Dominee David ten Voorde heeft in zijn leven vele preken gegeven, maar zag tot zijn spijt vaak niet dat mensen deden dat hij predikte. Hij ontdekte dat dat niet alleen voor hem gold, maar zelfs wetenschappelijk bewezen is. Slechts een laag percentage doet wat je zegt, maar als je zaken in kleine groepen in de praktijk brengt, verandert dit. “Het was een kwartje dat bij mij is gevallen en dat maakte me enthousiast. Door samen discipelschap te ‘doen’, groei je namelijk.” David ten Voorde zal hier meer over delen bij de conferentie There is More in Ede.
David ten Voorde vertelt dat de verandering bij hem plaatsvond tijdens een conferentie van Mike Breen, die vertelde wat een discipel is. Niet een kerkganger, geen bekeerling, maar ten eerste iemand die luistert naar de stem van God en daar iets mee wil gaan doen.
“Toen ben ik ook gaan nadenken over hoe je dit, ook als gemeentepredikant, kan implementeren. De huidige kerk is namelijk niet automatisch een plek waar of van waaruit discipelen gemaakt worden. Andersom, als je discipelen maakt, ontstaat er vanzelf een gemeente. Een gemeente is eigenlijk ‘een menigte van discipelen.’ Dat is een gemeenschap van mensen die naar Gods stem luisteren en ook gehoorzaam zijn. Jezus zei bij het zendingsbevel, in andere woorden: ‘Zoals Ik jullie voorgeleefd en getraind heb, zo moeten jullie ook discipelen maken.’” (Mattheüs 28:19)
Onderwijs
David ten Voorde vertelt dat het voor hem belangrijk was om dit onderwijs te krijgen, omdat hij maar weinig zag dat mensen ook daadwerkelijk in de praktijk brachten wat hij zei. “Maar een laag percentage voert het uit. Ik kan wel roepen: ‘Je moet meer Bijbellezen’, maar wat als mensen niet eens weten hoe dat moet? Daarom vroeg ik tijdens de huisbezoeken aan de mensen of ze een eigen Bijbel hadden liggen, waarna we samen (hardop) de Bijbel gingen lezen. Dat waren velen niet gewend, maar het hielp de mensen wel.
Natuurlijk mag je voor een groep spreken, zoals Jezus dat deed bij de menigten, dus dat hoort erbij. Maar zonder het persoonlijke is het niet compleet. Mensen zeiden weleens tegen mij: ‘Fijne preek hoor, dominee’, en dat is mooi. Maar wat doen mensen er daadwerkelijk mee?
Discipelschap doe je in de praktijk. Jij doet het voor en de andere kijkt. Vervolgens doet de ander het en kijk jij mee. Net zolang totdat diegene het doet zonder dat jij hoeft te kijken. Zo ben je geen toeschouwer meer, maar doe je mee. Tomas a Kempis zei: ‘Disicpelschap is navolging, het is ten diepste imiteren.’” Overdracht van informatie leidt niet automatisch tot verandering, maar imitatie leidt daarentegen wel tot transformatie en innovatie.
Vruchtbare discipel
De definitie van een vruchtbare discipel, zegt David ten Voorde, is dat je ook weer andere discipelen maakt. Het is zoals Paulus schrijft aan Timotheüs, dat hij andere mensen toevertrouwd wat hij van Paulus heeft geleerd, die het op hun beurt ook weer aan anderen onderwijzen (2 Timotheüs 2:2). Hier wordt over tenminste vier generaties discipelen gesproken. Als dat goed loopt, ontstaat er een beweging van dicipelmakers. Dat ligt ook ten grondslag aan het feit dat de kerk wereldwijd groeit.
Lukas 10:6 is een mooi voorbeeld hiervan, vertelt Ten Voorde. Daar gaf Jezus de opdracht om het Koninkrijkvan God te brengen bij ‘de persoon van vrede’. “Aan die persoon van vrede, zit ook een ‘huis van vrede’ gekoppeld. Die persoon is namelijk onderdeel van een relationeel netwerk. Dit is een briljante discipelmaak-strategie van Jezus. Te vaak zijn we gefocust om al die mensen ‘naar onze kerk’ te krijgen. Zo isoleer je de persoon. Veel effectiever is om zijn huis als plek te gebruiken voor Bijbelstudies en gemeenschap, waardoor naast en door hem een heel netwerk bereikt wordt. Voorbeelden in de Bijbel hiervan zijn de Samaritaanse vrouw, de man in het gebied van de Gadarenen, Cornelius en Lydia.
Hoop voor de kerk
Dat biedt ook hoop voor de kerk in Nederland. Veel zondagochtenddiensten hebben een klap gekregen door de pandemie. Denk eens na over de vraag: Willen we onze kerk vullen met zoveel mogelijk mensen, of willen we Nederland vol krijgen met discipelen die een beweging van discipelschapmakers vormen?”
David ten Voorde zag in zijn eigen gemeente iets bijzonders ontstaan toen hij discipelschapskringen opstartte. Ze gingen niet alleen Bijbellezen, maar gingen ook ‘doen wat er staat’. Zo kwamen dingen in beweging. Mensen ontvingen in deze PKN-gemeente tongentaal, gingen Gods stem verstaan en gingen ook evangeliseren.
Dat dit in een ‘traditionele kerk’ plaatsvindt, is volgens Ten Voorde op zich niet vreemd. “Traditie komt van het Latijnse woord ‘traditio’, wat betekent dat je doorgeeft of overdraagt wat je zelf ontvangt van God. Ten diepste is het woord traditie een krachtige beschrijving van discipelschap. Niet alleen van hoofd tot hoofd, maar dat je samen dingen doet en met en van elkaar leert. Dan komt er transformatie en reformatie.”
Dominee Ten Voorde zal hier meer over spreken op de There is More-conferentie. Klik hier voor meer informatie.
