Hij groeide op in Enschede in een gezin met vijf broers en beide ouders. Elke zondag ging Jan Coen met het gezin twee keer naar de vrijgemaakt gereformeerde kerk, waar hij liever niet dan wel naar toe ging. “In de ochtend probeerde ik nog te slapen of deed ik alsof ik nog sliep en dan hoopte ik dat mijn ouders mij lieten liggen.’’
Op de basisschool kwamen zijn ouders er al vrij snel achter dat hij niet goed mee kwam. “Ik was wat drukker en ook wel agressief. Vooral het tweede gedeelte van mijn basisschooltijd had ik bijna elke pauze wel ruzie. Toen zijn mijn ouders met mij heel erg gaan zoeken naar wat er aan de hand is en hoe ik beter kon gaan leren.’’ Ook in het gezin liep het niet lekker. Na verschillende therapieën te hebben gedaan en geprobeerd, werd hij gediagnosticeerd met ADHD.
“Na verschillende therapieën te hebben gedaan en geprobeerd, werd hij gediagnosticeerd met ADHD.”
Niet lekker
Een lange tijd dacht Jan Coen dat het door hem kwam dat het niet lekker liep thuis. “Het kwam ook door heel veel andere dingen, maar ik heb ooit bedacht dat het door mij kwam. Zo heb ik dat ervaren, ik was het buitenbeentje.’’
Vanaf het moment dat hij de diagnose kreeg tot aan het tweede jaar van zijn HBO-opleiding, slikte hij elke dag ritalin. “Het heeft me sowieso geholpen in het lezen en schrijven en ook wel in het sociale leven. Alleen was ik gewoon niet meer enthousiast, ik was niet meer de enthousiaste jongen die ik altijd was. Ik was helemaal afgevlakt.’’
Onzekerheid
In zijn tienertijd groeide de onzekerheid over wie hij was en hij zocht zijn toevlucht onder andere in pornografie. “Ik was heel erg aan het zoeken naar van alles, ik was heel onzeker geworden. Ik voelde aan alles dat ik niet helemaal was zoals alle anderen. En ik voelde me vooral door mensen niet begrepen in wie ik was. Ik was eigenlijk heel gevoelig, maar kon dat niet uiten, wat denk ik door de medicijnen kwam. Ik voelde eigenlijk niks, maar ook weer heel veel.’’
“ik was niet meer de enthousiaste jongen die ik altijd was. Ik was helemaal afgevlakt.’’
Rond zijn zestiende kreeg Jan Coen een steeds sterker verlangen naar een leven met God, maar ergens klopte het nog niet voor hem. “Het is gek dat Hij sterft voor je zonden en sterft zodat je helemaal in vrijheid met Hem kan leven, terwijl ik me eigenlijk de hele tijd slecht voelde.’’ De ouders van Jan Coen waren ondertussen een huisgemeente gestart in een achterstandswijk in Enschede en ontdekten dat God liefde is en het beste met je voorheeft. “Dit heeft wel invloed gehad op mijn beeld van God, dat Hij van je kan houden. Maar het wettische zat nog wel heel erg in mijn hoofd, dus ik voelde me nog steeds als een fout en slecht iemand. Iemand die het nooit goed doet.”
Seksualiteit
In diezelfde periode kreeg hij een vriendin en ging hij verder experimenteren op het gebied van seksualiteit. “Ik wist wel dat je seks voor het huwelijk gewoon niet doet, maar dat was de regel en verder geen uitleg of toelichting erbij. Daar wilde ik me wel aan houden, maar ik had er nooit bij stilgestaan dat je een gevoel kan hebben van liefde en dat je opgewonden kon raken.
Ik had geen idee, dus toen dat kwam liet ik me daar helemaal in gaan. Ik ging het feit dat ik ineens wel wat voelde volledig uitbuiten. Het was heel fijn, om eindelijk weer dingen te voelen en te ervaren. Dus ik wilde dat gevoel vaker, wat maakte dat ik het ook weer in pornografie ging zoeken. Het maakte me meer onzeker, ik had ergens wel door van ‘dit klopt nog niet helemaal’, dus ja, je doet het weer fout.’’
“Het was heel fijn, om eindelijk weer dingen te voelen en te ervaren. Dus ik wilde dat gevoel vaker, wat maakte dat ik het ook weer in pornografie ging zoeken.”
Studeren in Ede
Jan Coen ging in Ede studeren en op kamers. Hij stapte uit een thuissituatie die op dat moment niet fijn was. Er waren veel sterfgevallen in de familie en in het gezin speelde er depressies. Na zijn eerste jaar op de hogeschool besloot Jan Coen in de zomervakantie een paar weken zijn medicijnen links te laten liggen. Toen hij dit bij de start van zijn tweede jaar weer oppakte, ging het mis. “Ik werd er helemaal depressief van. Het klopte niet hoe ik dacht en hoe ik me voelde. Ik had een paar weken geen pillen genomen en in die weken begon ik lekker te eten en het leven eigenlijk te ontdekken. Ik ontdekte dat ik enthousiast kon zijn over dingen en dat ik me niet meer geremd voelde. Toen ik weer medicijnen ben gaan slikken voelde ik me zo beroerd.”
Hij liet zijn medicatie voor wat het was en probeerde er wat van te maken, ondanks het negatieve zelfbeeld dat hij had en hoe hij nog worstelde met zichzelf. In eerste instantie lukte dit wel, maar al vrij snel kwam hij nog verder met zichzelf en uiteindelijk ook met God in de knoop. De relatie met zijn vriendin ging uit en de pornografie bleef een groot struikelblok in zijn leven.
