Evangelist Cees van Beek gaat wekelijks meerdere dagen de straat op om mensen het evangelie te vertellen in de omgeving van Genemuiden, Kampen en Staphorst. Hier maakt hij bijzondere dingen. Hieronder een verslag van vorige week, op de markt in Genemuiden:
Een voet te hoog…
Opmerkelijk was dat een van hen langs kwam op de fiets om te zeggen dat wij moesten blijven bidden voor hem want zo zei hij: “Het zit nog steeds een voet te hoog en het is nog niet in mijn hart neergedaald”. Aangrijpend hoe zo iemand in zijn denken worstelt met leugens vanuit de duisternis terwijl hij weet dat hij niet kan sterven zonder Jezus te hebben aangenomen. Wij hebben hem vaak gesproken het afgelopen jaar. Zelfs heeft God een paar maanden voor de zomervakantie op een nacht tot ons over hem gesproken. Wij hebben dat opgeschreven, hem overhandigd en toegelicht. Ook een andere serieuze man uit een van de kerken hier spraken wij een deze middagen over zijn kostbare ziel. Nog steeds probeert hij het gesprek weg te draaien naar andere randzaken. Wat een waarheid is dat toch “zijn zinnen (gedachten) zijn verblind…” Hij weet niet anders echter wij blijven Jezus verkondigen en weten dat dat getuigenis door zal breken in zijn hart.
Stel uit VEZ…
Zij hadden mij op een afstand gezien met het opbouwen van de parasol en banners terwijl zij een kibbelingetje aten op de trappen voor het Oude Stadhuis. Zij kwamen bij de caravan en wij kregen een erg mooi gesprek. Zij vonden het indrukwekkend wat wij deden. Het gesprek kwam op “ons aller opdracht om van Jezus te getuigen” in eigen werk, woon en leefomgeving. Hen het boekje meegegeven over met kracht getuigen en na afloop samen gebeden. Hij bad dat de luister van de Heer aanwezig zou zijn vanmiddag en om oogst. Zij en ik ook. Wat is het toch zeer bemoedigend om met elkaar te bidden en elkaar op te dragen en aan te mogen moedigen om (meer en meer) te getuigen van Jezus! Dankbaar ervoor dat dit regelmatig gebeurt!
Ellis, een van de keren…
“Samen het avondmaal van Jezus gevierd. Dat is gemeenschap met het bloed en het lichaam van Jezus zoals Adrie dat zegt en de Bijbel dat leert! En met z’n vieren gebeden, de troon der genade en gebeden aangeroepen voor zegen. Daarna ging Cees op stap met een andere broeder. Ik bleef bij de caravan waar later 6 tieners kwamen bidden. Zij hebben het zondaars-gebedje gebeden. Ik heb hen sleutelhangers meegegeven. Een meisje vroeg er een voor haar moeder. Het was wel een mooi wat wij meegemaakt hebbend deze middag. Mijn zus kwam ook nog en samen hebben we lekkere kibbeling gegeten waardoor Adrie ook zin kreeg in kibbeling en ook een bakje haalde. Het was een gezegende dag!”
Riekelt uit Emmeloord kwam meehelpen….
Vorige week een bos bloemen meegenomen bij de bloemist en kort gesproken over de grens van leven en dood met een van hen. Er was duidelijk verlangen bij haar naar dat Levende Water. Echter geen gelegenheid of ruimte voor een dieper gesprek. Het zo maar gelaten met in het achterhoofd de volgende week weer een bos bloemen te kopen.
Bloemen zonder gesprek…
Ik kwam de markt op en bestelde een bos bloemen die ik eind van de middag zou op komen halen. Echter weer geen gelegenheid voor een gesprek over Jezus, er was gewoon geen rustig moment zonder andere mensen. Bij de caravan aangekomen kort geloofservaringen van deze week gedeeld, avondmaal gevierd. Daarna erop uit met Cees langs de haven en bootjes.
Echtpaar vast in religie…
We kwamen in gesprek met een man op een terras die diep vastzat in voorwaardelijke theologie. Er moest eerst van alles gebeuren voordat je bij Jezus kon komen/horen en je kunt er zelf niks aan doen. Die tegennatuurlijke tegenstrijdigheden hebben deze man gebonden en verblind voor het Evangelie. We kregen ogenschijnlijk, hoe wij tegen hem ook getuigden van Jezus, geen ingang bij deze man. We weten dat de Geest van de waarheid deze man zal overtuigen immers zegt Paulus in Hebreeën 4 vers 12: “Want het Woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard, en het dringt door tot op de scheiding van ziel en geest, van gewrichten en merg, en het oordeelt de overleggingen en gedachten van het hart”. Zo hebben we hem ook achter gelaten. Zijn vrouw zat er verlangend bij, buitengesloten door haar man, die domineerde met dode theologie en orthodoxie.
