Johan Toet sprak afgelopen weekend in Ede over het thema restore. Er vonden genezing en bevrijding plaats. Zo genas een vrouw van spierreuma en twee zusjes die beiden in een rolstoel zaten, ontvingen herstel.
“In Brazilië nam ik tijd om alleen te zijn met God. Ik zat tien dagen aan Jezus’ voeten. Op de allereerste dag klom ik een berg op. Ik keek uit over de bergen en zei: ‘Heer, hier ben ik. Ik wil alles aan Uw voeten leggen en opnieuw beginnen. Fris. In rust met U’. Toen kreeg ik ‘Year of Restoration’ op mijn hart. Ik kreeg herstel in mijn tijd en intimiteit met God. Ik voelde Zijn armen om me heen, het was als een terugkeer naar mijn eerste liefde. Alles raakte me. Je hebt niks gedaan voor Hem en Hij overspoelt je met gunst en liefde. Ik zat aan de voeten van Koning Jezus en genoot. Alleen al terugdenken aan dat moment geeft me een brok in de keel. Er is niemand die mij zo kan raken als God, zelfs mijn vrouw en kinderen niet.
Eerste liefde
Weet je nog hoe enthousiast je was toen je voor het eerst ontdekte hoe goed God is? Wie wil er terug naar die eerste liefde? Ik heb ontdekt dat je altijd in de eerste liefde kunt blijven. Hij verandert niet. Het kan zijn dat Hij onderdeel van ons leven is geworden, maar Hij moet ons léven zijn. Onze belangrijkste focus. Hij is degene die zegt dat je nooit meer honger en dorst zult krijgen, Hij vervult. Aan Zijn voeten vind je herstel voor alle facetten van ons leven.
Het is ongekende genade dat de mens buiten de hof werd geplaatst”
Hoe kun je in volmaakte eenheid met God wandelen? Daarvoor moeten we terug naar hoe het was voor de zondeval, in de Hof van Eden. Daar leefden God en mens in volmaakte eenheid. Zijn Geest was in de mens door het inblazen van de levensadem. Er was geen ziekte, geen pijn, geen trauma, geen gebrek, geen lust of hoogmoed. Er was wel vreugde, liefde, genade, het was de hemel op aarde. Het was af. Voltooid. Waar God is, kan niets gebroken zijn.
Toen kwam de zondeval en door de keuze van de mens ging de eenheid met God kapot. De mens was gebroken en er ging iets essentieels verloren. We denken vaak dat God de mens uit de hof stuurde voor straf, maar het was genade. Want als de mens in zijn gebroken staat van de boom des levens zou eten, dan zou hij voor eeuwig gebroken zijn gebleven. Het is ongekende liefde en genade dat zij buiten de hof werden geplaatst, al betekende dit ook dat ze buiten de rust, de voorziening en zegen kwamen.
Coke
Buiten de hof was de vloek. Zonder Gods Geest is de mens niks anders dan stof. De hele wereld was gebroken, de mens ook. God kon niet meer in de mens wonen door de zonde, daardoor ontstond leegte. Die willen mensen vullen met van alles. Ik ben aan alles waar je verslaafd aan kunt zijn, verslaafd geweest. Aan coke, porno, vrouwen, sigaretten, drank. Alleen niet aan koffie. Al die dingen vervullen je niet, ik kan het weten. Zelfs het roken van een kilo wiet brengt je niet de vervulling die je zoekt. Alleen maar honger, waardoor je weer obesitas krijgt”, grapt Johan.
“Niets kan die leegte vervullen. Het maakt niet uit hoe vaak je naar de kapper gaat, hoeveel auto’s of horloges je hebt, hoe vaak je je nagels laat doen. Dit is waarom Paulus spreekt over ‘ik ellendig mens’, dat is de mens zonder Christus. De mens is slaaf van de zonde en kan daar niet van vrijkomen. Dat moet hersteld worden. Dat deed Jezus. Hij nam de gestalte van een slaaf aan zodat wij zonen konden worden. Hij bracht vrede. Alle dingen maakt Hij nieuw. Door Jezus zijn we weer compleet, leeft God weer in ons. We zijn terug bij hoe we horen te zijn, terug in de hof. Daar is voorziening, herstel. Daar mag je komen met je vermoeidheid en je lasten. Daar is vrede voor je ziel.
Onverdiend
We hebben vaak de neiging om het zelf weer te willen doen. We begeven ons buiten de hof, in het eigen vlees. Waarom zo hard werken voor iets wat we al hebben, om iets te worden wat we al zijn? In Jezus hebben we alles al ontvangen. We zijn vergeven, hebben de zegen, krijgen eeuwig leven, zijn rechtvaardig. Het is volbracht. We hoeven het niet te doen vanuit eigen kracht, maar mogen gaan uitdelen wat we vinden in de rust bij Jezus. De crimineel aan het kruis wist dat hij het verdiende om te sterven. Toch mocht hij naar het paradijs. Hij had er niets voor gedaan: niet gebeden, niet gevast, niet geëvangeliseerd, niets. Hij kreeg, net als wij onverdiende gunst.”
Zaterdagavond liet een tiental mensen zich dopen en tientallen mensen lieten bidden voor herstel in hun leven. Vrijdag genazen twee zusjes die beiden in een rolstoel zaten. En een vrouw herstelde van spierreuma.