“Ik was heel enthousiast geweest en voor God gegaan en aan het eind van het jaar klapte ik volledig uit elkaar en kon ik eigenlijk helemaal niets. Ik was van alle prikkels ineens overspannen. Van alles wat ik ineens had ontdekt en van alles wat er in korte tijd mis was gegaan. Toen heb ik God wel de schuld gegeven van dat het allemaal niet lukte. Door met de pillen te stoppen en vol voor Hem te gaan had ik een risico genomen. Dus toen belandde ik op een dieptepunt. Ik stond volledig stil en had geen zin in God. Ik had eigenlijk nergens meer zin in. Ik was er klaar mee.’’
“Toen heb ik God wel de schuld gegeven van dat het allemaal niet lukte. door met de pillen te stoppen en vol voor Hem te gaan HAD ik EEN RISICO GENOMEN.”
Geliefde
Na twee maanden op bed te hebben gelegen, besloot Jan Coen dat hij iets moest gaan doen. ‘’Op een gegeven moment ben ik gewoon in mijn eentje gaan lopen. Soms drie uur lang op de hei en ik ben me gaan uiten naar God. Soms schreeuwde ik het uit. Ik ben mijn hart gaan delen met alles wat daarbij kwam kijken. Ook de boosheid op Hem. En in die paar maanden is God me gaan bevestigen in dat ik wel geliefd ben, heeft Hij die last een beetje van me afgenomen en mij het enthousiasme voor Hem teruggegeven.”
“Toen ik met Hem ben gaan delen hoe ik in het leven stond en dat ik het allemaal niet zag zitten en ik Hem eigenlijk ook niet mocht, is er wat veranderd. Vervolgens heb ik het ook aangedurfd om met mensen te delen hoe ik me voelde. Hoe groot de puinhoop ook was, ik ben gaan delen.’’
Beter plannen
Een jaar later pakte Jan Coen zijn studie weer op, had hij bij therapie geleerd beter te plannen en leefde hij bewuster met God. ‘’Ik ben daar heel bewust met God ingestapt, ook in het plannen bijvoorbeeld. Ik weet dat ik nog eens een gesprek met een goede vriend had die zei: ‘Zegen dan gewoon je denken, je concentratie, bid daar dan voor’, terwijl ik daar nooit zo over na had gedacht. Maar ik bedacht me toen ‘oh ja, dat kan natuurlijk ook’. En dat hielp ook echt. Ook in het eenvoudige kan je God betrekken.’’
“Ik schaamde me voor mezelf, ik waardeerde mezelf niet en God heeft dat weggenomen.”
Waar zijn leven voorheen een grote worsteling leek te zijn, waren er nu steeds meer dingen aan het veranderen. “Ik schaamde me voor mezelf, ik waardeerde mezelf niet en God heeft dat weggenomen. Ik ben gaan luisteren naar Zijn woorden, dat ik me niet hoef te schamen, maar dat Hij me een geniaal persoon vindt. Ook al heb ik die ADHD, Hij waardeert mijn enthousiasme. Dus Hij heeft zeg maar wat ik heb ervaren als last, omgedraaid naar kracht. Ik durf mijn onzekerheden en mijn worstelingen te delen.’’
Ook in zijn gezin en op het gebied van pornografie is hij echt veranderd. “Rondom pornografie dacht ik eerst: ‘Dit is fout, het mag niet, dus ik ben niet goed genoeg.’ Op een gegeven moment dacht ik: ‘Ja, maar wacht even, God zegt dat ik wel goed genoeg ben, Hij zegt wel dat Hij van me houdt.’ Dus dat ben ik gaan zeggen. Ik ben God gaan danken dat Hij van me houdt en dat ik Zijn zoon mag zijn. En dat ben ik gewoon, zo gênant als het is, direct na het porno kijken gaan uitspreken.
“Ik ben God gaan danken dat Hij van me houdt en dat ik Zijn zoon mag zijn. En dat ben ik gewoon, zo gênant als het is, direct na het porno kijken gaan uitspreken.”
Niet afgeschreven
En na een paar weken had ik helemaal de behoefte niet meer om naar pornografie te kijken. Dat was gewoon klaar, want dat wat ik miste, die leegte die ik opvulde met pornografie, heb ik op laten vullen met God. En soms dan komt dat zeurende nog wel eens terug en dat schud ik regelmatig heel makkelijk van me af en soms dan trekt het je toch een beetje mee, maar daar heb ik dus super hard geleerd dat ik mag delen. Dat ik niet meteen afgeschreven ben, maar dat ik fouten mag maken.’’
Ook de ommekeer in zijn gezin getuigt van Gods liefde die werkt en echt levens verandert. “In mijn gezin is gewoon een stuk kwetsbaarheid gekomen en de liefde voor Jezus, voor elkaar en voor onszelf. Iedereen heeft wel geworsteld met eigenwaarde. En dat is veranderd en wordt nu meer bepaald door Jezus. Het startte dus met mijn ouders die hun eigen huiskerk begonnen, maar ik heb me uiteindelijk als eerste laten dopen.
“Het startte dus met mijn ouders die hun eigen huiskerk begonnen, maar ik heb me uiteindelijk als eerste laten dopen”
Daarna heb ik twee broers gedoopt en later hebben we als gezin mijn ouders ook gedoopt. Als kinderen hebben we de volgende stappen gezet na onze ouders en dat hebben we weer met hen mogen delen. En ik zie bij iedere broer dat God daadwerkelijk leeft, waar het eerst meer traditie was, leeft het nu echt.”
