Wanneer werd jij voor het laatst door een auto met zes gewapende mannen geëscorteerd naar een kerkdienst? Of afgewezen voor een baan, geweigerd voor een opleiding of verstoten door je familie omdat je christen bent? Je hoeft maar heel even in Pakistan te zijn om te beseffen dat christen zijn er hier heel ander uitziet dan bij ons…
Pakistan staat in de top tien van landen waar christenen het meest worden vervolgd. Ze worden er als minderwaardig beschouwt. Velen belanden in slavernij omdat ze weinig tot geen kansen krijgen in de maatschappij. En alsof dat al niet genoeg is, krijgen ze regelmatig te maken met buitensporig geweld. In de stad Jaranwala werden onlangs tientallen kerken en huizen van christenen vernield. Doodsbang waren de bewoners de omliggende velden in gevlucht en overnachtten daar.
“Duizenden mensen geven hun leven aan Jezus…”
Vastberadenheid
En toch is er ondanks alles zo’n vastberadenheid onder christenen. Mensen kiezen voor Jezus ongeacht de verschrikkelijke gevolgen. “God heeft Pakistan op het oog,” zegt Dylan de Bruin. Het is een gesloten land, maar de harten staan open voor het evangelie.” Dat laatste bewijzen diverse foto’s en video’s van zijn reis. Duizenden mensen zitten hongerig naar het woord van God te luisteren onder toeziend oog van een gewapend politiepeleton, en nog eens duizenden mensen geven hun leven aan Jezus. Volgens een van de sprekers, Eric Smith, waren het er meer dan 60.000. Aan de lopende band werden mensen van pijn in hun lichaam genezen. Ook verdween bij een vrouw na gebed een zichtbare tumor, kon een kreupele man weer lopen nadat zijn benen weer recht waren komen te staan en kon een jonge vrouw voor het eerst in haar leven praten.
“De Python in de Efteling is er niks bij.”
Na een heftige periode, waar hij in een eerder artikel over vertelde, is Dylan na een diep werk van herstel door God weer druk met evangelisatiewerk. Het was voor hem de derde keer dat hij naar Pakistan afreisde, een land waar hij een speciale roeping voor voelt. God moet je ook duidelijk roepen voor een land als dit, zegt hij. “Het is geen sprookje, het evangelie verkondigen in Pakistan. Je moet er niet heen gaan als je niet bereid bent om je leven te verliezen…” Het had weinig gescheeld of de hele reis kon niet doorgaan. Pas een uur voor vertrek kreeg Dylan zijn visum binnen. Maar ook de reis zelf zou een enerverende tijd worden. “De Python in de Efteling is er niks bij.”
“…een aanval van de satan is de geboortegrond van opwekking.”
In het hol van de leeuw
Dylan bezocht tijdens zijn reis onder andere Jaranwala, waar recentelijk een uitbarsting van geweld tegen christenen had plaatsgevonden. In een video vertelde hij dat het voelde alsof hij op het punt stond zich in het hol van de leeuw te begeven. De situatie daar is zeer licht ontvlambaar. “Maar,” zegt hij, “een aanval van de satan is de geboortegrond van opwekking.” Er vonden een aantal krachtige diensten plaats en doordat er binnen mum van tijd een groot geldbedrag was binnengekomen kon hij de lokale christenen ook voorzien van voedsel en medicijnen. Dylan en zijn medereizigers hadden de wind in de rug. Maar temidden van alle mooie kansen om christenen te bemoedigen en helpen, kwam Dylan al snel voor een lastige keuze te staan.
Moeilijkste keuze
Zijn lokale partner kwam afspraken keer op keer niet na en bleek ook steeds verkeerde informatie te geven. “Mijn lijfspreuk is altijd: ‘Ik ga verder waar anderen stoppen.’ Maar nu moest ik een belangrijke keuze maken, en misschien ook wel de moeilijkste keuze uit mijn tijd in de bediening tot nu toe. Ga ik op deze manier verder, met mogelijk gevaarlijke situaties tot gevolg? En zo ja, doe ik het dan om mezelf te bewijzen aan mensen of om God te eren? Ik ben bereid om te sterven voor Jezus, maar als het vanwege roekeloos gedrag of dwaasheid is…” Een belangrijke les uit de tijd dat Dylan in het leger zat gaf de doorslag. “Als jouw insider je geen betrouwbare informatie geeft, dan ga je niet de hoofdstrijd in.”
“Heer, dank U wel dat U een nieuwe deur gaat openen, …”
Dylan besloot te missie af te breken, maar samen met zijn reispartner Ray de Lima, voorganger van FOUND, bad hij: “Heer, dank U wel dat U een nieuwe deur gaat openen, dat U een verrassing voor ons heeft en dat deze situatie helemaal omslaat.”
Open deuren
Niet veel later stuurde een bevriende bedieningsleider uit de stad Lahore een auto om de twee op te halen. In de dagen erna bezochten ze onder andere mensen die in slavernij leven en wiens levensomstandigheden Dylan met zijn Abbba Father-project probeert te verbeteren. God was hierbij krachtig aanwezig. Tientallen mensen werden vervuld met de Heilige Geest en lieten zich dopen. En tegen het einde van de missiereis kreeg Dylan ook de kans om bij een enorme evangelisatiecampagne aanwezig te zijn. Gevolgd door een auto met zes gewapende persoonsbeveiligers reden ze ernaartoe.
“…fonkelnieuw project…”
Dat God alles ten goede keert bleek onderweg toen in een gesprek met de hoofdspreker van de campagne naar voren kwam dat hij organisator was van campagnes van internationaal bekende evangelisten. God opende door deze ontmoeting vele deuren voor evangeliesatiewerk, maar ook voor een fonkelnieuw project waar Dylan zeven jaar lang mee bezig is geweest en wat hij nu eindelijk aan de wereld kan presenteren.
Meer weten over Dylan en zijn bediening One for Christ? Kijk op: https://oneforchrist.com/