“Zijn stem bracht indertijd de aarde aan het wankelen. Nu echter heeft Hij openlijk verkondigd: Nog eenmaal zal Ik niet alleen de aarde, maar ook de hemel doen beven. Dit ‘nog eenmaal’ duidt op de verandering van de dingen die kunnen wankelen als van dingen die gemaakt zijn, opdat de dingen die onwankelbaar zijn, zouden blijven.” (Hebreeën 12: 26, 27)
In maart 2020 gaf ik een profetisch woord genaamd “Dit schudden is niet voor vernietiging, maar voor transformatie.” Onlangs vroeg ik de Heer in een tijd van gebed waarom het schudden nog niet was gestopt. God antwoordde: ‘Sommige dingen hoeven niet alleen te veranderen. Ze moeten volledig worden afgebroken!’
Hij liet me toen een visioen zien van ons (de kerk) met onze rug tegen de muur in de schaduw van één van ‘s werelds grootste kathedralen. Veel dingen waarop we normaal vertrouwen – liturgie, stijlen van aanbidding, enz. – verkruimelden. Het waren dingen die we hadden gebouwd. Velen probeerden zich te verstoppen in de schaduw van wat was … ze grepen alles vast wat ze konden, terwijl de grond beefde.
Terwijl ik bleef kijken, zag ik de HEERE staan temidden van het schudden. Hij strekte Zijn armen uit naar allen die durfden los te laten en naar Hem toekwamen. Er was volmaakte vrede in Zijn ogen.
Een uitnodiging om uit de boot te stappen
Dit was geen oproep tot bekering. Nee, het was dezelfde uitnodiging die Jezus aan Petrus deed. Midden in de storm nodigde Hij Petrus uit om uit de boot te stappen, over het water te lopen en te komen. Terwijl velen Hem zagen, waren de meesten te bang om los te laten. Toen zag ik dat een persoon losliet waaraan hij zich vastklampte en naar buiten stapte en naar Jezus toe liep.
De toeschouwers hielden hun adem in terwijl ze wachtten tot de grond zich zou openen en hem zou verzwelgen. Er gebeurde echter iets anders. Bij elke stap die hij zette, brokkelde een onzichtbare, zware schil af waarvan hij niet eens wist dat hij hem bedekte en viel op de grond. De schil was de oude wijnzak waarin hij in functioneerde en die hard en broos was geworden.
“Terwijl ze dat deden, kwamen de barrières tussen denominaties en bevolkingsgroepen naar beneden en toen ze samen begonnen te aanbidden en te bidden.”
Nadat hij een paar stappen had gezet, rende hij met grote bedoeling naar de glorie van God. Toen ging er nog een, en nog een, totdat het een volksbeweging werd. Mensen kwamen uit alle richtingen en verzamelden zich rond Jezus. Terwijl ze dat deden, kwamen de barrières tussen denominaties en bevolkingsgroepen naar beneden en toen ze samen begonnen te aanbidden en te bidden begonnen situaties om te keren.
Omarm het beven
Vandaag zegt de Heer tegen de Kerk: “IK BEN AAN HET BREKEN EN IK ZAL HET SCHUDDEN NIET STOPPEN TOTDAT IK KLAAR BEN! Ik schud je uit verwarring en in verenigd gebed. Ik schud je uit moedeloosheid en in aanbidding. Ik schud je uit je oude identiteit naar wie je werkelijk bent.”
“Het was nooit Mijn bedoeling”, zegt de Heer, “dat Mijn Kerk een permanente schuilplaats zou zijn voor de wereld. Dit schudden is bedoeld om je de wereld in te duwen.”
“Het was nooit Mijn bedoeling”, zegt de Heer, “dat Mijn Kerk een permanente schuilplaats zou zijn voor de wereld. Dit schudden is bedoeld om je de wereld in te duwen. Ik schud je uit je teruggetrokkenheid en zelfgenoegzaamheid. Terwijl Ik schud, zal ik je hart doen ontbranden en je in Mijn doeleinden en in een passie voor Mij en Mijn huis brengen.
“Ik breng Mijn kerk op aarde terug naar haar oorspronkelijke wortels. Ik laat haar opstaan tot de natie-veranderende, zielenwinnende mensenbeweging die ze altijd moest zijn. Terwijl je het schudden omarmt, omarm je Mijn reset.”
Dit artikel is geschreven door Arleen Westerhof en ook verschenen op The Elijah List.