Het is de week voor de Vervolgde Kerk: een week waarin extra wordt stilgestaan bij de christenvervolging die wereldwijd toeneemt, maar het is ook een week die de mogelijkheid geeft om na te denken over wat wij kunnen leren van onze vervolgde broers en zussen.
De week is traditiegetrouw afgetrapt met de Zondag voor de Vervolgde Kerk, precies een week na Pinksteren. Dit omdat we in de bijbel kunnen terugvinden dat na de uitstorting van de Heilige Geest en het verspreiden van het evangelie ook de christenvervolging opkwam. In veel kerken in Nederland werd hier afgelopen zondag bij stilgestaan.
In ons interview begin dit jaar met de directeur van Open Doors, Maarten Dees, over de Ranglijst Christenvervolging kwam duidelijk naar voren hoe hard onze broers en zussen ons gebed nodig hebben. ‘’In de landen die op de lijst staan lijden 312 miljoen christenen onder ‘zeer zware’ tot ‘extreme vervolging’. Daarnaast worden in 26 andere landen nog eens 47 miljoen christenen ‘zwaar vervolgd’. Wereldwijd kan 1 op de 7 christenen zijn geloof niet in vrijheid beleven.’’, vermeldt de website van Open Doors.
De directeur vertelde in het interview over alle schrijnende ontwikkelingen. Alles laat zien dat de intensiteit van vervolging is toegenomen. ‘Is er dan wel een boodschap van hoop?’, vroegen we hem. Zijn reactie was: ‘’Ja, dat is het paradoxale en bijna beschamende voor ons als westerse christenen. In hun ellende klampen vervolgde christenen zich helemaal vast aan God. Ze zijn vol vreugde en hoop in hun omstandigheden. Het evangelie is zo’n enorme kracht en zo’n bron van hoop voor mensen. En wat kunnen we dan beter doen dan ze dat evangelie voortdurend leren handen geven, ze helpen de bijbel te bestuderen en meer van de Here te snappen. Daar zit de hoop in. In iets wat dit leven en deze ellende overstijgt. Dit is de boodschap van hoop: het evangelie dat er een God is die Zich bekommert om mensen, die gekomen is in Christus en die spoedig weerkomt. Dat is de levende hoop die vervolgde christenen uitstralen.’’
Dees riep aan het einde van het artikel christenen in Nederland op om zich te verdiepen in wat er in de Vervolgde Kerk gebeurt en God te vragen: ‘Wat betekent het voor mij? Wat mag ik doen?’.
Dus: wat kunnen we doen? Er zijn verschillende manieren om betrokken te zijn bij vervolgde christenen, maar wat zij zelf vooral keer op keer vragen is: ‘Bid voor ons’. De Week voor de Vervolgde Kerk wordt afgesloten met de Nacht van gebed van vrijdag 9 op zaterdag 10 juni. Op honderden plekken zullen christenen stilstaan bij het lijden én het geloof van hun broers en zussen. Ze voelen zich verbonden en willen juist in de nacht, wanneer vervolgde christenen het over het algemeen het zwaarst hebben, naast hen staan. Want we zijn één lichaam en als één lid lijdt, lijden alle leden mee (1 Kor. 12:26).
In geloof mogen we verwachten dat ons gebed voor vervolgde christenen verschil maakt. Zoals oprichter van Open Doors, Anne van der Bijl, eens zei: “Onze gebeden kunnen komen waar wij niet kunnen komen. Wanneer we bidden zijn er geen grenzen, geen gevangenismuren en geen gesloten deuren.”
Meer informatie over de Nacht van gebed is hier te vinden.