Vivian uit Utrecht is anderhalf jaar oud als haar lichaam extreem veel vocht gaat vasthouden. Artsen weten niet wat het is. Opgenomen in het ziekenhuis staan artsen voor een raadsel. Pas bij overplaatsing naar het academische WKZ wordt de nierziekte, nefrotisch syndroom gediagnosticeerd. “We moesten er niet aan denken om haar te verliezen”, zegt haar vader, Martin de Jong.
Na een paar dagen krijgen de ouders een grote schok te verwerken als blijkt dat Vivian de meest erge vorm van het de ziekte heeft. De mededeling is dat hier nog niemand van is genezen. De artsen bellen dagelijks met professoren van over de hele wereld. De vochtophoping stopt echter niet en de artsen roepen de ouders van Vivian bij zich en geven hen de boodschap dat ze rekening moeten houden met het ergste.
Gesterkt door hun geloof in Jezus Christus en het offer dat Hij bracht aan het Kruis roepen ze vrienden van over de hele wereld op om te bidden. De vader Vivian vertelt, ik ben letterlijk op de bijbel gaan staan. We hadden twee “waarheden” die van de artsen en de Waarheid van Gods Woord.
1 Petrus 2:24
Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout, opdat wij, voor de zonden dood, voor de gerechtigheid zouden leven. Door Zijn striemen bent u genezen.
Natuurlijk waren we soms onzeker en bang. We moesten er niet aan denken om onze dochter te verliezen. Gesteund door bidders van over de hele wereld groeide het geloof in genezing. Elke dag proclameerde we
‘Ik zal niet sterven maar leven, en ik zal de werken van de HEERE vertellen.’ Psalm 118:17 HSV
Martin: “We geloofde dat ze gezond zou opgroeien zonder ziekten en nawerkingen. Nu 16 jaar later is Vivian een gezonde jonge vrouw. Alle eer voor Jezus. Onze betrouwbare Heer en Heiland.”
