Jack van der Tang (59) wacht me op in zijn kantoor in Den Haag. Dit is een voor mij bekende plek en ik haal koffie. “Ik loop wel mee” roept Jack me na. En terwijl hij me vlot inhaalt praten we bij. Bij de koffieautomaat vertelt hij mij nieuwtjes over de gemeente waar we allebei deel van uitmaken. En hoewel ik Jack al enkele jaren ken, merk ik dat het laatste jaar er iets is veranderd. Hij is vastbesloten om eindelijk aan zijn life mission te gaan werken en tegelijkertijd is hij stiller, afwachtender en bedachtzaam. Over zijn rol (sinds feb 2020) als internationaal spreker bij Ezra (een internationale stichting die Joden helpt bij het emigreren naar Israel, red.) zegt hij: “Ik nodig mezelf niet uit, dus het is nog rustig”.
Een stukje geschiedenis…
“Het begon allemaal in 2002, toen ik mijn eerste stichting zou oprichten. De Heer had me radicaal tot bekering gebracht en ik had een enorme liefde voor Israel gekregen. Ik wist dat ik een roeping had om mee te werken aan de Aliyah (het ‘opgaan’ oftewel terugkeren van Joden naar Israel) en specifiek als het gaat om het ‘tijdperk van de jagers’ (Jeremia 16:16).
Ik weet nog, die middag, dat de afspraak bij de notaris al stond. Alles was voorbereid, maar ik had nog geen naam voor de stichting! Ik voelde dat ik de Heer erover moest raadplegen. Ik ging wandelen, en de Heilige Geest kwam over mij. Ik werd emotioneel en ik kreeg een beeld, een visioen van een vuurkolom. Ik wist, de naam van de stichting moest hiermee te maken hebben. De vuurkolom, die beschreven staat in Exodus bij de uittocht van Gods volk uit Egypte was niet alleen een licht in de nacht voor het volk Israel, het gaf ook richting en beschermde ze voor omringende gevaren. De naam werd: ‘Pillar of Fire‘”.
Ezra en de terugkeer
Het lijkt wel, of alles wat Jack tot nu toe heeft ondernomen aan Israel avonden, het stichten van een gemeente, het organiseren van het Jerusalem Prayer Breakfast in Den Haag – en meer, naar dit moment en naar deze rol heeft geleid: om met Ezra gestalte en invulling te geven aan de (laatste fase van) de Aliyah. Het thema “terugkeer” komt al langer voor in Jack’s vocabulaire.
Naast schuldbelijdenis en geestelijke terugkeer, lijkt het nu tijd voor de fysieke terugkeer van Gods volk naar het land Israel.
Naast schuldbelijdenis en geestelijke terugkeer, lijkt het nu tijd voor de fysieke terugkeer van Gods volk naar het land Israel. Al gaat dat niet langs de lijnen van menselijk project management. Wel ziet Jack steeds meer Joden wereldwijd die stap maken, wat zich bijvoorbeeld vertaalt naar een groeiend aantal aanvragen (hulpvragen) aan Ezra. “Profetieën gaan momenteel in vervulling, en er is geld nodig”, aldus Jack.
Voorbereidingsjaar
Over het veelbesproken en bewogen afgelopen jaar zegt Jack rustig: “voor ons is het een voorbereidingsjaar geweest”. De stichting Ezra in Nederland is verstevigd, Jack is toegevoegd aan het bestuur, de nieuwe folder is gemaakt en de stichting van Ezra in Duitsland is een feit. Over Duitsland gesproken: toen Jack daar onlangs een spreekbeurt in een gemeente hield en na afloop een oproep deed om mee te werken aan de Aliyah in Duitsland, kwam een aantal mensen naar voren.
Stuk voor stuk met een eigen verhaal. “Zo was er een vrouw die zich door een onzichtbare hand naar voren geduwd voelde. Ze raakte betrokken, en bleek te werken voor een topadvocaat die inmiddels heeft geholpen om de Duitse stichting op te zetten”.
Activiteiten
Inmiddels komen er enkele activiteiten op gang, waaronder (digitale) bijeenkomsten met leiders over de hele wereld. Zo was Jack afgelopen weekend in een Zoom-call met een aantal Maleisische voorgangers: “ik was betrokken bij het organiseren van een schuldbelijdenis met een aantal voorgangers uit Maleisië tegenover een aantal Messiaanse leiders uit Israël, voor het antisemitisme in dat land”. Antisemitisme (en de geest die erachter schuilgaat) is een groot probleem in veel islamitische landen, waar men zich vaak openlijk uitspreekt tegen Joden. Zo mocht de naam “Israel” zelfs niet genoemd worden tijdens de meeting, uit angst voor een meeluisterende, antisemitische overheid.
Tegelijkertijd groeit de liefde voor Israel in veel lokale kerken. “In Maleisië was deze groep voorgangers ervan overtuigd dat het antisemitisme God ervan weerhoudt om het land te zegenen. Dit zou onder meer zichtbaar zijn in de hoge aantallen corona-besmettingen”. Jack bad dat de schuldbelijdenis zou leiden tot een concrete, tastbare verbetering. De volgende dag waren er voor het eerst nul overlijdens door corona en fors minder nieuwe besmettingen in Maleisië.
Een rol voor de Kerk in Nederland
Als ik Jack vraag wat zijn oproep zou zijn aan de Kerk in Nederland, zegt hij: “kerken moeten beseffen hoe belangrijk Israel is. Het wordt tijd dat we gaan bidden voor Israel en voor de terugkeer van Gods volk. Fysiek, naar het land van de belofte (en zoals geprofeteerd is op diverse plaatsen in het Oude Testament) en ook geestelijk: voor opwekking in Israel.
Christenen voor Israel heeft deze handschoen zeker opgepakt, maar het is een roeping voor alle kerken, zo is het altijd geweest. We gaan zwaardere tijden tegemoet, het antisemitisme neemt zienderogen toe, de recente gebeurtenissen in Midden-Oosten hebben dit ook verder aangewakkerd. De Bijbel spreekt over een massale terugkeer (Jeremia 16:14 spreekt zelfs over een tweede exodus, zo groot dat men zelfs niet meer zal spreken over de eerste exodus) uit alle windstreken in de eindtijd, nog vóór dat Jezus (Yeshua) terugkomt. De kerk heeft hier een belangrijke, ondersteunende rol in – om Joden te helpen de terugkeer te maken.”
Gods beslissing
Op mijn vraag “Waarom alleen Israël?” reageert Jack ferm: “Het is Gods beslissing om met Zijn volk verder te gaan. Het is niet interessant wat wij mensen ervan vinden. De Bijbel spreekt van eeuwige verbonden met de twaalf stammen van Israel. Dat we over de twaalf stammen spreken, betekent ook dat de term ‘Joden’ strikt genomen niet de lading dekt: er zullen mensen opstaan om Aliyah te maken, die niet het uiterlijk hebben van (orthodoxe) Joden zoals we ze kennen.
“God gaat ook mensen uit de zogenaamde verloren stammen in hun harten oproepen om te gaan.”
God gaat ook mensen uit de zogenaamde verloren stammen in hun harten oproepen om te gaan. Mijns inziens zal DNA daarom ook een steeds belangrijkere rol krijgen. Mogelijk zal aan de hand van DNA achterhaald kunnen worden dat mensen bij Gods volk horen.”