Op het moment dat je je bekeert tot God, is je geest vernieuwd en volmaakt. Een voltooid geestelijk, innerlijk bouwwerk, een tempel van God. Maar aan het uiterlijke bouwwerk, ons leven met God, beginnen we pas te bouwen op het moment van onze wedergeboorte, zegt Jarno van Dijk. Aan de hand van Lukas 6:46-49 over de man die zijn huis op de rots bouwde, deelt hij principes die laten zien hoe belangrijk het is dat we niet blijven steken bij het opruimen van pijn en verdriet uit het verleden, maar dat we dieper graven en doorbreken in de bestemming die God op ons leven heeft gelegd.
‘Waarom noemt u Mij: Heere, Heere, en doet niet wat Ik zeg? Ieder die naar Mij toe komt en Mijn woorden hoort en ze doet, Ik zal u laten zien aan wie hij gelijk is. Hij is gelijk aan een man die een huis bouwde: hij groef en diepte uit en legde het fundament op de rots. Toen de hoge vloed kwam, sloeg de waterstroom tegen dat huis aan en kon het niet doen wankelen, want het was op de rots gefundeerd. Maar wie ze gehoord en niet gedaan zal hebben, is gelijk aan een man die een huis bouwde op de aarde zonder fundament. Toen de waterstroom ertegenaan sloeg, stortte het meteen in, en de val van dat huis was groot.’ (Lukas 6:46-49)
“De man die een huis bouwde, staat voor degene die doet wat God zegt. Een huis is een woonplaats; ieder van ons is een woonplaats van God vanaf het moment van onze wedergeboorte. Dan zijn we vervuld met de Heilige Geest, onze geest is vernieuwd. Onze geest is dan een volmaakt, voltooid bouwwerk, een tempel van God. Het geestelijke, innerlijke bouwwerk is voltooid,” legt Jarno uit.
“Maar terwijl onze geest al volmaakt is, werken we nog aan de ‘redding’ van onze zielen (zie Jakobus 1:21, waar de Bijbel spreekt over de ‘redding van uw zielen’.) Je ziel bestaat uit je wil, je verstand, je emoties, je persoonlijkheid, je karakter. Dat is als het ware de klep waardoor het leven van God naar buiten kan stromen.
Je karakter vormt het podium waarop je zalving en je geestelijke gaven kunnen functioneren. Je karakter wordt gevormd in je ziel. Daarom roept de Bijbel ons ook op om ons denken te vernieuwen, dat is deel van onze ziel. Onze ziel is onderhevig aan verandering. Dat is waar Jezus het dus in Lukas 6 over heeft wanneer Hij spreekt over het bouwen van een huis. Het gaat over het bouwen van onze ziel, ons karakter, ons hart.”
Graven en uitdiepen
“Er staat dan in vers 48: ‘…hij groef en diepte uit…’. Ik vroeg me af waarom dat er dubbel staat: graven en uitdiepen. Toen liet God me zien dat als je graaft, alleen de toplaag er nog maar af is, maar dat als er dan een regenbui komt, er weer water in de kuil stroomt en grond van de randen meeneemt, waardoor de kuil weer dichtslibt. Als je niet dieper graaft, kun je na verloop van tijd niet meer vinden waar je hebt gegraven. Maar als je dieper graaft, blijft er altijd een kuil en kom je bij de onderste, diepere lagen.
God sprak toen tot mij over de betekenis van de eerste laag en de diepere lagen. Hij zei dat de eerste laag het pastorale is. Het weggraven van die laag is het weghalen van zaken als pijn, afwijzing, verdriet en identiteitsproblemen door Gods liefde toe te laten. Hij haalt die bovenste laag van je af. Je merkt dat je dan al wat opgeruimder leeft, maar je bent dan nog niet bij de diepere laag.
De diepere laag staat voor het apostolische, profetische fundament van ieders leven. Dat is de laag waar dromen, visies en talenten zitten. Als je dieper graaft, kom je bij je bestemming. We moeten leren om dieper te graven, zodat we kunnen doorbreken in onze bestemming.”
Verwrongen godsbeeld
“Als we alleen onder een pastorale zalving zijn en blijven steken bij het weggraven van de eerste laag, blijven we alleen bezig met onze eigen pijn en verdriet. Dan worden we als kerk nooit van invloed in deze maatschappij, omdat we alleen met onszelf bezig zijn. Ik vraag me ook af waar we dan op bouwen. Op Jezus de Rots of op het zand van onstabiele omstandigheden? Als de vloed komt en de waterstromen slaan tegen het huis– met andere woorden: als de testen en tegenslagen komen – wat gebeurt er dan?
