Christian Tan deelde onlangs een foto van een Iraniër op zijn Facebookpagina met wie hij een mooi gesprek had gevoerd. De man wilde dolgraag dat Christian zijn foto met iedereen zou delen, zodat al die mensen voor hem konden bidden voor een ontmoeting met Jezus. Christian en zijn vrouw Nathalie maken regelmatig bekeringen mee vanuit het atheïsme, de islam en hari krishna. Toch vindt Christian dat we de waarde van gesprekken die we voeren, waarbij een radicale bekering in eerste instantie uitblijft, ook niet moeten onderschatten.
Onlangs ging Christian met zijn gezin op vakantie naar Turkije. In het Westen van Turkije zijn veel liberalen en het viel Christian dan ook op dat de mensen daar over het algemeen heel open waren. ‘’Toen we daar waren heb ik gelezen dat zij 101 jaar geleden de Grieken hebben verdreven, maar heel veel mensen hebben Grieks bloed. De stad Izmir is eigenlijk Smyrna uit Openbaring. Efeze was ook daar. Dus die mensen hebben op de een of andere manier historisch gezien een veel minder sterke band met de islam.’’
Gesprek bij de ruïnes van Efeze
De openheid zorgde voor een leuk aantal spontane gesprekken met mensen, waarin Christian en Nathalie de mogelijkheid hadden om het evangelie te delen. Verschillende mensen begonnen uit zichzelf met hen te praten en vragen te stellen. Zo haakte een Nederlandse Turk bij de ruïnes van Efeze in op de uitleg die Christian aan zijn gezin gaf: ‘’Ik ben nogal een geschiedenis- en Bijbelnerd, dus ik was aan het uitleggen wat we allemaal zagen. De man luisterde mee en zei: ‘Je weet er veel van af. Ik vroeg me af: Wat doen al die christenen hier? Het verbaast me.’ Ik begon het evangelie uit te leggen en hij begon er Mohammed tegenin te brengen. Ik ken best wel wat argumenten voor het christendom, maar ook argumenten die niet zo erg pleiten voor de islam. Het werd uiteindelijk een heel mooi gesprek.’’
Vrede
Ook Nathalie raakte aan de praat met een verkoper in een kledingwinkeltje. Christian: “Filippenzen zegt: ‘Laat je vriendelijkheid bij iedereen bekend zijn’. Nathalie is nooit alleen bezig met wat ze wil kopen, maar let ook op de mensen. Ze is altijd heel vriendelijk. In het winkeltje begon ze vragen aan de meneer te stellen. Hij vertelde dat hij in Zwitserland had gewoond en daar een vrouw heeft gehad. Nathalie vroeg of het een beetje een goede vrouw was. ‘Nee, een hele slechte’, zei de man. Ze begon een beetje te vertellen over ons huwelijk, waarna hij tegen haar zei: ‘’Jij bent heel anders dan die andere toeristen hier. Jij hebt vrede. Why do you have peace?’ Dat was best wel een inkoppertje, dus Nathalie begon te vertellen over Jezus. Vervolgens haalde ze mij erbij en samen hebben we verder met hem gepraat.’’
Jij bent heel anders dan die andere toeristen hier. Jij hebt vrede. Why do you have peace?
En ook niet zomaar toevallig: Tijdens een kapperbezoekje in Turkije raakten zij in gesprek met een Turkse vrouw uit Deventer. ‘’Eigenlijk had ze al helemaal geen zin meer in religie, maar in ons gesprek wilde zij alles weten en zei: ‘Als God zo is, dan wil ik Hem ook wel.’ We hebben telefoonnummers uitgewisseld, dus hopelijk kunnen we binnenkort met haar afspreken in onze woonplaats.’’
