God kan ons volledig herstellen en nieuw maken. Dat is geen misschientje, maar een zeker weten dat Hij dat kan. Het goede nieuws is dat God niet stopt met ons maken tot Zijn evenbeeld. Hij rust niet, tot wij volmaakt zijn wie Hij voor ogen had toen Hij ons schiep. Het wat slechtere nieuws is dat dat pas volmaakt zal zijn wanneer we in de hemel verder leven. Maar tot die tijd hebben wij het vermogen in ons om steeds meer op Jezus te lijken.
Tekst door: Laurina de Visser – Lichte Huisjes
Paulus schreef aan de christenen van Rome dat de Heilige Geest ons in onze zwakheid te hulp komt. (Romeinen 8 : 26) Wij weten soms niet wat we in ons gebed mogen of moeten vragen, maar de Geest zelf pleit voor ons. Dat betekent ook dat wij soms niet altijd weten waar we nog verder kunnen groeien of genezen, maar dat de Heilige Geest dat wel weet. En dat is precies het eerste punt wat ik wil maken. Als het gaat over innerlijke genezing komen we namelijk bij één van de meest gestelde vragen die mij dan gesteld wordt. Moet ik altijd maar blijven graven, blijven zoeken naar wat er binnen in mij speelt? Moet ik blijven zoeken naar een trauma? Het antwoord is heel eenvoudig: ‘nee, dat hoef je niet!’ Maar ik heb wel een andere vraag voor je, wat tegelijkertijd de start is om geestelijk levend gemaakt te worden.
Wil je steeds meer gaan lijken op Jezus?
Wanneer we samen willen werken met de Heilige Geest, zijn er een aantal principes die we elke keer opnieuw moeten volgen om genezing te vinden voor onze beschadigde emoties.
1. Kijk je probleem in de ogen
Genezing vraagt een vastberaden eerlijkheid en moed om weggestopte herinneringen, met alle bijbehorende emoties, aan te kijken. Erken het probleem tegenover jezelf. Geef toe dat jou iets naars is overkomen of dat je juist tekort hebt gehad. Niet om vanuit die erkenning anderen te beschuldigen, maar om in liefde naar jezelf niet langer te ontkennen dat het is gegaan zoals het is gegaan. Wanneer je het kunt erkennen, kan je er daarna met iemand anders over praten. Wij hebben de verantwoordelijkheid om dingen in het licht te brengen. Wanneer gedachten of herinneringen in het geheim blijven, in de duisternis blijven, houden ze de macht over ons. Wanneer wij ze in het licht brengen, erover gaan praten, scheppen we ruimte voor genezing.
2. Aanvaard je eigen verantwoordelijkheid
Ooit was je een slachtoffer. Er is je iets overkomen wat jou niet had mogen gebeuren. Je lijdt of hebt geleden onder het onvermogen van anderen. En dat mag en moet je recht in de ogen kijken, zodat je erkent dat je ooit slachtoffer was. Maar vanuit slachtoffer vervallen we snel in daderschap. Dat wat over je uit is gesproken, blijf je tot op de dag van vandaag geloven. Je handelt en leeft alsof je voor altijd slachtoffer van het leven zal blijven. Ooit sprak ik een vrouw, die leefde vanuit de uitspraak ‘je bent voor een stuiver geboren en je zal nooit een dubbeltje worden.’ Als baby huilde ze veel omdat ze, zo bleek achteraf, te weinig melk kreeg. Dat huilen werkte op de zenuwen van haar moeder en vanuit stress sprak deze moeder uit wat ze toen heeft gezegd. Ik ontmoette een vrouw van ruim vijftig jaar, die zichzelf nog steeds klein hield. Ze was zelf gaan geloven dat ze nooit een dubbeltje zou worden, dus sprak ze zichzelf zo min mogelijk uit. Dat stond haar in de weg om uit te groeien als therapeut. Als dader stond ze zichzelf in de weg om verder te ontwikkelen. Een uitspraak die in het toen en daar over je uitgesproken is kan je niet veranderen. Wel kan je jouw verantwoordelijkheid onder ogen komen. Huilen om wat er tegen je gezegd is; die woorden in aanwezigheid van Jezus verbreken en er woorden van waarheid tegenover uitspreken. Wat zegt Jezus over jou? Is het Zijn waarheid dat jij jezelf klein houdt?
