‘Wil je eens gaan staan als je een christen bent?’ Dan gaan de meeste mensen gniffelend staan.
Maar als ik even later zeg: ‘Ga eens staan als je een discipel van Jezus bent’, dan gaat er vaak een soort huivering door de zaal. Mensen vragen zich af: ‘Ben ik dat wel?’ Veel mensen gaan dan niet zo makkelijk staan. Precies dat is de kernreden waarom ik dit boek heb geschreven. Zodat mensen in het dagelijks leven meer rust krijgen bij deze term en het uit gaan leven.”
De Jong hoopt dat middels zijn boek mensen gaan beseffen dat het belangrijk is om te leren Jezus dagelijks te volgen en dat door te geven aan ‘hen die jou gegeven zijn’, zoals Jezus Zijn discipelen beschreef in het evangelie van Johannes.
“Jezus heeft het beste product wat er is, het evangelie, maar hij geeft zijn tijd aan slechts een aantal mensen”
“Daarbij is het natuurlijk niet zo dat je pas een discipel genoemd kan worden als je overal vliegend, ‘hallelujaaa’, naar binnengaat. Je mag zelf onderweg zijn en op weg geholpen worden.” Ruben is van mening dat dit hand in hand gaat met de kerk als geheel. Je kunt niet de kerk vervangen voor ‘een discipelgroepje thuis.’ “Het is belangrijk ook in de grote samenkomsten aangemoedigd te blijven en verbonden te zijn. Dat is een krachtig model van hoe de bijbel het laat zien.”
Diepte-investeringen
“De wijze waarop Jezus Zijn discipelen opleidde vind ik razend interessant. Ik ben oorspronkelijk econoom en in dat vakgebied geldt doorgaans dat je een goed product zo bekend mogelijk probeert te maken. Dus je brengt het breed op de markt en doet breedte-investeringen, zodat zoveel mogelijk mensen van je product horen. Jezus deed het totaal anders. Hij heeft het beste product wat er is, het evangelie, maar Hij geeft een groot deel van Zijn tijd aan slechts een aantal mensen. Alsof Hij wilde zeggen: ‘De rest van de wereld kan me even gestolen worden.’ Hij geeft Zichzelf volledig aan individuen.
Hij heeft dat vooraf met de Vader besproken. ‘Wie zal ik meenemen op mijn reis om Mezelf aan te geven?’ Dat is briljant!”
Koffie
Nog altijd speelt ‘discipelen maken’ een belangrijke rol in het leven van Ruben. Hij kiest in fases van zijn leven vaak twee of drie mannen uit aan wie hij zich geeft. Soms een jaar, soms een langere tijd. “Ik kan mezelf niet geven aan honderd mensen, maar wel aan enkelen. En voor die mensen wil ik er zijn.
Hoe ik dat praktisch doe? Ik kan redelijk goed koffie zetten en dan mogen ze op mijn bank komen zitten. Dan gaan we samen bidden, bijbellezen en God aanbidden. Maar ook gewoon het dagelijkse leven met elkaar delen. Als ik een rondje loop, gaan ze mee. Waar ik spreek, neem ik hen ook mee. Mijn vrouw Joanne doet hetzelfde.”
Ongemakkelijk
Dat is weleens ongemakkelijk, zegt Ruben lachend. “Tja, als iemand z’n diepste problemen deelt of we over geld of seks spreken, dan kun jij niet van een afstandje wat tips zitten geven. Dan open ik ook mijn leven en vertel ik waar ik tegenaan loop. Discipelschap is bepaald niet hiërarchisch. Het is ook niet de bedoeling dat ze ‘onder’ me blijven.
Dat is het bizarre aan Jezus. Hij kon álles vele malen beter dan de discipelen, maar Hij gaf het over. Dat is niet makkelijk, vooral niet als ze dan flink de fout in gaan. Ik vind het al lastig om soms de microfoon weg te geven. Soms wil je liever zelf het woord voeren.”
In het boek van Ruben zijn ook drie hoofdstukken geschreven door geestelijke zonen. In die zin heeft hij de daad bij het woord gevoegd.
Starten met discipelen
Hoe begin je eigenlijk zelf concreet met het maken van discipelen? Ruben legt uit. “Ik zou eerst aanraden om iemand te bellen tegen wie jij opkijkt. Ga eerst eens een jaartje bij die persoon op de bank zitten, zodat die persoon je kan opleiden. Als je niet zelf hebt ontvangen, kun je ook niet iets doorgeven.”
“Mijn verlangen is dat we het als lichaam van Jezus samen gaan oppakken”
“Een aantal jaar terug sprak ik met jongeren uit de kerk en zei ik: ‘Tegen wie kijk jij op en wil je meegaan? Benader die persoon.’ Een paar dagen later werd ik gebeld door een gerespecteerde vrouw uit de kerk, die benaderd was door een tiener. Ze vond het heel spannend. Ze vroeg: ‘Hoe moet ik dat dan doen?’
Voor mij was dat een inkijkje. Ik dacht: ‘Tjonge, deze vrouw kent alle gedragingen in de kerk, maar dit vindt ze lastig.’ Het is een pijnpunt. Dit is niet de normaalste zaak van de wereld voor christenen, terwijl ik geloof dat het om een kernroeping gaat. Maar de oorzaak is simpel: wat een generatie zelf niet of nauwelijks heeft ontvangen, wordt ook lastig doorgegeven.
Misschien zijn er wel mensen in Nederland bedoeld om jou mee op pad te nemen. Wat is het dan pijnlijk als ze die boodschap niet verstaan hebben, waardoor jij het geheim van geestelijke ouders niet hebt kunnen ontdekken. Mijn verlangen is dat we dit als lichaam van Jezus samen gaan oppakken! In en door discipelen van Jezus is hoop voor Nederland te vinden. Het brengt Nederland bij Jezus.”
Boek kopen? Klik dan hier!