Wankel je dan, val je dan om? Zelfs dat is nog niet heel erg, want dan kun je weer opstaan. Maar als je gaat bouwen op de testen en tegenslagen, als je een godsbeeld gaat creëren van een God Die alleen maar bezig is met jouw beproevingen en tegenslagen, krijg je een verwaterde versie van God. Dit is ook wat we de afgelopen honderden jaren hebben gezien toen de kerk geleid werd door alleen herders en leraren. Er ontstond een verwrongen godsbeeld van een God Die alleen maar daar is als je pijn en moeite hebt.
In kerkdiensten draaide het vaak om: ‘Ben je bang, heb je problemen, zit het jou tegen in het leven..?’ Alles draaide vaak om de problemen. Als je gewoon blij zou zijn, zou je dan eigenlijk niets aan de kerk hebben. Het gevolg daarvan, als je dat doortrekt naar de hele charismatische beweging, is als je dan een keer een oproep doet voor mensen om naar voren te komen voor de kracht van God, je vaak alleen die mensen naar voren ziet komen die het heel moeilijk hebben. Het volk dat dan blijft zitten, zijn de mensen met wie het goed gaat. Zij hebben namelijk niet geleerd dat de kracht van de Heilige Geest ook voor hun is om hun leven meer op te rekken.”
Dromen en bestemmingen
“Als je dieper graaft, kom je terecht bij de dromen, visies en bestemmingen die God in mensen heeft gelegd. Natuurlijk is het goed om dingen te verwerken en te herstellen van dingen, maar tegelijkertijd: als je alleen maar naar jezelf blijft kijken, vind je altijd wel wat. Als je echter gericht bent op elkaar en op het bouwen van het Koninkrijk van God, vallen vaak automatisch dingen van je af waar je al jaren mee had geworsteld en waar je maar niet vanaf kwam.
Als je alleen maar met jouw probleem bezig bent, slokt het je helemaal op en wordt dat je hele wereld. Je kunt niets anders meer zien en nergens anders meer over praten. Je kunt dan je proces in stand houden door alleen met jezelf bezig te blijven en niet dieper te graven. Daarom rennen mensen veertig jaar lang hetzelfde rondje, net als het volk Israël in de woestijn, en komen ze niet verder. Dan zie je na vijftig jaar dat mensen nog steeds met dezelfde pijn lopen, terwijl er ondertussen een wereld verloren gaat.
Ik zeg niet dat er iets mis is met traumaverwerking, maar ik zeg wel dat waar we naartoe moeten, de diepere laag is, waar de dromen, visies en bestemmingen van mensen liggen die God in hen heeft gelegd en die zo nodig zijn in een wereld die God niet kent.”
Terug naar het origineel
“Toen God jouw vormde in de baarmoeder en er was je nog niets overkomen, dat is het origineel van hoe God jou heeft bedoeld. Toen Hij jou bedacht en jij begon te ontstaan in Zijn gedachten, dacht Hij: ‘Als ik haar nou zo ontwerp, dan kan ze dat bereiken en kan ze die dromen uitvoeren, dan kan ze in die visie wandelen en die bestemming uitleven’. God zei: ‘Wauw, prachtig, dát ga Ik neerzetten’.
Dan word je geboren uit een moeder die niet heel is en een vader die je misschien niet heeft gewild. Je leeft het leven en wordt bijvoorbeeld gepest of er overkomen je andere nare dingen. Uiteindelijk zijn er zoveel lagen op die oorsprong gekomen, dat je geen idee meer hebt hoe het origineel eruit zag.
De enige die jou dan als een peillood kan helpen om het origineel terug te vinden, is Jezus. Hij is namelijk de Rots. Daarom: hoe dieper je graaft, hoe dichter je bij Jezus het fundament komt en hoe meer het origineel, de kern van hoe Hij jou bedoeld heeft, openbaar wordt. Het einddoel is daarom nooit het opruimen van je pijn. Het einddoel is om door Jezus weer in jouw originele staat te komen zoals God jou bedoeld heeft, zodat jij uit de verf komt en Zijn Koninkrijk kunt vertegenwoordigen hier op aarde.”
Klik hier voor meer info over de bediening van Jarno van Dijk en zijn vrouw Liesbeth.