Een jaar geleden richtte Walter Baars op organische wijze de christenbeweging Brothers in Arms (BIA) op, met als doel om huiskerken in het land te faciliteren. Een jaar later zijn er honderd huiskerken aangesloten. Ook de samenwerking met gelijkgestemde christenbewegingen groeit snel. “We vallen van de ene verbazing in de andere”, vertelt hij. Zaterdag organiseerde BIA de eerste landelijke huiskerkleiders-bijeenkomst.
Baars vertelt wat hij zoal meemaakt. “We organiseerden de huiskerkleiders-bijeenkomst in Utrecht en toen ik vooraf naar de aanmeldingen keek, kende ik tachtig procent daarvan nog niet. De animo onder Nederlanders is groot. We hebben laatst onze honderdste huiskerk mogen verwelkomen, dat was een huiskerk in Hoensbroek, in het uiterste zuiden van Limburg.”
BIA is een van de bewegingen die huiskerken faciliteert in Nederland. Je hebt ook gelijkgestemde andere bewegingen, zoals The Homechurch Initiative, House of Miracles Church, Unite in Christ, en De Wakker Kerk. Ook De Huiskerk van het Evangelisch Werkverband en Houses of Love, waar BIA geen nauwe samenwerking mee onderhoudt, zijn snelgroeiende bewegingen. “Er zijn meerdere bewegingen gaande in Nederland en zaterdag zagen we ook gelijkgestemden vanuit andere bewegingen in ons midden.”
“Het is duidelijk dat het aantal huiskerken snel groeit in Nederland. Een jaar geleden bestonden de meeste kerken die bij ons zijn aangesloten nog niet. In de afgelopen drie maanden zien we ook een enorme beweging in Zeeland en Friesland. En nu ook de eerste bewegingen in Urk en Staphorst. God is de kerk van onderaf aan het opbouwen. Het podiumchristendom, waarbij het draait om de mensen op het podium, is aan het verdwijnen.
De huiskerken bestaat uit de ‘club der naamlozen’, die basic onder de radar bewegen en leven. We komen meestal samen in de huizen, maar ook in loodsen of schuren.”
Huiskerkdag
Baars blikt terug op de huiskerkdag in Utrecht. “In algemene zin vond ik de eenvoud en echtheid zo mooi. Veel mensen die hun weg met God doorleeft hebben. We kwamen samen met 80 huiskerkleiders. Dat was ook het maximaal toegestane. Het draaide sterk om relaties, met elkaar bouwen, en verbinden. Het gewoon naast elkaar staan. Dat is écht wat God nu terugbrengt in het kerk-zijn. Geen consumentisme, of focus op de preek, maar juist relaties en verbinding laten groeien door echtheid.
“Dat is écht wat God nu terugbrengt in het kerk-zijn. Geen consumentisme, of focus op de preek, maar juist relaties en verbinding laten groeien door echtheid.”
“Ik heb onder meer ook mogen delen uit 1 Korinthe 8:1-3:
‘We denken allemaal dat we veel weten. En van veel kennis worden we trots. Maar liefde doet andere mensen goed. Als je vindt dat je veel van het geloof weet, dan weet je eigenlijk nog niet wat je zou moeten weten. Maar als je van God houdt, dan ken je God en kent God jou.’
In vers 2 staat dat wanneer je meent alles te weten, dat je dan eigenlijk nog niets weet. Ik vind dat een belangrijke boodschap aan de huiskerken, die ik heb gedeeld. We moeten de samenkomsten niet laten draaien om enkelen die alles menen te weten. Want dan komen veel van onze broeders en zusters niet aan bod.
Juist de delen van het lichaam die het meest kwetsbaar lijken, zijn het meest nodig. En God heeft het Lichaam zo gemaakt, dat Hij aan de delen die onbelangrijk lijken een belangrijke taak heeft gegeven. Zo komt er geen verdeeldheid in het Lichaam en zorgen alle leden even goed voor elkaar.”
Dankzij het communicatieplatform ‘De Bazuinen’ blijven de huiskerkleiders van BIA op interactieve wijze met elkaar in contact.