Vissende man…
Een gesprek met een man die aan het vissen was. Wij vroegen hem of Hij Jezus kende als Zijn Zaligmaker. Hij reageerde met een strikvraag die ik niet zag aankomen over Covid. Mijzelf direct hersteld met de opmerking dat we ook aan het vissen waren. Ondanks de verschillende pogingen kwam er geen overtuiging noch diepgang op gang.
Vrouw ineens…
Terug bij de caravan zagen wij een vrouw over het Havenplein lopen. Cees riep haar en kreeg een gesprek over haar ziel. “Vanbuiten”, zei zij “was het netjes maar in haar hart was dat niet zo”.“Geweldig” dacht ik en voorzichtig probeerde ik me bij het gesprek te voegen. Ik ervaarde direct dat dat niet hoefde maar ik wilde het graag horen dus kwam ik voorzichtig dichterbij en bad op de achtergrond mee voor de vrouw. Een aantal dwalingen over het niet kunnen aannemen heeft Cees weerlegd met het woord van Jezus. Toen kwam de verlangensvraag, de vrouw beaamde dat verlangen naar vergeving en verlossing van Jezus. Zij was eerlijk… de Geest van de waarheid had haar hart geopend en ze was klaar om geoogst te worden. De vrouw las het overgave gebed en geloofde, zoals ze zelf zei, met haar hart wat ze las. Dan is het klaar en is het feest in de hemel! Hierna afgesloten en met de bloemen naar huis gegaan… Dankbaar voor de zegen en verlangend naar meer oogst!
4 Kinderen…
Ineens waren er 4 kinderen van 8 jaar, hongerig naar waarheid en het woord van Jezus. Het gesprek leidde als vanzelf naar een van de banners. Daar mijn stoel neergezet en met hen aan mijn zijde het evangelie uitgelegd. En toen naar de verlangens vraag of zij dan niet Jezus wilde aannemen. Dat wilde zij. Met elkaar hardop gebeden, gevouwen handen en gesloten ogen. Ik moet altijd denken aan de eenvoud van kinderen en dat ik zelf als een kind moest worden om in 2007 het Koninkrijk in te kunnen gaan. Gelukkig heeft Jezus vele mooie en indrukwekkende dingen over de kinderen gezegd.
Verslagen van Adrie…
Na lange afwezigheid was het voor mij weer wennen om mensen aan te spreken om het uiteindelijk te hebben over wie Jezus is. Cees ging met Riekelt bij de bootjes langs in de haven, terwijl ik richting het pontje liep. Ik hoopte daar nog weer de jongelui van een paar maanden geleden te treffen. Het was er echter stil en daarom maar relaxed bij het pontje op een bankje gaan zitten.
Diepgaand gesprek…
Er liep een man langs van mijn leeftijd en we kregen een genoeglijk praatje over hoe mooi het daar is, de natuur en kinderen (kleinkinderen) en op een heel natuurlijke manier kwamen we op kerk en geloof. Hij vertelde over zijn leed in het leven. Zijn vrouw al jong overleden. Hij is 12 jaar weduwnaar geweest, maar nu sinds een paar jaar hertrouwd en weer gelukkig. Maar hij heeft destijds het geloof behouden!! Jezus kwam hem zelfs eens op een wonderlijke manier in zijn verdriet tegemoet. Een van zijn kleinkinderen van tien vroeg hem nieuwsgierig over het geloof en wilde wel mee naar de kerk, terwijl haar ouders niet meer gaan. Ze mocht vaker mee met grootvader en vindt het fijn om naar de kerk te gaan. Dan komen er natuurlijk meerdere gesprekken van met dochter en kleindochter. Zo beaamden we dat grootouders heel belangrijk zijn in de (geloofs)ontwikkeling van hun kinderen en kleinkinderen. Op een of andere manier komt het toch vaak terug wat je er als ouders in gelegd hebt. God is goed en trouw!
Ik mocht getuigen van mijn werk met verslaafden, hoe God mensen van binnen weer levend maakt. Hem alle eer! Ook gesproken over hoe de kerk toch veel laat liggen op het gebied van evangelisatie. Gewezen op het boek “De Doop met de Heilige Geest” van ds. Molenaar. Die kracht van de Geest, die Opwekking, daar als kerk naar verlangen! Hij had ook zo zijn getuigenis over hoe God hem gebruikt als oprechte, wederom geboren christen. Het was een heerlijk opbouwend gesprek. Hij dacht al wel dat ik een bediening heb om zo te kunnen spreken over het geloof. “Ja”, zei ik, “Ik ben evangelist en spreek vaker mensen aan over wie Jezus is”.
