Ada Otter (64 jaar) ontmoette Jezus in een droom. Hierdoor besefte ze: “Hij heeft mij vrijgemaakt van al mijn zonden.” Deze ervaring maakt haar nog nieuwsgieriger om meer te ontdekken over God. Ze ontvangt de vervulling met de Heilige Geest en begint diepe vrede en Gods nabijheid te ervaren, juist tijdens de moeilijke momenten na haar scheiding.
Door een bijna-doodervaring was haar vader altijd vast overtuigd geweest van Gods bestaan, dus groeide Ada op met het christelijk geloof. Toch deed ze veel omdat het moest: “Ik leefde omdat ik zo opgevoed was. Ik was altijd een enthousiast gelovige, was jeugdouderlinge in de kerk en was actief bij vrouwengroepen. Maar ik wist: ‘er is meer’.”
Droom
In die tijd keek Ada vaak naar tv-uitzendingen van Feike ter Velde, een Nederlandse evangelist, schrijver en presentator. Hij interviewde mensen die een ervaring met God hadden gehad en op een dag was dat een man met hetzelfde leven als zij – beiden waren ze ouderling. “Ik geloofde dat er meer was en hij deed dat ook. Daarom had deze man gebeden: ‘Heer, dit is wat ik van U gehoord heb en hier is mijn leven.’ Dat gebed had een grote verandering in zijn leven gebracht.” Ada begon hetzelfde gebed te bidden. De eerste paar dagen gebeurde er niets, totdat ze een droom kreeg. “Ik zag Jezus aan het kruis, gestorven voor mijn zonden. En toen besefte ik opeens: Jezus is voor al mijn zonden gestorven. Ik was gered!”
Met God is alles mogelijk!
Een aantal jaar later deed ze met haar man mee als leiding van een kinderkamp, en daarom deden ze mee aan een onderwijsavond voor leiders. “Als er meer van God was, wilde ik dat. Er werd voor me gebeden om de vervulling met de Heilige Geest. Die avond heb ik niets anders meer gedaan dan huilen. Tijdens de rest van de vakantieweek ervoer ik hoe God erbij was. Ook begreep ik ineens hoe dingen in de Bijbel bedoeld werden. Eerder vond ik het verhaal van de kameel die door het oog van de naald moet altijd lastig en onmogelijk klinken. Nu begreep ik: met God is alles mogelijk!”
Leven vanuit de Bron
Jaren later werd Ada door vrienden uitgenodigd voor een Bijbelstudieavond van Andrew Wommack. Hij gaf onderwijs over geest, ziel en lichaam. “Bij alles wat hij vertelde, kon ik alleen maar denken: dit is waar!” Samen met vrienden volgde ze een correspondentiecursus en niet veel later startte ze Bijbelstudieavonden, waardoor zij op haar beurt anderen meenam in het onderwijs van Wommack. “Ik leerde dat ik niet meer hoefde te zoeken naar een God die me kracht gaf. Ik had de kracht al in mij door de Heilige Geest. Ik hoefde er niet meer om te bidden en ervoor te werken. Ik ging danken voor Gods kracht en nabijheid. Ik hoefde alleen maar te putten uit de Bron die al in me zat.”
Bruidegom
Dat betekende niet dat Ada geen moeilijke momenten meer kende. “Tijdens mijn huwelijk, de scheiding en na mijn scheiding was het soms toch lastig.” Een ervaring waar Ada graag niet al te diep op in gaat. Iemand wees haar er in die tijd op dat Jezus haar Bruidegom was. Ze ging op zoek in de Bijbel, en ja, het stond er. “Hij is mijn Man en is er altijd bij. Ik heb altijd dat houvast! Hij is de Grote ‘Ik Ben’. Hij is er altijd, dat verandert niet.”
Toch voelde ik me soms wel alleen. Ik liep dan te zeuren in mezelf dat het niet makkelijk was omdat ik maar alleen was. Maar dan hoorde ik die stem weer: ‘Maar Jezus is toch jouw Bruidegom?’ Je bent niet alleen!’ Op die manier ging ze soms ook aan tafel zitten: ‘Jezus, fijn dat Je tegenover me zit, en dat ik niet alleen ben bij het avondeten’.
Op de plekken waar Ada nu komt mag ze dat meenemen en doorgeven: “Jezus is erbij! Hij is mijn Bruidegom!”