3. Vraag jezelf af of je genezen wilt worden
Wat een verhaal lezen we in het evangelie van Johannes! Jezus komt een bad binnen die gevuld is met zieken, blinden, kreupelen en misvormden. Zijn oog valt op iemand die al achterdertig jaar ziek is. In plaats dat Hij met bewogenheid gevuld wordt en deze man aanraakt en direct geneest, doet Hij iets heel anders. Hij doet Zijn mond open en vraagt: ‘Wil je gezond worden?’
Wil je echt genezen worden of wil je alleen maar over je probleem praten?
Wil je groeien en stappen zetten of wil je je probleem gebruiken om aandacht te ontvangen?
Wil je echt helen? Of blijf je geloven dat je er niets aan kan doen en dat het de schuld is van die ander?
4. Vergeef iedere betrokkene
Het aanvaarden van jouw verantwoordelijkheid valt haast direct samen met het vergeven van anderen. Jouw verantwoordelijkheid is om te kiezen voor vergeving, zoals Jezus ons vergeeft.
Jezus is pijnlijk helder. Er kan geen genezing zijn, als er geen diepe vergeving is. Waarom? Omdat het een principe is die Jezus zelf voorleeft in Zijn tijd op aarde. Wanneer jij niet vergeeft blijf je geestelijk als het ware gebonden aan de ander.
5. Vergeef jezelf
Veel gelovigen zeggen: ‘Ja, ik weet dat God mijn zonden heeft vergeven, maar ik kan het mezelf niet vergeven.’ Dat is een tegenstrijdigheid. Hoe kan je echt geloven dat God jou heeft vergeven, maar toch jezelf niet vergeven? Als God vergeeft, begraaft Hij je zonden in de zee van zijn vergeving en in de diepte van Zijn vergetelheid. Hij kiest ervoor om te vergeven en er niet meer aan te denken. Waarom blijf jij het dan toch nog steeds herinneren en jezelf geselen? God heeft jouw zonden achter zich gelaten, door het offer van Jezus Christus aan het kruis. Al jouw en mijn zonden zijn op de rekening geschreven en aan het kruis genageld. Voor alles heeft Hij betaald. Voor alles! En zelfs met fooi, zodat Hij ook alles betaald heeft wat we nog aan verkeerde dingen doen.
6. Vraag de Heilige Geest wat je werkelijke probleem is en hoe je daarvoor moet bidden
Paulus schrijft het zo helder in de Romeinenbrief dat we soms zelf niet weten wat of hoe we moeten bidden (Romeinen 8 : 26). Maar de Heilige Geest pleit zelf voor ons met woordloze zuchten. Hij weet als geen ander wat ons echte probleem is en hoe we daarvoor moeten bidden. Zodat we ook kunnen ontvangen waarvoor we bidden.
Het evangelie (Jezus!) maakt vrij
Voor ons zit de beweging van geestelijk dood naar geestelijk levend in het durven stilstaan wat er in je ziel gebeurt. Durven afzakken naar de pijn en de overtuigingen of gedachten die daaruit voortkomen. Durf je vanuit je geest die beweging te maken samen met Gods Heilige Geest?
Vaak werd ik bevangen door angst, om stil te staan bij mijn wonden. Angst voor de diepe eenzaamheid die ik daar had opgeslagen. Een angst die letterlijk dodelijk kan voelen. Later ontdekte ik dat angst en huilen twee verschillende dingen waren. Daarmee werd stilstaan bij oude pijn niet ineens prettig, maar durfde ik wel standvastiger de keuze te maken om hersteltijd met Jezus te hebben. Daarvoor moest ik een lange reis afleggen om Gods hart wat door en door goed is te kennen.
Wanneer je de moed hebt om te kijken, om stil te staan blijf je geen slachtoffer van jouw wonden. Dan blijf je geen speelbal van je gedachtestroom. Dan ontdek je dat elke ontmoeting met Jezus een genezende ontmoeting is.
Breng in het licht wat in het licht thuis hoort. Durf af te dalen naar je diepste donker. Wetend dat God daar al vóór jou is geweest. Wetend dat Hij altijd bij je in de buurt is en je nooit alleen laat. Hij is onder je, om je daar op te vangen. Hij verwijdert het onkruid in je ziel, zodat je jezelf niet prikt aan de brandnetels en distels. Samen met Hem ben jij in staat om van jouw ziel een prachtig bloeiende tuin te maken.
Laurina de Visser is verlies- en traumatherapeut. In samenwerking met God helpt ze mensen processen aan te gaan door persoonlijke coaching en training. Dit is het derde deel van een serie blogs op basis van de training Worden wie je bent, en daaruit durven leven – die in 2024 weer verschillende keren zal starten. Meer weten over de training? Klik hier.