Iraanse chauffeur
De ontmoeting op de terugweg bij het vliegveld in Duitsland was de kers op de taart. Terwijl Nathalie en de kinderen bij de koffers bleven, werd Christian door een chauffeur opgehaald voor een rit naar de garage waar zijn auto geparkeerd stond. Het waren maar ongeveer 5 minuten, maar het gesprek met de chauffeur moet veelbetekenend voor hem zijn geweest. ‘’Ik ben oprecht geïnteresseerd in mensen, dus ik begon vragen aan hem te stellen, onder andere waar hij vandaan komt. Hij stelde dezelfde vraag aan mij en ik antwoordde dat mijn vader uit Indonesië komt en mijn moeder uit Nederland. Hij zei: ‘Oh, Indonesië! De president daarvan is in Iran op bezoek geweest en toen was ik zijn lijfwacht. Ik was vroeger in Iran namelijk lijfwacht van de Ayatollah’s.’ Ik begon hem daar ook oprecht vragen over te stellen en ik weet niet waarom, maar op een gegeven moment zei hij: ‘You’re a good man’. ‘Nee, nee’, zei ik. ‘Ik weet hoe ik was zonder Jezus en hoe ik zou zijn geweest. Voor mij is het alleen maar Jezus, Hij maakt mij enigszins goed’.’’
Jezus nodig
Toen hij de naam van Jezus hoorde, zei de chauffeur: ‘’Bid voor mij. Ik heb ook Jezus nodig en wil ook meer van Hem.’’ Christian vroeg verder, waarna de man zei: ‘’Ik geloof wel in God, maar de islam; ik weet het niet.’’ Christian reageerde: ‘’Ga vanavond gewoon vragen aan God of Hij echt is. Ik geloof dat Jezus de Enige Weg is. We kunnen nooit genoeg goede werken doen. Ik hoor heel veel moslims zeggen dat zij al die dingen niet kunnen, zoals vijf keer per dag bidden. Het gaat toch nooit lukken om goed genoeg te zijn, want al het goede wat we proberen verknallen we toch weer met iets stoms. God zegt daarom dat dat de weg niet is. De weg is om eerlijk te erkennen: Ik haal het niet, maar ik wil het wel. Ik wil zo graag bij U zijn. Vergeef mij alstublieft mijn zonde.’’ Zo lukte het Christian om in slechts vijf minuten het evangelie te delen.
Bid voor mij. Ik heb ook Jezus nodig en wil ook meer van Hem.
Christian eindigde door tegen de man te zeggen dat hij gewoon moest vragen, gewoon bidden, en dat hij ook voor hem zou bidden als hij dat wilde. Zijn reactie: ‘Ja alsjeblieft, doe dat. Ik wil dat echt meemaken!’ Hij vond het helemaal geweldig toen Christian hem een ‘Meer Jezus’ armbandje gaf en een ‘Meer Jezus in meer mensen’ tas. ‘Maak maar een foto en die kun je dan doorsturen naar mensen om voor mij te bidden. Het maakt niet uit, ik wil dit. Iedereen mag het zien en mag het weten.’
Goede ontmoetingen
Christian: ‘’Het zijn voorbeelden van mensen die niet meteen tot bekering zijn gekomen, maar in de kerk zeggen wij ook altijd: ‘Als mensen op -5 staan hebben ze vaak twee of drie plusjes nodig van goede ontmoetingen om echt tot geloof te komen. Als ik kijk naar alle bekeringen die we hebben meegemaakt of waar we van gehoord hebben, dan is het bijna nooit zo dat dit in één moment gebeurd is. Altijd hoor je achteraf: ‘Toen kwam ik al die tegen, toen sprak ik al met zo iemand en toen in de trein las ik dit’. Al die mensen die hun pad hebben gekruist en impact hebben gehad zullen het pas in de hemel weten. De duivel wil ons ontmoedigen door in te fluisteren: ‘Stop er maar mee, niemand komt tot bekering en het heeft allemaal geen zin.’ Maar als we met z’n allen als christenen gewoon voortdurend al die details gaan doen die in het Woord staan, zoals ‘Laat je vriendelijkheid bekend zijn bij iedereen’, ‘Leg je toe op de gastvrijheid’, ‘Zorg dat je elkaar in eerbetoon tot voorbeeld bent’, dan gaan we een droom van dit soort momenten meemaken.’’
Als mensen op -5 staan hebben ze vaak twee of drie plusjes nodig van goede ontmoetingen om echt tot geloof te komen.