‘k Mocht vertellen over die kinderen laatst, hoe ze hun hart aan Jezus gaven. Het rode boekje laten zien. Zó gaat dat dan als ze vragen hebben en uiteindelijk voor de vraag gesteld worden of ze de Here Jezus ook in hun hart willen toelaten. Dat vond hij erg mooi en hij nam er een van mee om zelf te gebruiken. Ook het boekje “Belangrijke Levensvragen” mee gegeven. Hij wilde daar wel wat mee gaan doen. Zo kunnen we elkaar als christen aanmoedigen om ons getuigenis te vertellen over wie Jezus is geworden voor ons, maar ook aan mensen die Hem nog niet kennen! We namen hartelijk afscheid.
Terug bij de caravan…
Daar waren diverse gesprekken door Cees en Riekelt met andere mensen. Het was goed om ze te horen getuigen over hoe goed God is, door Jezus. Na een poosje ook maar weer op pad. Die pinautomaat daar heeft altijd een of andere aantrekkingskracht. Ik sprak daar al vaker jongelui, die open stonden voor het geloof.
Pinautomaat…
Er kwam een jongeman op me af. Wat wil die? Stuurt de Heer weer mensen naar me toe? Ja, blijkbaar. Hij vertelde dat het goed met hem gaat en nu herkende ik hem ook weer. “Wij hebben jou gesproken hier bij de caravan. Je wilde wel meer weten, je nam een Bijbel mee. Kwam je niet uit Polen?” Nee, Roemenië en al een poos wonend en werkend in Nederland. Hij vertelde dat hij inmiddels naar een Baptistenkerk gaat in Meppen (D). Daar is hij onlangs tot bekering gekomen. Onder tranen Jezus toegelaten in zijn leven. Voelt, weet, merkt de aanwezigheid van de Heilige Geest. Wil Jezus volgen. Denkt er over zich te laten dopen.
Kortom: zijn leven is veranderd en hij kan niet meer terug, zegt hij. Zijn hele familie was al gelovig, maar hij nog niet. Had zo zijn eigen leventje geleid, totdat we hem aanspoorden om serieus met God en Jezus om te gaan. Hij was blij en dankbaar en was naar me toe gekomen om dat allemaal te vertellen. Nou, ik heb hem ook bedankt voor deze prachtige bemoediging, opdat we weten dat ontmoetingen met mensen altijd zin hebben, maar pas later vrucht kunnen laten zien, waar wij geen weet van hebben. Maar hij vertelde zijn verhaal nu aan ons. Heerlijk!
Jongeman zoekend…
Even later nog een jongeman gesproken (bij de pinautomaat!) die erg open stond voor het gesprek over belangrijke levensvragen. Kerkelijk meelevend, maar niet echt tevreden met hoe daar geloofd en geleefd wordt. Echt op zoek naar de diepere zin van het leven en naar antwoorden. Hij had weinig tijd, maar toen hij hoorde dat we met de caravan elke dinsdag er staan, riep hij enthousiast dat hij volgende week langs gaat komen. Bid met me mee dat deze jongen dat ook echt gaat doen en bij Jezus uitkomt.
Man van middelbare leeftijd…Geniet van een portie kibbeling, zittend op een bankje bij de Rabobank. Heb wel even de gedachte hem aan te spreken, maar wil hem ook niet storen in zijn eten. Ik wacht wel op wie er nog meer langs komen. De man gooit zijn afval in de afvalbak en loopt naar zijn auto iets verderop. Toch krijg in de indruk hem het boekje “Levensbelangrijke Vragen” te moeten geven.
Hij is al in zijn auto gestapt en rijdt langzaam weg. “Heer, als hij stopt dan zal ik hem aanspreken”. De auto stopt, rijdt weer een paar meter en stopt dan weer. Dan ben ik bij de auto en tik op het raam. “Mag ik u wat meegeven?” Hij kijkt niet verbaasd of geërgerd en ik geef hem het boekje. Een open gesprek even. Nee, hij heeft niet veel meer met het geloof. Vroeger wel, Hervormd van huis uit. Ik leg uit dat ik christen ben en dat het zo fijn is mensen weer op God en Jezus te mogen wijzen. Hij aanvaardt dankbaar het boekje en zal het graag doorlezen.
