Wist je dat in Psalm 139 staat dat God alle dagen van je leven heeft opgeschreven in een boek? “God heeft een plan voor mij, maar ook voor jou”, zegt voormalig internationaal bekend kunstschilder en oprichter van organisatie Children Asking, Eric Visser. “Door keuzes te maken zonder compromissen te sluiten, kom je steeds dichterbij de weg die God voor je heeft.” Eric ondervond dit in zijn eigen leven en schreef er een boek over: ‘De ontdekking van het paradijs’. “Het gaat niet alleen over gebeurtenissen in mijn leven, maar vooral over het geestelijke proces achter mijn levensweg.”
Al voor zijn bekering waren compromisloze keuzes kenmerkend voor Erics leven. Zo werkte hij tijdens de Koude Oorlog mee met het smokkelen van mensen van Oost- naar West-Berlijn.
Mensensmokkel
“In de tijd van de Koude Oorlog zat ik op de HFBK (Hochschule für Bildende Künste) in West-Berlijn. Op een keer kwam ik bij iemand thuis en spraken we over de impact van de tweedeling van de stad. De dame vroeg of ik een ondergrondse organisatie wilde helpen om mensen uit Oost-Berlijn vandaan te smokkelen. Als buitenlander kon ik namelijk vrij reizen. Het raakte mij en ik besloot hen te gaan helpen.”
Geen compromis
Een andere radicale keuze die hij maakte was in Parijs, waar hij tot geloof kwam. “Vanaf mijn zeventiende had ik een carrière als lyrisch abstract schilder. Daar had ik veel succes mee. Ik heb een serie tentoonstellingen over de hele wereld gehouden. Ik had een groot huis, een dikke Volvo en een zeiljacht. Jezus vond ik maar niets, tot mijn leven in duigen viel en ik berooid in Parijs aankwam. Bij de Notre Dame had ik een ontmoeting met Jezus en kwam ik tot geloof.”
Daarna komt Eric terug in Nederland en besluit zijn carrière over een andere boeg te gooien. “Het lyrisch abstract schilderen voelde als een gevangenis, ik wilde iets anders.” Uiteindelijk koos hij voor realistisch schilderen.
“Ik verkocht veertig schilderijen en van de opbrengst konden we in Parijs wonen. Daar wilden ze dat ik in een andere stijl ging schilderen. Daarmee zou ik meer geld kunnen verdienen. Dat konden we goed gebruiken.” Toch besloot hij dat uiteindelijk niet te doen, omdat hij geen compromis wilde sluiten.
“het ergste wat je kan overkomen, is dat je steeds water bij de wijn doet, tot je aan het einde van je leven ontdekt dat je je dromen nooit hebt uitgeleefd.”
Op de dag van zijn besluit wachtten zijn vrouw en kind hem opgewekt op. “Mijn vrouw zei: ‘Weet je wat er is gebeurd terwijl jij weg was? Iemand heeft drie van je schilderijen gekocht!’ Dat was heel bijzonder, want daar konden we financieel weer maanden mee vooruit.”
Het loonde om een keuze te maken waarbij Eric zijn hart volgde en niet op geld of gemak afging. “Wat ik hoop te bereiken door dit te delen, is dat mensen bewuster keuzes gaan maken”, zegt hij.“Het ergste wat je kan overkomen, is dat je bij elke keuze in je leven water bij de wijn doet, tot je aan het einde van je leven ontdekt dat je je dromen nooit hebt uitgeleefd.”
Auschwitz
Een andere keuze die grote impact op de koers van Erics leven had, was toen hij naar Krakau reisde om de opening van een tentoonstelling van zijn werk in het Nationaal Museum mee te maken. Eenmaal daar wilde hij het concentratiekamp in Auschwitz bezoeken en dat had een achterliggende reden.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog had een Joodse buurvrouw Erics moeder gevraagd of die haar baby wilde adopteren. Zij en haar man hadden van de Duitsers een oproep gekregen om met de baby op transport te gaan (naar wat later een dodenkamp bleek te zijn).
Omdat recht tegenover het huis van Erics ouders echter een NSB’er woonde, durfde Erics moeder het niet aan de baby te adopteren. Zelf was ze in verwachting van Eric en bang ook haar eigen baby te verliezen als de NSB’er zou ontdekken dat ze een Joodse baby in huis had.
De volgende dag vertrokken de Joodse buren, familie De Vries, met hun baby Betty en kwamen ze terecht in kamp Vucht. Een paar weken later kwamen ze via Westerbork in Sobibór. Uiteindelijk belandden ze in Auschwitz waar ze bij aankomst met vele anderen werden vermoord. Ook baby Betty overleefde het niet.
Leef!
“Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik leef, omdat mijn familie haar niet opgevangen had. Het gaf me een soort schuldgevoel. Toen ik uiteindelijk Auschwitz bezocht, hoorde ik in mijn gedachten ineens een meisjesstem: ‘Ik ben niet boos op je omdat je moeder mij niet durfde te redden, maar leef! Leef twee keer; een keer voor jou en een keer voor mij’.
Toen hij later namens UNESCO naar São Paulo reisde met geleend Joods geld, bezocht hij een sloppenwijk. Daar vroeg God hem om dat tweede leven te beginnen, het leven van Betty de Vries. Toen heb ik het roer opnieuw omgegooid en ben me namens de Joodse Betty de Vries gaan inzetten voor Braziliaanse kinderen in sloppenwijken.”
Children Asking
Zo richtte Eric de stichting Children Asking op die Braziliaanse kinderen in sloppenwijken een kans geeft op goed onderwijs met christelijke normen en waarden. Die normen en waarden worden niet alleen in theorie overgebracht. “We trainen onze medewerkers om de normen en waarden in hun persoonlijke leven uit te leven. Zo krijgen kinderen positieve rolmodellen aan wie ze zich kunnen spiegelen.”
In 2014 deed de Erasmus Universiteit van Rotterdam een onderzoek naar de scholen van Children Asking en bleken ze erg effectief. “Het bleek dat iemand die op onze scholen bijvoorbeeld in groep 4 zit, de kennis heeft van iemand die op een andere school in groep 5 zit. De cijfers van zo’n kind schieten omhoog, de motivatie neemt toe en het gedrag van het kind wordt daardoor positief beïnvloed.”
“echte verandering begint bij mentaliteitsverandering.”
De stichting is inmiddels niet meer alleen in Brazilië actief, maar ook in Afrika en Pakistan. In totaal zijn er al 13.500 leerlingen die meedoen aan het programma. “We willen dit systeem wereldwijd introduceren”, aldus Eric.
Overigens heeft de stichting vanuit Nederland inmiddels alleen een ondersteunende rol. Het is de bedoeling dat de lokale partners en medewerkers zelf geactiveerd worden en men zo zelfstandig mogelijk werkt. Daardoor helpt de stichting de mentaliteit bij de bevolking positief te veranderen en dat is belangrijk. “Echte verandering begint bij mentaliteitsverandering.”
De switch van Erics kunstenaarschap naar het zich volledig inzetten om kansarme kinderen een hoopvolle toekomst te bieden, heeft hem veel gekost. Het volledige verhaal staat beschreven in zijn boek.
Odyssee
“Het is eigenlijk een odyssee; een zoektocht naar waar ik vandaan kom en waar ik naartoe ga. De zoektocht was niet altijd makkelijk, maar ik ben blij met de keuzes die ik heb gemaakt. Door mijn keuzes ben ik steeds dichterbij de plannen gekomen die God voor mij heeft, en uiteindelijk kom ik bij mijn doel: het paradijs.”