Een zakenman…
Hij heeft een afspraak in Genemuiden en komt dan op ons pad. Ik kan nog net tegen hem zeggen dat God hem kan helpen in zijn moeilijkheden en hem wil genezen. Dan is het
tijd voor hem om te gaan.
Tijdens avondmaal…En tijdens de intense gebeden daarna, waar een paar vrouwen ook bij zitten (wij kennen ze, zijnde dierbare zusters in de Here Jezus) krijg ik gedachten ter bemoediging voor één van hen. Die gedachten hebben met haar verleden te maken, hoewel ik daar niet van afweet. De Here Jezus wil genezing brengen in oude wonden, zodat telkens de gedachten daaraan haar niet langer zullen kwellen. Ik mag voor haar bidden in Jezus’ Naam dat deze triggers zullen stoppen. Ontroerd aanvaard ze dit als zijnde een bevestiging van wat de Heer Die ook al Zelf deze week tot haar gesproken heeft. Het is zo goed om te luisteren naar de Heilige Geest en te durven uitspreken in geloof, dat wat Hij wil zeggen ter troost, bemoediging en genezing.
Bij het pontje van Genemuiden…Cees kwam in gesprek met een man van 75 jaar. Die was best open om te praten over geloof en zaligheid. Daar vlakbij zat ook een man van tegen de tachtig en nog een jonger iemand staan, die samen gingen praten, maar ondertussen wel hoorden wat Cees en die man samen aan het bepraten waren, gezien een opmerking van een van hen. De oude man ging ook op een bankje zitten en zei eerst een poos niets. Opeens barstte hij los met zijn verhaal naar mij toe, terwijl Cees in gesprek bleef met die eerste man. Hij kon niet meer geloven in de God van de Bijbel. Teveel meegemaakt op het gebied van ziekte en dood. Zijn vrouw na 47 jaar (!) huwelijk gestorven (was hij nog niet overheen); zijn broers en zusters allemaal vroeg overleden. Hijzelf was al heel jong wees (8 jaar), zat altijd “met zijn poten onder andermans tafel” en er was daardoor heel wat gebeurd in zijn jonge leven. Hij werd heftiger in zijn betoog en emoties en stond abrupt op om weg te rijden op zijn scooter. Ik vond het beter naar zijn verhaal te luisteren dan door er snel op te reageren over wie God dan wel is. De man, die in gesprek was met Cees, wist wel wat meer over de achtergrond van dat verhaal. Ze zitten daar vaker met een groepje. Hij dacht op een ander moment nog wel eens met hem te kunnen praten over zijn verdriet en frustraties. Later hebben Cees en ik deze man in gebed gebracht bij onze Heer.
Overwegingen en lessen
– Wij blijven de laatste weken bij de scherven die God met goud gaat repareren. Adrie, ik en anderen zijn ermee bezig om God te laten helen, genezen daar diep van binnen. Scherven op laten lossen in Jezus Zelf! Adrie noemt het “krassen op onze ziel”. Worstelingen met God over de pijn, de vader en moederwonden, die van binnen je huwelijk, die vanuit je werk, je baan. Het wordt ook wel de rugtas van je eertijds genoemd.- Prachtig is het als men komt vertellen hoe het leven na een getuigenis, of het aannemen van Jezus verder is verlopen. Het maakt ons sterker in het volharden en volhouden terwijl er soms demonische tegenstand is. De Heere regelt dat op Zijn tijd dat wij hierdoor bemoedigd worden om door te gaan. Glorie alleen aan Hem!
– Wij komen er al lerend steeds meer achter dat het alleen maar om de kracht van Gods Geest Die de verkondiging en het getuigen van Jezus levend maakt. Of dit nu op de markt is of op de preekstoel of in eigen werk en leefomgeving is. Er is geen andere weg naar zegen dan via de zalving (‘unction’). In de aanwezigheid, de tegenwoordigheid van de Heilige Geest gebeurt het. Het dal vol met dode lichamen ging ook alleen maar leven door de Geest!- Tijdens de laatste keer avondmaal vieren, was de Geest weer merkbaar aanwezig. Wij hebben dat wel vaker gehad en nu ineens was dat lichte briesje er weer! Veel gesproken en gebeden en de Naam van de Heere aangeroepen om meer van Hem en minder zooi in ons nog. De Heer de Geest was aanwezig en er was vrijheid en diepe aanrakingen! “Kom Heilige Geest, Schepper Gods, in Genemuiden. Daal neer en maak dat dal van dorre doodsbeenderen weer levend en als een groot leger!”
